تشدید وگسترش وبالا گرفتن جنگ سوریه در آستانه آتش‌بس

18 فوریه 2016 :  تشدید وگسترش وبالا گرفتن جنگ سوریه در آستانه آتش‌بس

خبرهایی که عمدتاً طی 24ساعت اخیر اتفاق افتاده، گویای تشدید بحران سوریه و شتاب گرفتن تحولات است؛ به‌نحوی که ناظران و تحلیلگران از احتمال جدی یک جنگ تمام‌عیار منطقه‌یی و حتی گاهی از یک جنگ جهانی، یعنی جنگی که پای قدرتهای فرامنطقه‌یی هم در آن به میان خواهد آمد صحبت می‌کنند و این به نظر خیلی اغراق‌آمیز نمی‌آید؛ چون همان‌طور که می‌دانید ترکیه یکی از کشورهای عضو ناتو هست و ناتو حمایت خودش را از ترکیه در برابر تهدیدات روسیه اعلام کرده است. همچنین وزیران دفاع ناتو از طرح عربستان برای تشکیل یک ائتلاف نظامی با شرکت کشورهای اسلامی حمایت کردند. هم‌چنین، مانور بزرگ نظامی 

در شمال عربستان علاوه بر خود عربستان نیروهای زمینی، هوایی و دریایی 20کشور را در برمی‌گیرد که بعضی از آنها عبارتند از: مصر، پاکستان، امارات، اردن، بحرین، سودان، کویت، مغرب، تونس، کومور، سلطنت عمان، قطر و مالزی. به اعتقاد تحلیلگران این مانور تأکیدی است بر این‌که رهبران این کشورها با موضع عربستان وحدت نظر دارند. بنابراین طبیعی است که ورود یک چنین ائتلاف بزرگی به این مانور، بیش از همه رژیم آخوندی را نگران و هراسان کرده باشد، که علت آن هم روشن است؛ متحد اصلی رژیم در این جنگ، روسیه برای رژیم، متحد قابل اتکایی نیست؛ چرا که روسیه به‌دنبال اهداف و منافع دیگری وارد این جنگ شده و آن طور که برای رژیم جنگ بود و نبود است، برای روسیه نیست؛ نگاهی به یک جمله از سرمقاله روزنامه حکومتی حمایت (25بهمن) این مسأله را بهتر روشن می‌کند. این روزنامه نوشته: «سکوت روسیه در برابر ورود ارتش کشورهای حامی تروریست‌ها، (منظورش نیروهای عربستان و ترکیه و نیروهای ائتلافه) به‌معنای خدشه‌دار شدن اعتماد ایران است». یعنی به‌وضوح ابراز نگرانی می‌کند که روسیه ممکن است رژیم را قال بگذارد و در ازای امتیازی که در جای دیگر می‌گیرد، از سوریه عقب بکشد. بنابراین شاهد وحشت جدی در رژیم هستیم که اگر‌چه اکثراً سعی می‌کند آن را پشت رجزخوانی و دود و دم پنهان کند، اما جا به جا ظاهر می‌شود. در این مورد هم نمونه زیاد است، جدیدترین نمونه آن در سرمقاله روزنامه جمهوری27بهمن که بیانگر مواضع رفسنجانی است آمده است. جمهوری به حرف اخیر روحانی که از برجام2 و معنی آن صحبت کرده و آن را عطف به مسائل داخلی و حل مسائل فیمابین دو باند دانسته، اشاره می‌کند و می‌نویسد: «اگر چه اختلافات داخلی هم با گفتگو قابل حل هستند، اما اولویت برجام2 برای منطقه است». و بعد با اشاره به این‌که اکنون منطقه «به انبار باروتی تبدیل شده که هر آن باید منتظر انفجار آن باشیم و این آتش اگر روشن شود، کل منطقه را در بر می‌گیرد»، با مخاطب قرار دادن وزارت‌خارجه رژیم تأکید می‌کند که «برای جلوگیری از بروز فاجعه، (باید) حضور خود در صحنه را قوی‌تر نمایند» و هشدار داده بود که: «این، ضرورت همین امروز است و فردا برای چنین کاری دیر خواهد بود».

روشن است چرا رژیم تا این حد مسأله را خطرناک و اورژانس تلقی می‌کند، چرا که مشخص است که اگر رژیم در چنان جنگ مفروضی که طرفش کشورهای منطقه، کشورهای اسلامی، ناتو و غرب قرار دارند، درگیر بشود، نتیجه از چه قرار خواهد بود. به نظر می‌رسد بمبارانهای وحشتناکی که این روزها روسیه در حلب و شمال سوریه به آن دست زده، در ارتباط با همین شرایط و چشم‌انداز آتش‌بس باشد و این‌که روسیه در چنین جنگی درگیر خواهد شد، یا نه، چیزی است که در روزهای آینده روشن خواهد شد