با
توجه به افزایش آمار بیماران HIV و هپاتیت در زندان رجایی‌شهر و عدم پیگیری‌های مسئولین
توجه به این موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است.بیماری HIV به معنای ویروس
سیستم ایمنی بدن انسان است، یعنی این ویروس به سیستم ایمنی حمله و آن را تضعیف می‌کند
و AIDS به معنای سندرم نقص ایمنی اکتسابی است.افرادی که
به ویروس HIV آلوده شده‌اند، یعنی مبتلا به بیماری ایدز هستند،
و بسیار مهم است که سلامت خود را حفظ کنند و سیستم ایمنی بدنشان را تقویت نمایند.هر
شخصی كه ویروس عامل بیماری هپاتیت بیش از شش ماه در خونش وجود داشته باشد، حتی اگر
در بررسی‌های پزشکی اختلالی در كار كبد آنان مشاهد نشود و شخص حال عمومی خوبی داشته
باشد باز هم می‌تواند ناقل بیماری هپاتیت باشد زیرا در چنین شرایطی ویروس به صورت مسالمت
آمیز در داخل بدن وجود دارد و آسیبی به كبد وارد نمی‌كند ولی این شخص ناقل بیماری هپاتیت
است و این بیماری به راحتی می‌تواند به اشخاص دیگر منتقل شود.ناقلین هپاتیت B و C برای بررسی
عملكرد كبد و میزان پیشرفت بیماری و انجام آزمایش و معاینات می‌بایست هر شش ماه یك
بار به پزشك خود مراجعه كنند و در صورت پیگیری منظم و انجام آزمایشات شش ماهه از میزان
پیشرفت بیماری و ابتلا به سیروز كبدی كه باعث ( از كار افتادن و كوچك شدن كبد) می‌شود،
جلوگیری خواهد شد اما با توجه به وضعیت اسف بار بهداشت، تغذیه و عدم رسیدگی به بیماران
آیا می‌توان مطمئن بود که پیشگیری و درمان برای زندانیان بیمار به درستی صورت می‌گیرد
و می‌توان از وضعیت سلامت دیگر زندانیان اطمینان حاصل کرد؟ و آیا برای مبتلایان به
این نوع بیماری‌ها امکانات درمانی مناسب در زندان‌ها فراهم است؟معمولا متهمین و محکومینی
که وارد زندان می‌شوند در بدو ورود، در محلی به نام قرنطینه زندان به مدت چند شبانه
روز منتقل و نگهداری می‌شوند. در مدت زمان نگهداری زندانی در قرنطینه تمامی آزمایشات
لازم برای پیگیری وضعیت سلامت زندانی صورت می‌گیرد و در صورت تشخیص بیماری‌های واگیردار
و خطرناک اقدامات لازم برای درمان و پیشگری از ابتلاء سایرین صورت می‌گیرد و زندانی
را در بین زندانیان دیگر قرار نمی‌دهند اما در زندان رجایی‌شهر کرج هیچ کدام از این
موارد انجام نمی‌پذیرد.در زندان رجایی‌شهر(گوهردشت) تشخیص بیماری‌های واگیر دار و خطرناک
مانند هپاتیت و HIV تنها در صورتی که خود زندانی اعلام کند مبتلا به
بیماری است پیگیری می‌شود و در غیر این صورت هیچ گونه اقدام و آزمایشی برای تشخیص فرد
مبتلا صورت داده نمی‌شود و مسئولین با بی‌توجهی به سلامت سایر زندانیان وی را به بند
منتقل کرده و بیماری شخص پنهان می‌ماند. البته ذکر این نکته لازم است که این تنها یکی
از موارد شیوع و ابتلاء سایرین به این نوع بیماری‌هاست که البته خلاف قوانین محسوب
می‌شود اما مسئولین بدون اهمیت دادن به این مسائل با کوتاهی در وظایفشان قوانین را
زیر پا می‌گذارند. دیگر عوامل و دلایل انتقال این بیماری در زندان‌ها عبارت‌اند: استفاده
از تیغ اصلاح مشترک، روابط جنسی بین زندانیان، عدم رعایت نظافت شخصی و اعتیاد برخی
زندانیان و استفاده از لوازم مشترک در این باره است.آمار زندانیان مبتلا به HIV در زندان رجایی‌شهر
۲۶ تن عنوان شده و زندانیان مبتلا به هپاتیت بین ۳۰ تا ۴۰ تن هستند که البته این تعداد رو به افزایش
و بیماری‌های خطرناک این چنینی با عدم رعایت مسائل ذکر شده رو به فزونی است.
