لینک به منبع :
تاریخ :25 اکتبر 2016
لندن – پارلمان انگلستان: كنفرانس پارلماني و نمايشگاه قتل عام 67 با حضور نمايندگان مجلسين انگلستان
حمايت از جنبش دادخواهي قتل عام 67
براي محاكمة عاملان و آمران جنايت عليه بشريت
محكوميت موج اعدامها و نقض حقوق بشر توسط رژيم آخوندي
روز 20 اكتبر (29 مهر 95) در پارلمان انگلستان، يك كنفرانس پارلماني و نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67 با حضور اعضاي هر دو مجلس از احزاب مختلف، توسط كميتة پارلماني بريتانيا براي آزادي ايران برگزار شد.
در اين جلسه كه در يكي از سالنهاي كنفرانس مجلس اعيان انگلستان برگزار شده بود، سخنرانان ضمن حمايت از جنبش دادخواهي براي محاكمة عاملان و آمران قتل عام 30 هزار زنداني سياسي در سال 67، موج اعدامها و تشديد سركوب و نقض حقوق بشر توسط رژيم آخوندي را محكوم كردند و خواهان حسابرسي از سران رژيم شدند.
در اين كنفرانس همچنين نمايندگان جوامع ايرانيان، شاهدان قتل عام 67 و بستگان شهيدان در سخنرانيهاي خود، مشاهداتشان را از جنايات رژيم تشريح كردند.
در كنفرانس پارلماني لندن، دكتر متيو آفورد نمايندة پارلمان از حزب محافظهكار كه رياست جلسه را برعهده داشت در سخنان خود، با اشاره به برگزاري دو جلسة بحث پارلماني دربارة ايران و نقض حقوق بشر توسط رژيم آخوندي، گفت:
(من در اين جلسات) موضوع اعدام 30 هزار زنداني سياسي را مطرح كردم كه تعدادي از آنها دورة زندان خود را گذرانده بودند و فقط به اتهام حمايت از سازمان مجاهدين خلق اعدام شدند. تعدادي از اين افراد از زندان آزاد شده ولي مجدداً دستگير شده بودند. من اين مسئله را دنبال خواهم كرد تا (دولت انگلستان) كشتار سال 1988 را بهرسميت بشناسد و تلاش كند عاملان آن كه تعدادي از آنها در مناصب دولتي در ايران مشغول به كار هستند محاكمه شوند. من همچنين مايلم از دولت انگلستان بخواهم تا با فشار آوردن به شوراي حقوق بشر سازمان ملل، اين موضوع را همچون موضوعات مشابهي كه دربارة آن تحقيق كردهاند، بررسي و تحقيق كند.
ما به تلاشهايمان ادامه ميدهيم و برنامة امروز بخشي از همين تلاشهاست.
سخنران بعدي اين كنفرانس مارك ويليامز نمايندة پارلمان انگلستان بود؛ وي در بخشي از سخنانش، تأكيد كرد:
جنايات و نقض حقوق بشر در اطراف و اكناف جهان زياد است كه همة آنها پاسخهاي بينالمللي ميطلبد. برخي از اين جنايات، پاسخهاي بينالمللياش را دريافت كردهاند.
(اما) بهنحو اسفناكي بهنظر نميرسد كه در رابطه با ايران اين پاسخ داده شده باشد و اين يك شرم ابدي براي دولت ماست و و شرمي ابدي براي بسياري ديگر در ساير كشورهاي جهان كه چشمانشان را بر روي جنايتهايي كه ما در اين نمايشگاه ميبينيم بستهاند.
در اولين ديدارم در يازده سال پيش با خانم رجوي، يك كتاب قرمز به من ارائه شد (كه) پر از عكسها و زندگينامة كوتاهي از هزاران هزار تن از (كساني است كه) از زمان انقلاب به بعد، جانشان را از دست دادهاند.
بنابراين ما امروز اينجا هستيم تا نسبت به ابعاد عظيم نقض حقوق بشر واكنش نشان بدهيم.
كارزار ما به اين دليل است كه يك عده افراد غير منتخب، سرنوشت يك كشور را بهدست گرفتهاند. ما از جانب اين گروه تمام حزبي به كار (خود) ادامه ميدهيم تا روي دولت انگلستان فشار بگذاريم، چون ما يك گروه تمامحزبي از همة احزاب هستيم كه اعضاي پارلمان از مجلس اعيان و مجلس عوام را نمايندگي ميكنيم؛ حزب ليبرال، حزب محافظه كار، حزب كارگر و حزب ملي اسكاتلند. اين نمايشگاه بهطور خلاصه داستان وحشيگري قتل عام تابستان 1988 را بازگو ميكند و نشان مي دهد كه چگونه رژيم سركش (حاكم بر ايران)، بهطور سيستماتيك، نه فقط اعضاي اپوزيسيون و زندانيان سياسي را بلكه همچنين خانواده هاي آنها و بستگانشان را هدف قرار داده است.
مارك ويليامز با اشاره به انتشار فايل صوتي منتظري و با تأكيد بر اينكه قتل عام 67 بر اساس فتواي خميني بهاجرا درآمد، افزود:
روزنامة ديلي تلگراف با اشاره به نامة منتظري از اعدام كودكان 13 ساله ياد ميكند كه هر بار 6 نفر از جراثقالها اعدام ميشدند. به اين ترتيب بهطور وحشيانه، بهدستور مستقيم خميني، طي دو ماه زندانها از وجود زندانيان تصفيه شد. دهها هزار نفر به اين خاطر كه به سركوب نظام با استبداد مطلقة مذهبي تسليم نشدند، اعدام شدند. اين جرم آنها بود، پايبندي آنها به يكي از اصول پايهيي آزادي و دموكراسي؛ امروز ميبينيم كه اين اعدامها به شكل اعدام در ملأ عام ادامه دارد، كما اينكه حمايت مالي، نظامي و سياسي (رژيم ايران) از اسد در سوريه (ادامه دارد)، اين واقعيت تلخي است، چرا كه جامعة بينالمللي از ايفاي مسئوليت خويش خودداري كرده و چشمان خود را بر روي قتل عام 1988 بسته است.
رژيم ايران نشان داده كه نه ميخواهد و نه ميتواند به اين نگرانيها پاسخ بدهد. اين مسئوليت جامعة بينالمللي است كه اين رژيم را مورد حسابرسي قرار دهد و آنرا براي پاياندادن به اين جنايات تحت فشار قرار دهد.
هيچچيز با ارزشتر از زندگيكردن در صلح و زندگي آزادانه و فعاليت براي اهداف سياسي در يك مسير دموكراتيك و آزاد نيست. چيزي كه مردم ايران، در تمام اين ساليان، از آن محروم شدهاند. مهم است كه ما به اين فعاليتها ادامه بدهيم.
لرد توني كلارك رئيس پيشين حزب كارگر انگلستان در سخراني خود در كنفرانس پارلماني لندن به سابقة آشنايياش با مقاومت ايران پرداخت، و گفت:
اولين آشنايي من با سازمان مجاهدين خلق، تصاوير وحشتناک از نوجواناني بود که از جرثقال حلقآويز شده بودند جرم آنها مخالفت با رژيم بود.
طي اين سالها ما موفقيتهايي را مشاهده كردهايم. ما ارتقاء خانم رجوي را بهعنوان يک رهبر بسيار محترم بينالمللي ديدهايم. ما در دادگاهها جنگيديم. چه کسي چند سال پيش فکر ميکرد که بتوانيم نام سازمان مجاهدين خلق ايران را از ليست خارج کنيم. هر جايي که صداي ما مطرح شد ما موفق بوديم. اما اين کافي نيست
لرد كلارك با ذكر خاطرهيي از صحبت تلفني با مجاهد شهيد فائزه رجبي يك سال قبل از شهادتش در حملة 19 فروردين 90 به اشرف، اضافه كرد:
من اين چيزها را در خاطر سپردم و به ياد آوردم چون مرا براي ادامة نبرد متعهد نگه ميدارد. از شما دوستان گرامي بهخاطر ادامة نبرد و زنده نگهداشتن اين موضوع در افکار سياستمداران مانند کاري که امروز کرديد تشکر ميکنم. مجدداً خودم را براي ادامة نبرد متعهد ميكنم و اين كلام مشهود رابين كوربت (را يادآوري ميكنم كه گفت): «يك روز ايران آزاد خواهد شد».
در اين جلسه لرد کاتر عضو مجلس اعيان انگلستان، تأكيد كرد:
رژيم ايران يکي از بدترين ناقضان حقوق بشر در جهان است.
قتل عام زندانيان سياسي در سال ۱۳۶۷ يک نمونة فاجعهبار و تأسفآور از (نقض حق آزادي مذهب و اعتقادات) است؛ مقامات رژيم ايران ۳۰۰۰۰ زنداني سياسي را که تنها جرمشان رد ديکتاتوري و… ولايت فقيه بود و صبور و پايدار براي يک ايران آزاد و دموکراتيک ايستادند قتل عام کردند».
وي با تأكيد بر لزوم مشروط كردن روابط با رژيم آخوندي به توقف اعدامها و بهبود مادي وضعيت حقوق بشر، اضافه كرد: « بسياري از کساني که مرتکب قتل عام سال ۶۷ شدند هنوز در قدرت هستند. بنابراين سادهلوحي است که فکر کنيم تغييري در آنجا ايجاد خواهد شد مگر اينکه جامعة بينالمللي بهاي آنرا براي مقامات رژيم ايران که مرتکب اين شقاوتها و جنايات عليه مخالفان و مردم عادي ميشوند افزايش دهد.
ما بايد به نبرد ادامه بدهيم تا نتيجة مناسب و تقدير از آنچه را که شما انجام دادهايد بهدست بياوريم.
من از دولت (انگلستان) مصرانه ميخواهم تا به خانم رجوي گوش فرا دهد؛ زيرا او در سطح بينالمللي و همچنين در داخل ايران، سمبل توازني است که بايد بين مسيحيان، مسلمانان و يهوديان و سايرين داشته باشيم؛ و همانطور که در بحث و گفتگوي مجلس اعيان گفتم، از دولت انگلستان مصرانه ميخواهم برنامة ۱۰ مادهيي (خانم رجوي) را مورد بررسي قرار دهد.
(تحقق) برنامة او در ايران مطلقاً… ضروري است ۱۰ (مادهيي) که خانم رجوي مطرح ميکند ميتواند براي بسياري از کشورها کليدي باشد و مطمئناً چيزي است که من و همکارانم آنرا در رابطه با دولت اين کشور دنبال خواهيم کرد. ما همراه با هم بايد به ايستادن در كنار مردم ايران و حمايت از جنبش مقاومت ايران ادامه بدهيم، تا خواستههاي ميليونها ايراني سركوبشده، پذيرفته شود.
جيم شانون از ديگر نمايندگان پارلمان انگلستان كه در كنفرانس لندن حضور يافته بود، طي سخنراني خود، گفت:
هر وقت فرصتي بهدست ميآيد همواره براي حقوق بشر و برابري در ايران صحبت ميکنم. من همچنين رئيس کميتة پارلماني از تمامي احزاب براي آزادي اعتقادات مذهبي هستم. بنابراين يکي از چيزهايي که دربارة آن در سراسر جهان صحبت ميکنم سرکوب خواهران و برادرانم در … (ايران) است.
جيم شانون با اشاره به سركوب و تبعيض اعمالشده بر قوميتها و پيروان مذاهب مختلف توسط رژيم آخوندي، اضافه كرد:
هرگز هيچ گروهي از مردم بهدليل اعتقادات خود اينگونه هدف قرار نگرفتهاند. ما آنچه را كه در ايران در حال وقوع است ناديده نميگيريم و فراموش نميکنيم.
، ما صداي اين مردم (ايران) خواهيم بود و به اين کار ادامه خواهيم داد مطمئن باشيد که بسياري در اين پارلمان هستند که نسبت به حقوق بشر و برابري در ايران متعهدند.
مالكوم فاولر عضو پيشين كميتة حقوق بشر كانون وكلاي انگلستان و ولز طي سخناني در كنفرانس پارلماني لندن، تصريح كرد:
دروغگويي (رژيم ايران) دربارة جنايات ۱۹۸۱ و ۱۹۸۸ تا به امروز ادامه دارد؛ و زماني که اين ديگر کارايي ندارد و افشا شده است، مانند نوار صوتي منتظري ، آنوقت آنها غرب را مقصر ميدانند و از تمام آن (جنايات) دفاع ميکنند، همانطور که روحاني (از آن دفاع) کرده است.
گزارشات بينالمللي زيادي وجود دارد که يکي از آنها از سازمان ملل در ماه گذشته حاکي از اين است که اعدامها، شکنجه، شلاقزدن و سنگسار تشديد شدهاند. تعداد اعدامها در دورة رئيسجمهور باصطلاح اعتدالي حسن روحاني بيسابقه بوده است
افرادي که مرتکب اين جنايات شدهاند (هنوز) در دولت هستند، وزير کنوني دادگستري يک عامل اصلي (قتل عام 67) بود که توسط ولي فقيه آن زمان، خميني، منصوب شده بود. مطمئناً ما نميتوانيم با (چنين رژيمي) تجارت و معامله کنيم و بايد با آن مقابله کنيم و بايستي پافشاري کنيم که دولت ما بهياد داشته باشد که وظايف بينالمللي در مورد حقوق بشر بر عهده دارد.
پس از سخنرانيهاي نمايندگان مجلسين انگلستان و شخصيتهاي حاضر در اين جلسه، اعضاي جوامع ايرانيان و شاهدان قتل عام 67 و بستگان شهيدان به سخنراني پرداختند.
محسن زادشير از شاهدان قتل عام 67 در سخنراني خود، گفت: (ما از طريق) ديگر زندانياني كه به مرگ محكوم شده بودند با استفاده از مورس فهميديم كه خميني و رژيم (او) تصميم گرفتهاند تمام زندانيان را اعدام كنند.
به سقف يك سالن بزرگ كه يك سكوي بزرگ داشت ٦ طناب دار بسته شده بود كه زندانيان محكوم به مرگ را شش نفره يا با ضريبي از ٦ يعني ١٢، ١٨ يا ٢٤ نفره به آنجا ميبردند بعد از اينكه طناب دار را به گردن آنها مي انداختند، با لگد آنها را به پايين سكو پرت ميكردند.
از ان زمان من منتظر روزي بودهام كه اعضاي هيأت مرگ و كساني را كه در اين قتل عام شركت كردند در يك دادگاه بينالمللي ببينم.
در كنفرانس لندن دكتر مسعود نعمتي با ذكر خاطراتي از اسارت خودش در سياهچالهاي رژيم آخوندي در دهة 1360، گفت:
در زندان با بسياري افراد از سنين مختلف آشنا شدم. از يکسو شاهد شکنجه و تأثيرات آن و از سوي ديگر شاهد مقاومت شگرف اين زندانيان شجاع بودم. من بهترين تجربيات زندگي خود را در زندان بهدست آوردم. اكثر اعدامشدگان تابستان 67 از هوادران سازمان مجاهدين خلق بودند،
عاملان كشتار 67 هنوز در پستهاي دولتي در اين رژيم قرار دارند. سران اين رژيم بايد پاسخگوي جنايات خود باشند.
نغمه رجبي در سخنان خود به اعدام شماري از بستگانش توسط دژخيمان رژيم و ترور عمة مجاهدش، قهرمان شهيد مجاهد خلق زهرا رجبي توسط تروريستهاي حكومت آخوندي در استانبول اشاره كرد، و گفت:
تقريباً سه دهه بعد از (قتل عام 67) ما مدارک کافي براي اجراي عدالت در حق مسئولين جنايت عليه بشريت و قتل عام بهترين فرزندان ميهنم ايران را داريم. من اينجا هستم که بگويم ما هرگز فراموش نخواهيم کرد و نخواهيم بخشيد. اين تازه ابتداي راه ماست و ما راضي نخواهيم شد تا زماني که عاملان اين جنايت شنيع در پيشگاه جامعة بينالمللي بهپاي ميز عدالت کشانده شوند.
در كنفرانس پارلماني لندن، توران رنجبر با ذكر خاطراتي از برادرش كه در سن 29 سالگي در قتل عام 67 بهدست رژيم آخوندي اعدام شد، گفت:
او از من خواست كه از مجاهدين حمايت كنم و من به او قول دادم كه راه او را ادامه خواهم داد. بههمين دليل امروز از همة وكلا و كساني كه دوستدار آزادي هستند، درخواست ميكنم به ما كمك كنند تا اين رژيم را به پاي ميز عدالت بياوريم.
حسين فتحي پس از ذكر وقايع دستگيري و 7 سال اسارت خود در زندانهاي اوين و قزل حصار، به دستگيري و شهادت شماري از اعضاي خانواده اش از جمله شهادت برادر مجاهدش در جريان قتل عام 67 پرداخت و گفت:
خواستة من از كلية دوستانم كه در اينجا تشريف دارند و تمام مجامع و دادگاههاي بينالمللي محاكمه و مجازات عاملان اين قتل عامها ميباشد. نه ميبخشم و نه فراموش ميكنم و تا زماني كه آنها را در دادگاهها مجازات نشوند به راهم ادامه خواهم داد و به آن مفتخر هستم.
در جلسة پارلماني لندن، اميد ابراهيمي نيز به اعدام بستگانش توسط رژيم آخوندي پرداخت، و گفت:
من 5 تن از افراد خانوادة مادريام را در اين قتل عام از دست دادم، از جمله دايي ام كه هنگام اعدام فقط 16 سال سن داشت.
بهعنوان كسي كه تعداد زيادي از خويشاوندانش توسط اين رژيم اعدام شدهاند، از دولت انگلستان ميخواهم تمام روابط اقتصادي و سياسي خود را با اين رژيم جنايتكار قطع كند و برقراري آنرا به بهبود وضعيت حقوق بشر و توقف اعدام و شكنجه مخالفان رژيم و فعالان سياسي و اجتماعي مشروط كند.
همچنين از دولت (انگلستان) ميخواهم كشتار تابستان 1988 را بهعنوان جنايت عليه بشريت بهرسميت بشناسد و در سازمان ملل اقدامات جدي بهعمل آورد تا عاملان اين جنايت در يك دادگاه بينالمللي محاكمه شوند.
زهرا سيفان در سخنان خود در كنفرانس پارلماني لندن، با شرح دستگيري و شهادت همسرش در جريان قتل عام 67 گفت: من و همسرم بهدليل حمايت از مجاهدين دستگير شديم. با وجود اينکه همسرم 10 سال حکم داشت، بعد از 7 سال او را اعدام کردند. من خواهان ارجاع عاملان اين جنايت به دادگاه و خواهان برقراري عدالت هستم.