 |
| به نام نامی ایران ، به نام خلق و وطن |
در این سو مقاومتی بیدار و پایدار و اصیل دست افشان و پا کوبان زمینه ساز کار سرنگونی ست و بدون هیچ تردیدی صدای مظلومیت مردم و میهن مان بودند و خواهند بود ، تا در فردای تاریخ میهن مان لعن و نفرین نشوند ، ضجه های در گلو خفته ی مادران و فریاد فروخورده ی پدران ، مویه های کودکانی که گرسنه سر بربالین میگذارند هرگز از یاد شان و یاد مان نخواهد رفت ..... از یاد نبردند و نخواهیم برد گلهای بوستان وطن را که ریحانه وار پر پر و فریناز وار برای دفاع از کرامت انسانی ، چونان پرچمی در اهتزاز یا گلوله ای بسوی دشمن به پرواز در آمدند .....
هموطن : برای همه ی خونها و جان هایی که به پیشگاه معبود فرود آمدند و فروچکیدند و فدای خلق و وطن شدند از موضع یک پناهنده مسئولیم و باید کاری کنیم ، برای رشیدترین فرزندان میهن مان در لیبرتی ، برای غیرت های گرفتار در بند و زنجیر همان «زندانیان مقاومی که امانت های خلق و وطنند» برای جوانان میهن مان که تا بیش از این گرفتار هیولای اعتیاد و فقر و فحشا نشوند ، و برای وطنی که کرکسان ناکس برآن حاکمند و رذیلانه فرمان قتل و غارت و تجاوز و دار و داغ و درفش و خیانت میدهند ، ما متعهدیم همه ی آنان که نان پناهندگی میخورند و در خفا سر در آخور ارتجاع و مزبله ی استعمار دارند را افشا و رسوا کنیم ، وطنفروشان و مزدوران را که جاده های ورود استعمار به میهن و خروج واپسگرایی را به بیرون مرزها صاف میکنند را به مردم معرفی کنیم و این تعهد ماست ....
علینقی امیری
