انجمن نجات ايران .اين برف كه مي نشيند... كاظم مصطفوي

انجمن نجات ايران 

اين برف كه مي نشيند 
آرام 
آرام 
بر سر شعرم 
روزهاي من است كه مي گذرند سرد 
روزهاي من است كه مي گذرند سپيد. 

اين شعر من است 
كه نوشته مي شود بر شاخة لخت درختان، 
يا كوچه هاي تنگ، 
بي واهمه اي از تنهايي. 

شعر سپيد خود را 
در سفره اي به وسعت يك دشت پهن مي كنم 
براي ميهماني ناشناس 
كه از راههاي دور مي آيد 
و مي نوشد 
شعري تازه و گرم را 
با واژه هايي سپيدتر از برف. 
19بهمن93