منبع : ایران اسرار ،26ژوئیه 2016
«مقابله به مثل» و مثلث سکوت
در روزهای اخیر رسانه‌های رژیم از موضوع «مقابله به مثل» پر شده است. ابتدا توجه به نمونه‌هایی در این رابطه از زبان سردمداران رسانه‌های مختلف نظام ضروری است:
-تلویزیون رژیم- 2مرداد: عضو هیئت رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ارتجاع: ”برای جلوگیری از اقدام آژانس و طرفهای غربی در انتشار اسناد هسته‌یی محرمانه ایران باید اقدامات جدی صورت بگیرد. رسانه‌های غربی به‌تازگی بخش هایی از برنامه 15ساله هسته‌یی ایران را که محرمانه به آژانس ارسال شده بود منتشر کردند. .. در صورت نقض برجام از طرف غربی بازگشت‌پذیری سریع خواهیم داشت “.
-تلویزیون رژیم- 2مرداد: رئیس سازمان انرژی اتمی گفت ”تدابیر لازم برای این موضع اندیشیده شده. صالحی گفت: موضعگیریهای نابجا و متناقض از سوی برخی مسئولان اروپایی و از سوی کنگره آمریکا و مقامات سازمان ملل را در شورای عالی امنیت ملی بررسی می‌کنیم “.
-خبرگزاری نیروی تروریستی قدس (تسنیم) -2مرداد به‌نقل از پاسدار رضایی: ”کمیته نظارت بر برجام به عهدشکنی و ۲ بار نقض برجام توسط آمریکا اعتراض کند. باید شکایت کرد و آمریکا را تحت فشار گذاشت“.
-نقوی حسینی عضو کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع- 2مرداد: ”اقداماتی که غربیها به‌ویژه آمریکایی‌ها دارن انجام میدن از جمله همین طرحهای مصوبی که در کنگره آمریکا تصویب میشه و اظهارنظرها و ارائه گزارشهایی که از سوی مقامات بعضی از نهادهای بین‌المللی ارایه میشه مثل گزارشی که بان کی‌مون ارایه کرده دبیرکل سازمان ملل متحد، نشون میده که یک مجموعه فعالیتهای هماهنگی برای عدم بهره‌برداری ملت ایران از برجام وجود داره، خب وقتی ما این مجموعه فعالیتها را می‌بینیم خوب رئیس محترم مجلس هشدار می‌دهند و تذکر جدی میدن که اگر این رفتارها ادامه پیدا کنه این موضعگیریها بخواد ادامه پیدا کنه، ما با استفاده از مفاد همون برجام مسیر خودمون را طی می‌کنیم، هسته‌یی مون را به روش خودمون ادامه خواهیم داد “.
- رئیس مجلس ارتجاع - قم 31تیر: چه باید کرد در این زمینه؟ من فکر می‌کنم در این زمینه دو سه تا کار باید صورت بگیرد، اولاً از راههایی که وجود داره مقابله صورت بگیرد، یعنی این‌طور نیست که آنها سنگی بندازند بدون پاسخ باشد.
پاسدار علی لاریجانی؛ مجلس ارتجاع- 30تیر: ”اقدامی که چندی پیش در مورد روادید انجام گرفت قطعاً مخالف روح برجام بود و اگر آن را اصلاح نکنند از طرف ایران مقابله به مثل خواهد شد. در این زمینه تدبیر شده است. در مورد این چند طرح نیز هم‌چنان اگر که دولت آمریکا مانع نشود نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی طرح های مقابل آن را به اجرا در خواهند آورد “.
سایت حکومتی هم اندیشه - 2مرداد: فواد ایزدی: ”بعضی‌ها در وزارت‌خارجه برخی نقض‌های برجام را توجیه می‌کنند. این توجیه به‌شدت به امنیت کشور ضربه می‌زند و قبل از هر کاری باید این توجیهات متوقف شود. روش برخورد با نقض برجام صحیح نبوده و همین مسأله موجب شده که طرف مقابل جرأت نقض‌های بیشتری را پیدا کند. تنها وقتی می‌توان در مورد اقدام متقابل نسبت به نقض برجام تصمیم‌گیری کرد که قبل از آن این توجیهات صورت گرفته از سوی مقامات وزارت‌خارجه قطع و به‌صورت واقع‌بینانه‌یی به نقض عهدهای آمریکایی‌ها در قبال برجام نگاه شود.
خبرگزاری حکومتی قدس آنلاین- 3مرداد: ”آصفری عضو سابق کمیسیون امنیت مجلس: برگشت‌پذیری در این مسیر به این‌سادگی‌ها نیست و اگر تصمیم به چنین کاری داشته باشیم زمان بسیار زیادی می‌طلبد و لذا سیاست گفتاردرمانی که مسئولان ما دنبال می‌کنند، تمامی این مسائل را غربیها، مطلعند که امکان برگشت‌پذیری به این‌سادگی‌ها نیست... امروز باید شورای عالی امنیت و مسئولان پاسخگو باشد که چرا آن‌موقع که کمیسیون امنیت اعلام کرد اقدامات اعتمادساز را متوقف کنیم تا غربیها حداقل گام‌های اصلی خود را بردارند، اقدامی صورت نگرفت ”.
اینها گوشه‌یی از مواضع «مقابله به مثل» توسط سردمدران و کارگزاران نظام آخوندی است.
حالا سؤال این است که چنین اقداماتی که ادعا می‌شود تا چه حد عملی است؟ آیا «مقابله به مثل» آن نحوه‌یی که از معنی این عبارت در می‌آید یعنی بازگشت به قبل از اجرای برجام و راه‌انداختن مجدد مراکز اتمی مثل نطنز و فوردو، یا منظور چیز دیگری است؟
در ادبیات سردمداران رژیم و رسانه‌های آخوندها ما با دو نوع عبارت مواجهیم. نوع اول عبارتهایی مثل: «اقدامات جدی»، «بازگشت‌پذیری سریع» و «تدابیر لازم» و از این قبیل که ظاهر عبارت و کلمات بیانگر نوعی مقابله به مثل عملی هست، به‌معنی این‌که در قبال آن چه که اسمش را می‌گذارند بدعهدی آمریکا، باید اجرای برجام را متوقف کرد و در زمینه فعالیتهای هسته‌یی به قبل از اجرای برجام بازگشت. یعنی شروع غنی‌سازی با همان گستردگی و درجه غلظت و...
یک دسته دیگر از عبارات گویای واکنشی از نوع دیگر هستند. مثلاً: «کمیته نظارت بر برجام اعتراض کند» یا «باید شکایت کرد و آمریکا را تحت فشار گذاشت» اینها نظرات پاسدار رضایی است. حالا «مقابله به مثل» مطابق طرح نقوی حسینی عضو کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع: «با استفاده از مفاد همان برجام مسیر خودمان را طی کنیم و هسته‌یی‌مان را به روش خودمان ادامه خواهیم داد» . یا آن طوری که علی لاریجانی گفته: «از راههایی که وجود دارد مقابله صورت بگیرد» .
اگر دقت کنیم می‌بینیم در این دسته دوم، مقابله به مثل به‌معنی رویارویی دیده نمی‌شود، بلکه اعتراض و واکنش در چهارچوب همان توافقات و برجام امضا شده هست. طبعاً در واکنشهای ادعایی از نوع اول راه‌اندازی مجدد مراکز اتمی مورد نظر است، اما در عبارات نوع دوم چنین چیزی نیست.
ولی آیا اساساً بازگشت به قبل از برجام برای رژیم عملی است؟
به این سؤال از دو زاویه می‌شود جواب داد. اول از نظر فنی: در این مورد برخی کارشناسان خود رژیم می‌گویند راه‌اندازی مجدد همان مراکز اتمی مثل نطنز و فردو اصلاً عملی نیست و مدت زیادی زمان خواهد برد. مثلاً آصفری، عضو کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع در دوره قبلی در این مورد می‌گوید: «برگشت‌پذیری در این مسیر به این‌سادگی‌ها نیست و زمان بسیار زیادی می‌طلبد» بعد هم ادعاهای سردمدارانی را که مرتب دم از مقابله مثل و بازگشت به قبل از برجام را مطرح می‌کنند، «سیاست گفتاردرمانی که مسئولان ما دنبال می‌کنند» اسم گذاری می‌کند و می‌گوید: «تمامی این مسائل را غربیها، مطلعند که امکان برگشت‌پذیری به این‌سادگی‌ها نیست» . یعنی به‌طور خلاصه می‌گوید که این ادعا پوچ است و حتی نقش دود و دم را هم ندارد چون موضوع لو رفته و شناخته شده‌یی است.
حالا با فرض این‌که به‌لحاظ فنی و امکاناتی عملی باشد، چه قیمت و پیامدهایی برای رژیم دارد؟
اگر فرض کنیم به لحاظ فنی و امکاناتی عملی باشد و رژیم بتواند از کانالهای ویژه‌یی به امکانات دسترسی پیدا کند، در این صورت روشن است که قیمت بسیار سنگینی دارد، زیرا به‌معنی نقض برجام است و در قطعنامه 2231 به صراحت روشن شده است که هر گونه نقض برجام به‌معنی بازگشت تمامی قطعنامه‌های سابق شورای امنیت در مورد رژیم است. به‌معنی قرار گرفتن رژیم در بند 7منشور ملل‌متحد است که به قدرتهای جهان اجازه دخالت نظامی را هم می‌دهد. به‌ویژه این که چنین اقداماتی با سال انتخابات آمریکا هم همزمان شده و در سیاست آینده آمریکا هم به‌عنوان طرف اصلی مذاکرات و توافق هسته‌یی تأثیر مستقیم دارد. در این مورد کافی است که به حرف 24تیر روحانی دقت کنیم که گفت در نقض برجام «هر که شروع کننده باشد بازنده سیاسی است و بازنده در صحنه بین‌المللی است» .
اما با توجه به تمام این نکات که گفته شد در برابر شکست عملی برجام رژیم چه گزینه‌هایی در را در دست دارد؟
در این رابطه می‌توان گفت که سه راه می‌تواند در برابر رژیم باشد: اول: پذیرفتن خواستهای 5+1 که در واقع همان جام زهرهای بعدی باشد، عقب‌نشینی از دخالتهای جنگ‌افروزانه در سوریه و عراق و یمن و... . و همچنین حقوق‌بشر و تروریسم. راه دوم: مقابله به مثل واقعی که به‌معنی رویارویی و رفتن در بند 7 و پیامدهای بسیار خطرناک برای رژیم که تحریمهای تمام‌عیار حداقل آن است. سوم: کش دادن و ادامه وضع موجود و به قول خود خامنه‌ای تحمل فشار.
از قضا سکوت سردمداران رژیم به‌ویژه خامنه‌ای در مورد برجام، طی مدت اخیر، برای این است که تصمیم‌گیری در مورد هر کدام از سه راهی که توضیح دادم بسیار مشکل است و در واقع هر سه راه در نهایت به یک نقطه ختم می‌شود. آن نقطه همان کابوسی است که خواب از چشمان خامنه‌ای و رفسنجانی و روحانی ربوده. انتهای همه این راهها سرنگونی است.
