۱۳۹۴ بهمن ۱۸, یکشنبه

ترس از امنیت یا قیام وسرنگونی


                   برگرفته از ایران اسرار ، 7 فوریه 2016 
                   لینک به منبع :
این روزها، هر دو باند رژیم نسبت به امنیت نظام ولایت هشدار می‌دهندو ترس و نگرانی خود را از جوانان بارز می‌کنند. به‌عنوان نمونه پاسدار محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، چهارشنبه شب 14بهمن 94طی سخنانی در منطقه 3 تهران در جمع خانواده بسیجیان از بروز قیام در جریان نمایش انتخابات آتی، ابراز وحشت کرد و گفت: جوانان مراقب باشند فریب تبلیغات دشمنان را نخورند زیرا آنها می‌خواهند جوانان را نسبت به پیشرفتها بی‌اعتنا و درباره 



عقب‌ماندگیها فریب بدهند. باید از پاسدار رضایی پرسید کدام پیشرفت ها؟ خرید 118 ایرباس از فرانسه و ایجاد اشتغال برای جوانان فرانسوی یا فروش 150هزار بشکه نفت 20 دلاری به توتال! چیزی که حتی صدای کارگزاران خود رژیم را هم درآورده که این چه معاملاتی بود و این‌که آیا در برجام بند مخفی‌یی هم وجود داشته که باید پولهای آزاد شده را در همون کشورها خرج کنند؟! پاسدار رضایی در قسمت دیگری از صحبتهایش در رابطه با جنگ قدرت بین باندهای نظام در نمایش انتخابات می‌گوید اعتراضها باید قانونی باشد و مرّ قانون و جمهوری اسلامی رعایت شود. اعتراض های خیابانی، اقدامی ضدانقلابی است... پاسدار رضایی اضافه می‌کند که اعتراض و شکایت التهاب آفرین و غیرقانونی تقابل با جمهوری اسلامی است. این حرفها نشان می‌دهد که نگرانیهای پاسدار رضایی نگرانیهای امنیتی و نگرانیهایی نشأت گرفته از یک تجربه است. تجربه قیامی خونین که چارستون نظام ولایت را به لرزه درآورد. قیام 88 که پس از نمایش انتخابات شکل گرفت و به اوج رسید. پاسدار رضایی در هراس است که مبادا این بار هم در جریان نمایش انتخابات قیامی شکل بگیرد. اما آیا این تمام ترس این کارگزار رژیم است؟! نه!... این پاسدار جنایتکار در قسمت دیگری از حرفهایش نگرانی اصلی را بارز می‌کند و می‌گوید اگر اعتراضات و قیام رخ بدهد آنهایی که آن طرف مرز هستند می‌آیند و از بی‌ثباتی سوء‌استفاده می‌کنند.با این حساب می‌شود گفت که نگرانی پاسدار رضایی نگرانی از سرنگونی تمامیت نظام است. یک نگرانی امنیتی که بر اساس حرفهای خامنه‌ای در جلسه با دبیر شورای امنیت نظام فقط ابعاد نظامی ندارد. از نظر خامنه‌ای امروز مقوله امنیت از یک موضوع نظامی و امنیتی صرف خارج شده و دارای ابعاد اقتصادی، معیشتی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، روانی و اخلاقی است. واقعیت این است که ترس وحشت ولی‌فقیه و کارگزارانش از یک تهدید 




امنیتی همه‌جانبه است. ترس و وحشتی که به‌خصوص در آستانه انتخابات و زیر سایه قیامی سراسری دو چندان شده است