انجمن نجات ايران:همه چیز را
با نام شما، آغاز خواهیم کرد.
قهرمانان!
سرودهایمان؛
و ترانههای کودکانمان را
مارشهای ارتش مردم را
در سالروز پیروزی.
و شما را
واژه واژه
در کتابهایمان
در فواره میدانهای شهرهایمان
جاودان خواهیم کرد
دلاوران!
همچنان که اینک
هیچچیز را
از قلم نمیاندازیم:
اسامی جلادان،
رنگ طنابها،
و شکل چهارپایهها را
از هر گوشه
گرد میآوریم
و در حافظه توانای خویش
ثبت میکنیم.
قلبها را
بازوها
و چشمها را
به حافظه تبدیل میکنیم
و بهخاطر میسپاریم.
بهخاطر میسپاریم
نامهای شما
و رنگ لحظه لحظه شبهایی
که در راهروهای مرگ گذشت.
هر پیچ و تاب پیکر سرفرازتان
ـ آویخته از پنجه بیرحم طناب را ـ
همچون سرخترین جامههای قهرمانان میهنی
در میانه میدانهای نبرد
به یاد سپردهایم.
شیران! استواران، پایداران.
حتی آخرین صداهای حنجرههای بدار آویختهتان
در کانتینرهای اجساد
که بهسوی گورهای جمعی میرفت،
فراموشمان نخواهد شد.
نه!
سوگند که نه!
هیچ وجدانی را
بیخبر رها نخواهیم کرد
تا زمانی که خون و خاطره گدازان شما
آخرین سلولهای سبعیت را
آخرین ذرات شقاوت را
در پیکره دورافتادهترین هموطن شما
بسوزاند
و خاکستر کند.
سوگند که با تمامی نیروهایمان
با تمامی عاطفههای روانمان
حافظههایی میسازیم
برای بهخاطر سپردن نامهایتان
که همهچیز را با آن شروع خواهیم کرد
قهرمانان!
م. شوق.
