١٩ زن زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، به نشانه اعتراض به شرایط غیرانسانی قرنطینه زندان و جانباختن سمیه رشیدی، زندانی سیاسی محبوس در این زندان، دست به اعتصاب غذا زده اند.
بر پایه گزارش های رسیده به سازمانهای حقوق بشری از جمله هه نگاو، وخانواده های زندانیان در قرچک ورامین ۱۹ زن زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک از روز سه شنبه ٨ مهر ۱۴۰۴ (٣٠ سپتامبر ٢٠٢٥) در اعتراض به جان باختن سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، و همچنین در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان قرچک و برخوردهای غیرمسئولانه مسئولان این زندان، دست به اعتصاب غذا زده اند.
این زندانیان پیشتر اعلام کرده بودند که اعتصاب غذای آن ها از هشت مهرماه آغاز و به مدت دو روز ادامه خواهد داشت.
این اعتصاب در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان قرچک و نیز در اعتراض به عدم انتقال آنان به زندان اوین و برخوردهای قهری و شدید مسئولان این زندان که منجر به مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، شده است، صورت گرفته است.
سمیه رشیدی، شهروند ۴۲ ساله، اردیبهشت ماه سال جاری در جریان شعارنویسی بازداشت شد. وی پس از تحمل تشنج های مکرر در زندان قرچک و عدم رسیدگی پزشکی، روز سه شنبه ۲۵ شهریور در پی یک حمله صرع به کُما رفته و نهایتاً روز پنج شنبه ۳ مهر ۱۴۰۴ جان خود را از دست داد.
بیش از ۶۰ زن زندانی سیاسی در پی حمله اسرائیل به زندان اوین، به زندان قرچک منتقل شدند که با گذشت بیش از صد روز شرایط نگهداری آنان به شدت بحرانی گزارش شده اما با وجود بازسازی زندان اوین و بازگشت زندانیان مرد به آن زندان، مسئولان جمهوری اسلامی ایران همچنان از انتقال زنان زندانی خودداری می کنند.
در ماه های گذشته، وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی در بند قرنطینه زندان قرچک نگرانی های زیادی ایجاد کرده است و همچنین تنها در یک ماه گذشته سه زندانی زن به نام های سمیه رشیدی، جمیله عزیزی و سودابه اسدی به خاطر وضعیت عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندان ها و منع سازماندهی شده از دریافت خدمات پزشکی جان خود را در زندان زنان قرچک از دست داده اند.
علاوه بر این، در پی مقاومت زندانیان زن در برابر بازرسی بند طی هفته گذشته، مسئولان زندان قرچک محدودیت های جدیدی بر آنان اعمال کرده اند. این محدودیت ها شامل اجبار به استفاده از دمپایی هنگام اعزام و لغو ملاقات های حضوری است؛ اقداماتی که فشارها بر زندانیان را تشدید و شرایط غیرانسانی حاکم بر این زندان را بیش از پیش برجسته ساخته است.
در سال های اخیر، زندان قرچک ورامین همواره به عنوان یکی از نامناسب ترین زندان های ایران برای نگهداری زنان گزارش شده است. این زندان فاقد امکانات اولیه بهداشتی و درمانی بوده و فضای نگهداری زندانیان، به ویژه در بند قرنطینه و سوله های فلزی، غیرانسانی و غیرقابل تحمل توصیف شده است. نبود تهویه، کمبود آب آشامیدنی سالم و فقدان رسیدگی پزشکی از مهم ترین مشکلات گزارش شده است.
افزون بر این، نگهداری زنان سالخورده، بیماران خاص و حتی مادران دارای کودک خردسال بدون هیچ گونه تفکیک یا خدمات حمایتی، شرایط را بیش از پیش بحرانی کرده است. رفتارهای سلیقه ای مسئولان زندان، اعمال محدودیت های خودسرانه و استفاده از خشونت در برخورد با اعتراضات زندانیان، نگرانی های جدی در مورد امنیت جانی و کرامت انسانی زندانیان در قرچک ایجاد کرده است.
یک گزارش دیگر از منابع حقوق بشری
زندان قرچک ورامین؛ اعتصاب غذای ١٩ زن زندانی سیاسی در اعتراض به شرایط غیرانسانی این زندان
١٩ زن زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، به نشانه اعتراض به شرایط غیرانسانی قرنطینه زندان و جانباختن سمیه رشیدی، زندانی سیاسی محبوس در این زندان، دست به اعتصاب غذا زده اند.
۱۹ زن زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک از روز سه‌شنبه ٨ مهر ۱۴۰۴ در اعتراض به جانباختن سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، و همچنین در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان قرچک و برخوردهای غیرمسئولانه مسئولان این زندان، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
این زندانیان پیشتر اعلام کرده بودند که اعتصاب غذای آن‌ها از هشت مهرماه آغاز و به مدت دو روز ادامه خواهد داشت.
این اعتصاب در اعتراض به وضعیت نامناسب زندان قرچک و نیز در اعتراض به عدم انتقال آنان به زندان اوین و برخوردهای قهری و شدید مسئولان این زندان که منجر به مرگ سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، شده است، صورت گرفته است.
سمیه رشیدی، شهروند ۴۲ ساله، اردیبهشت‌ماه سال جاری در جریان شعارنویسی بازداشت شد. وی پس از تحمل تشنج‌های مکرر در زندان قرچک و عدم رسیدگی پزشکی، روز سه‌شنبه ۲۵ شهریور در پی یک حمله صرع به کُما رفته و نهایتاً روز پنج‌شنبه ۳ مهر ۱۴۰۴ جان خود را از دست داد.
بیش از ۶۰ زن زندانی سیاسی در پی حمله اسرائیل به زندان اوین، به زندان قرچک منتقل شدند که با گذشت بیش از صد روز شرایط نگهداری آنان به‌شدت بحرانی گزارش شده اما با وجود بازسازی زندان اوین و بازگشت زندانیان مرد به آن زندان، مسئولان همچنان از انتقال زنان زندانی خودداری می‌کنند.
در ماه‌های گذشته، وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی در بند قرنطینه زندان قرچک نگرانی‌های زیادی ایجاد کرده است و همچنین تنها در یک ماه گذشته سه زندانی زن به نام‌های سمیه رشیدی، جمیله عزیزی و سودابه اسدی به خاطر وضعیت عدم رسیدگی به وضعیت سلامت زندان‌ها و منع سازماندهی شده از دریافت خدمات پزشکی جان خود را در زندان زنان قرچک از دست داده‌اند.
علاوه بر این، در پی مقاومت زندانیان زن در برابر بازرسی بند طی هفته گذشته، مسئولان زندان قرچک محدودیت‌های جدیدی بر آنان اعمال کرده‌اند. این محدودیت‌ها شامل اجبار به استفاده از دمپایی هنگام اعزام و لغو ملاقات‌های حضوری است؛ اقداماتی که فشارها بر زندانیان را تشدید و شرایط غیرانسانی حاکم بر این زندان را بیش از پیش برجسته ساخته است.
در سال‌های اخیر، زندان قرچک ورامین همواره به‌عنوان یکی از نامناسب‌ترین زندان‌های ایران برای نگهداری زنان گزارش شده است. این زندان فاقد امکانات اولیه بهداشتی و درمانی بوده و فضای نگهداری زندانیان، به‌ویژه در بند قرنطینه و سوله‌های فلزی، غیرانسانی و غیرقابل تحمل توصیف شده است. نبود تهویه، کمبود آب آشامیدنی سالم و فقدان رسیدگی پزشکی از مهم‌ترین مشکلات گزارش‌شده است.
افزون بر این، نگهداری زنان سالخورده، بیماران خاص و حتی مادران دارای کودک خردسال بدون هیچ‌گونه تفکیک یا خدمات حمایتی، شرایط را بیش از پیش بحرانی کرده است. رفتارهای سلیقه‌ای مسئولان زندان، اعمال محدودیت‌های خودسرانه و استفاده از خشونت در برخورد با اعتراضات زندانیان، نگرانی‌های جدی در مورد امنیت جانی و کرامت انسانی زندانیان در قرچک ایجاد کرده است.
🟢 # مرگ_بر_خامنه‌ای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
