قاضی به
شوهرم گفت اگر بیگناهی بعد از اعدام به بهشت میروی / مجموعه اسناد از یک اعدام
رضا حسینی
۳۴ ساله اهل کوهدشت لرستان، یکی از چهار زندانی است که روز سه شنبه ۱۴ اردیبهشت ماه
در زندان قزلحصار با اتهامات مربوط به مواد مخدر اعدام شد. مادر و همسر وی بعد از طی
مسافت ۸۴۰ کیلومتری علاوه بر اینکه اجازه ملاقات نیافتند، مورد توهین نیز قرار گرفتند.
به گفته همسر وی، قاضی طیرانی در جواب اینکه آقای حسینی گفتهبود بی گناه است به او
گفته «عیبی ندارد اگر بی گناهی بعد از اعدام به بهشت می روی!» گزارش پیشرو ، روایتی است از چگونگی دستگیری و روند محاکمه و اعدام
آقای حسینی که توسط همسر وی خانم آزاده گراوند بیان شد سحرگاه روز سهشنبه ۱۴ اردیبهشت ۹۵ دستکم چهار زندانی محکوم به اعدام از زندانهای
قزلحصار و فشافویه با اتهامات مربوط به مواد مخدر در واحد یک زندان قزلحصار کرج به
دار آویخته شدند.هویت احراز شده این زندانیان «احمد الطافی، عبدالحمید باقری، مجید ایمانی و رضا حسینی» بود.رضا حسینی ۳۴ ساله اهل کوهدشت لرستان، یکی از این چهار زندانی
بود که از زندان تهران بزرگ (فشافویه) جهت اجرای حکم به زندان قزلحصار منتقل شد.روز دوشنبه ۱۳ اردیبهشت، مسئولین زندان به آقای حسینی اعلام
میکنند ملاقاتی دارد و وی را به زندان قزلحصار منتقل می کنند. در بین راه این زندانی
محکوم به اعدام متوجه می شود که برای اجرای حکم درحال انتقال است و موفق می شود از
طریق تلفن همراه یکی از ماموران با همسرش صحبت کند و موضوع را اطلاع دهد.خانم آزاده گراوند، همسر این زندانی اعدام شده ضمن اعلام بی گناهی شوهرش گفت: “مواد مخدری که در پرونده ثبت شد از خانه همسایه ما
بود که ما اصلا آنها را نمیشناختیم و دلیل دستگیری رضا تنها درگیری فیزیکی در پارکینگ
خانهمان با ماموران بود.”خانم گراوند در
ادامه خاطرنشان کرد: “۷۰ روز اول وی تحت شکنجه و بازجویی بود و ما نتوانستیم او را
ببینیمِ سپس به زندان قزلحصار منتقل شد که در آنجا هم به مدت ۱۱ ماه به ما اجازه ملاقات
نمی دادند.”وی در ادامه تاکید کرد: “بازپرس
پرونده آقای عموزاد بارها گفت تبرئه می شود چون بی گناه است. اما قاضی طیرانی در روز
دادگاه در یک جلسه دو دقیقه ای و با حضور نمادین یک وکیل، به او میگوید «گردن بگیر»
کمکت می کنم، اما همسرم می گوید بی گناهم چرا باید گردن بگیرم. قاضی در پاسخ می گوید
ایرادی ندارد اگر بی گناهی، بعد از اعدام به بهشت می روی.”همسر این
زندانی در پایان گفت: “وقتی متوجه شدیم برای اجرای حکم در حال انتقال است نفهمیدم چگونه
خودمان را به تهران رساندیم اما بعد از طی مسافت ۸۴۰ کیلومتر به من و مادرش اجازه ملاقات
ندادند و با توهین با ما برخورد شد.”