منبع : خامنه ای خلیفه ارتجاع ، 13 ژوئن 2016
خمینی دجال ضد بشردایناسوری از اعماق تاریخ با اندیشه شیطانی حذف و خشونت وقتل عام در ادبیات خمینی
خمینی ادبیات خشونت، گفتمان تشنج زا و حذف کامل کلیه دیدگاه های مخالف به کار گرفت. وی خود را در جایگاه دولت قرار داد و دولت همانا وی است. سپس خمینی پا را از این هم فراتر گذاشت و خود را به عنوان کل طایفه شیعیان معرفی کرد و این طایفه همانا وی است. بعد از این به نام اسلام سخن گفت و خود را نماینده این دین خواند، مخالفان وی مخالفان دین به شمار می روند!. خمینی به خود اختیاراتی نه تنها فراتر از اختیارات رهبران یا سران و روسای جمهوری بلکه گسترده تر از اختیارات پیامبران اعطا کرد. خمینی حق لغو نماز و روزه و زکات را در صورت لزوم به خود داده است: “حکومت اسلامی رکن اول اسلام و مقدم بر تمام احکام فرعیه همچون نماز و روزه و حج است. برای حمایت از اسلام: برخی یا کلیه احکام فرعیه لغو می شوند”. [1]! سید محمد شیرازی (1328 ه. 1920م) (1298 شمسی) می گوید “خداوند ولایت تشریعی و تکوینی را به امامان واگذار کرد، آنها زمام امور جهان را به دست دارند. آنها حق تصرف در اعدام و ایجاد آن را دارند.” خود خمینی هم (1320- 1409 ه / 1902-1989 م) (1281- 1368 شمسی) در این باره گفت: “یکی از ادعیه شیعه در حق امامان خود : حساب خلق و قدرت بر آنها به شما سپرده شده است”! او همچنین می گوید: “امام صاحب ولایت کلیه است که می تواند در کائنات تصرف کرده و بر وجدان ها و دل ها تسلط یابد و می تواند هر نوع تصرفی را در جهان داشته باشد. مذهب ما بر این نکته تاکید می کند که امامان ما از جایگاهی برخوردارند که نه فرشتگان مقرب به پروردگار و نه پیامبر اکرم به آن سطح نمی رسند. امامان پیش از پیدایش این جهان انوار پیرامون عرش پروردگار بودند.[2] اغراق گویی روحانی وار خمینی با این اظهارات به سطوحی رسید که حتی کشیشان کلیسا در دوران تاریک اروپا به آن حد نرسیدند.[3] خمینی در واقع خود را در هاله ای از قداست مآبی و عصمت قرار داد که به دنبال آن وی به مرد شماره یک سیاست حذف نه تنها سنی ها و مخالفان که خود شیعیان هم تبدیل شد. نمونه آن، حصر خانگی شیخ منتظری قائم مقام خمینی است. خمینی مانع مذهبی یا اخلاقی یا حتی انسانی برای اختلاف افکنی و نابودی مخالف سنی نمی بیند. وی می گوید: “در عدم احترام به آنان –اهل سنت- هیچ شبهه ای وجود نداشته بلکه چنانکه محققان گفته اند ضروری است. کسی که در اخبار و فصول فراوان دقت می کند در جایز بودن دشنام گویی و اختلاف افکنی بین آنها تردید نمی کند، بلکه امامان معصوم به آنها خیلی دشنام و لعن فرستاده و بدی های آنها را بازگو کرده اند” [4]می توان با این عبارت آشکار و گفته های مشابه آن به فلسفه سیاسی رویکردهای ایران در قبال جهان سنی و در راس آنها پادشاهی عربستان سعودی پی برد. ایران بنا بر این گفته خمینی، به دنبال اختلاف افکنی و نابودی جهان سنی است.[5] بی تردید سازمان های تروریستی یکی از ابزارهای ویرانگر ایران در منطقه هستند. برای عدم بسط این نکته، آخرین مورد را ذکر می کنیم: فقه شیعه مملو از احکام سخت گیرانه و حذفی است. این احکام با توجه به محیط و زمان خود صادر شده اند. خمینی و مردان وی اما این احکام را در حکومتشان بدون توجه به اهداف، دلایل و ابعاد آنها اجرا کردند. این موضوع آشکارا در کلام ما درباره تطبیق عملی- سیاسی در حکومت فارس گرای خمینی پدیدار است!.
برگرفته از العربیه
برگرفته از العربیه