انجمن نجات ايران.
خلاصه يي از روشنگري مبسوط و مستند يك خبرنگار آمريكايي درباره فريب و
جاسوسي وزارت اطلاعات در پوشش« كنگره17000 قرباني ترور»
ديلي بيست – 14 ژوئن 2015- به قلم شين هريس- رژيم تهران بسختي ميتواند
كار مرا مطلوب ببيند اما يك گروه كه توسط اطلاعات ايران حمايت ميشود تلاش كرد كه مرا
براي كنفرانسي عليه “تروريسم دولتي صهيونيسم” اسم نويسي كند.....
در روز 23 مه، يك فرستاده “كنگره بين‌المللي 17000 قرباني ترور” كه ميگويد
يك سازمان غيردولتي است كه سرگرم برگزاري دومين كنفرانس سالانه خود در تهران در ماه
اوت است، از طريق ايميل با من تماس گرفت. طرف تماس، از من دعوت كرد “كه مقاله علمي
ابتكاري خودم را براي كسب شانس شركت در اين كنفرانس بدهم”.
من كه هيچگاه اسم اين گروه را نشنيده بودم....، كنجكاو بودم كه يك دعوت
براي نوشتن مقاله از جانب رژيم ايران چه شكلي خواهد بود لذا سراغ وب سايت گروه رفتم
كه تر و تميز درست شده و تقريباً بطور كامل به انگليسي است. در ميان تم‌هايي كه كنفرانس
امسال ميخواهد بررسي كند اين عنوانها ديده ميشود: «تروريسم دولتي صهيونيسم عليه رژيم
ايران»، «تروريسم اينترنتي عليه رژيم ايران» و «تروريسم اقتصادي عليه رژيم ايران در
رابطه با تحريمها»....
من به ليست حاميان كنفرانس دقت كردم كه در بين گروههاي مذهبي مختلف، تنها
كمپاني پخش رسانه‌اي ايران و يك شوراي دولتي كه توسط مشاور ارشد رهبر شان علي خامنه‌اي
اداره ميشود شامل وزارتخارجه رژيم ايران بود كه همان وزارتخانه‌يي است كه در حال حاضر
در مورد برنامه اتمي رژيم ايران در آينده مشغول مذاكره با آمريكاست. همچنين رئيس اطلاعات
رژيم ايران در مراسم سال قبل صحبت كرده است....
در يك سريال از رفت و برگشت ايميلها، طرف تماس من توضيح داد كه مقالات
اصلي كه توسط اين سازمان انتخاب شوند در يك كتاب منتشر ميشوند كه “مؤسسات تصميم گيرنده
به آن دسترسي دارند”. اگر من بخواهم در كنفرانس شركت كنم “ما تلاش ميكنيم تا آنرا تسهيل
كنيم و به شما سفر كه هزينه آن پرداخت شده بدهيم.” سازمانده همچنين در اصل پيشنهاد
كرد كه به من پول بدهد ولي از من خواست كه اول قيمتم را مشخص كنم. (كه من اين كار را
نكردم.)
در طي اين تبادلات، مشكل ميشد به جواب اين سؤال كه دقيقاً چه كسي اين
كنفرانس را سازماندهي كرده است رسيد. در عين اينكه كنفرانس حمايت مقامات سطح بالا و
وزارتخانه‌هاي دولتي را دارد ولي اسماً توسط گروهي بنام انجمن هابيليان اداره ميشود.
اين گروه توسط خانواده‌هاي كساني كه... هابيليان ادعا ميكند توسط مجاهدين
خلق كشته شده‌اند، اداره ميشود. مجاهدين خلق يك گروه مقاومت ايراني است كه خواهان دمكراسي
و دولت غيرديني در ايران است.
يك همكار ارشد در بنياد دفاع از دمكراسي‌ها كه يك بانك فكري در واشنگتن
است بمن گفت كه “هابيليان گروهي است كه چند بريده مجاهدين خلق را نشان ميدهد و توسط
وزارت اطلاعات رژيم ايران اداره ميشود. آنها قبلاً كتابچه‌هايي به زبان انگليسي توليد
كرده‌اند ولي اين حرفه‌اي ترين نوشته‌ها به زبان انگليسي است كه در اينترنت من ديده‌ام.”
يك مفسر ديگر ايران كه از من خواست نامش را نگويم گفت هابيليان اخيراً چندين كتاب بخوبي
طراحي شده كه بنظر گرانقيمت ميآيد برايش فرستاده است كه به زبان انگليسي هستند و فكر
ميكند كه دولت ايران پول آنرا داده است. (خبرگزاري فارس نيز سايتي به زبان انگليسي
دارد هر چند كه اين سازمان خودش را مستقل از دولت توصيف ميكند.).....
هابيليان ميگويد كه مجاهدين خلق يك سازمان تروريستي است كه مسئول بسياري
از 17000 قرباني است كه قربانيان تلاش آن براي بدست گرفتن قدرت هستند.....
اما اين توضيح نميدهد كه چرا هابيليان تلاشهاي علني خود را فراتر از يك
مجموعه شكايات مشخص گسترده‌تر كرده است و انتقاد
كردن از تلاشهاي جنگ سايبري آمريكا و يا برنامه تسليحات هسته‌اي اسرائيل چه ربطي به
مجاهدين خلق و جنبش طرفدار دمكراسي ايران دارد؟
جواب ممكن است در تلاشهاي گسترده‌تر رژيم ايران براي بدست آوردن انواع
جديدي از تبليغات و ديپلماسي (با پوشش) مردمي باشد كه همه آنها به اندازه كنگره بر
سر 17000 قرباني ترور پرسر و صدا و موضوع اصلي هابيليان نيست.
متخصصان ايران و مقامات اطلاعاتي پيشين آمريكا كه من با آنها صحبت كردم
گفتند كه مشكل بتوان با اطمينان فهميد كه كنگره در مورد 17000 هدفش واقعاً چيست؟ من
ابتدا شك كردم كه دعوت به اين كنفرانس يك طرح پيچيده براي اين باشد كه من به ايران
سفر كنم و در آنجا مقامات اطلاعاتي تلاش كنند مرا به استخدام درآورند. دو مقام پيشين
اطلاعاتي آمريكا به من گفتند كه عضوگيري روزنامه‌نگاران، بخصوص تحت بهانه نوعي كنفرانس
يا رويداد، يك حقه قديمي است در كار جاسوسي كه توسط روسيه و حتي موساد، سرويس اطلاعاتي
اسرائيل، بكار گرفته ميشد....
هر ميزان هم كه كنگره 17000 غيراستادانه و پر قيل و قال باشد، بنظر ميرسد
كه تنها بازي است كه رژيم ايران دارد انجام ميدهد. شايد كه تبليغاتچي‌ها در تهران خيلي
هم دست و پا چلفتي نيستند. يك جايي در طيف تجمعات نژادپرستانه و حسابهاي تويتر ديپلماتيك،
شايد كه آنها موفق شوند پيامي را پيدا كنند كه مؤثر بيافتد.
اما خطاب به كسي كه فكر كرده بود مي ارزد دنبال اين راه بيافتد كه مرا
عضوگيري كند، بايد بپرسم: واقعاً؟!
ديلي بيست – 14 ژوئن 2015
