آتش
در زندان اثر بانوی غزل سرای معاصر سیمین بهبهانی
خانم
سیمین خلیلی، مشهور به بهبهانی، (زادروز: 28تیرماه1306 ـ درگذشت: 28مرداد1393، در
87سالگی) از ادبا وشاعران غزلسرای برجسته معاصر ایران که
در طول زندگیش بیش از 600غزل سرود و در بیست کتاب به چاپ رسیدند. او را به خاطر
نوآوریهایش در ابداع وزنهای تازه و مضمونها و تصویرهای شاعرانه نوپدید «نیمای غزل» نام نهاده اند.
او
در ضمن رمان های متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند. مادر او
فخرعظمی ارغون ( 1316 ه.ق - 1345 ه.ش ) دختر مرتضی قلیارغون (مکرم السلطان خلعتبری)
از
بطن قمر خانم عظمت السلطنه(فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله
خان فومنی) بود. فخر عظمی ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند
و با متون
نظم ونثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سویسی آموخت . او
همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن خواه عضویت
داشت و
مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود . او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات
بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت می کرد.
سیمین
بهبهانی از چهره های ماندگار و شاعر ارزنده و صاحب سبک درعرصه غزل فارسی و همچنین از
زنان پیشرو و سنت ستیز معاصر است که در زمینه حقوق بشر و حقوق زنان نیز فعالیت می کرد
و
در کانون نویسندگان ایران نیز فعالیت داشت و مورد احترام تمامی اهل قلم و دوستداران شعر و ادب
فارسی و فعالان سیاسی ایران بود . او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزنهای بی سابقه به
"نیمای غزل" معروف است .
سیمین
بهبهانی از موثر ترین و مبتکرترین شاعران عرصه غزل معاصر است .وی شاعری را از آغاز
جوانی با سرودن غزلها و چهارپاره هایی کلاسیک و رمانتیک اغاز کرد که غالبا دارای مضامین
عاشقانه و عواطف عریان زنانه - احساسات انسان دوستانه بود ند .رفته رفته از دهه سی
به بعد تحت تاثیر اشعار نو پردازان ف رگه هایی از زبان و تخیل تازه ی رمانتیک در غزل
های او پدیدار شد که مجموعه مرم نشانگر این تحول بود .بعد ها مجموعه ی غزل رستاخیز
، تلاش موفق او را در تلفیق روح تغزلی با نگرش و محتوای اجتماعی به نمایش گذاشت
.
سیمین
بهبهانی بانوی غزل ایران در 15 مرداد ماه به کما رفت و در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان
بستری شد و در نهایت بامداد سه شنبه 28 مرداد ماه 1393 به علت ایست قلبی و تنفسی درگذشت.
سیمین
بهبهانی که دانش آموخته رشته حقوق بود، به مدت سی سال (از 1330 تا 1360) در آموزش
و پرورش به کار مشغول بود. او از مدافعان آزادی و خقوق بشر بود و بار ها در حرکتهای
اعتراضی مردم، از جمله در همایشهای
مادران اعدام شدگان و زندانیان سیاسی، شرکت کرده بود. در یکی از این همایشها در اسفند
1386 مورد تهاجم مأموران رژیم قرارگرفت و مجروح شد.
از
سیمین بهبهانی ده ها مجموعه شعر و صدها متن ترانه بر جای مانده است. شعر شور انگیز
«آتش در زندان» را وی در پاییز 1367 برای زندانیان سیاسی قتل عام شده در زندانهای رژیم
سفّاک آخوندی سرود: یاد ونامش گرامی وجاودان باد
آتش
در زندان اثر بانوی غزل سرای معاصر سیمین بهبهانی شاعر پرآوازه معاصر که او هم
مانند همه هنرمندان مورد ظلم وستم وشکنجه وسرکوب آخوندهای پلید وضد بشر قرار گرفت
، شعر آتش در زندان تقدیم به شهیدای سرفراز قتل عام 67
«آتش
در زندان»
آتش
به زندان افتاد
ای
داد از آن شب، ای داد!
ابلیس
می‌زد فریاد:
"های ای نرون روحت شاد!"
صد نارون قیراندود،
از
دود پیچان می‌شد،
صد
بیدبن خونالود
از
شعله رقصان می‌زاد
دیوانه
آتش افروخت
وان
خیل زندانی سوخت
خاکستر
از آنان کو؟
تا
سوی ما آرد باد
سنگی
نه و گوری نه
اوراق
مسطوری نه
نام
و نشان از آنان
دیگر
که دارد در یاد؟
نه
نه که آنان پاکند
روشنگر
افلاکند
هر
اختری از آنان
هرشب
خبر خواهد داد
سخت
است سخت اما من
دانم
که فردا دشمن
پا
تا به‌سر خواهد سوخت
در
آتش این بیداد
ای
مادران! دستادست
شورنده
صف باید بست
تا
دل بترکد از دیو
فریاد!
با هم فریاد!»
