تاریخ :20 اکتبر 2016
خامنه‌ای؛ ناله‌هایی در باتلاق
حرفهای خامنه‌ای را بایستی تلاش برای رفع و رجوع بحرانهای گریبانگیر رژیم و لاپوشانی آنها تلقی کرد. خامنه‌ای که به بهانه دیدار با نخبگان علمی و تجلیل از آنها، صحبت می‌کرد، ضمن تکرار پوشال‌بافیها و قمپزهای خنده‌داری نظیر این‌که ما باید قدرتمند و صاحب حرف نو و پرچمدار تمدن نوین اسلامی و غیره باشیم، که در واقع مصداق پز عالی با جیب خالی بود؛ اما مضمون اصلی حرفش آه و ناله از فشارهایی بود که از هر طرف بر رژیم دارد وارد می‌شود و رژیم هیچ برون رفتی از این سه‌کنجی که در آن گیر افتاده ندارد. مثلاً یک بار دیگر روضه ”تنزل بی‌پایان ”را خوند و گفت: «در جلسات خصوصی و عمومی بارها به مسئولان گفته‌ایم که اگر در هسته‌یی عقب‌نشینی کنید، آنها مسأله موشک را پیش می‌کشند، اگر باز هم عقب بروید بحث حمایت از مقاومت را مطرح می‌کنند، اگر به عقب‌نشینی ادامه دادید موضوع حقوق‌بشر را جلو می‌آورند، و بعد اگر معیارهای آنها را پذیرفتید سراغ حذف معیارهای دینی در حکومت می‌روند». اما همین جا هم نگفت که بالاخره چی؟ حرفش چیست؟ آیا زیر برجام بزنند؟ آیا زیر بار فشارهایی که برای محدود کردن موشکی به رژیم می‌آید نروند؟ آیا به خطی که تا حالا در سوریه رفتند، ادامه بدهند؟ یا ندهند؟
یکی دو جا هم به‌طور رقیقی به دولت روحانی طعنه و کنایه زد که «عده‌یی تا کلمه دشمن تکرار می‌شود، ناراحت می‌شوند، اما این تکرار و هشدار، و با هدف ایجاد هوشیاری دائم انجام می‌شود و در واقع، «شناخت توطئه» است» و در واقع به این ترتیب سعی کرد که این موضوع را هم رقیق بکند و آن را به یک موضوع شناختی و فرهنگی تبدیل بکند. و یک جای دیگر هم با اشاره و مخالفت مبهم و رقیق به موضوع «جهانی شدن» و توصیه آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها به ایران برای پیوستن به «خانواده جهانی»، آن را هم یک موضوع فرهنگی قلمداد کرد و اضافه کرد: «مخالفت با پیوستن به آنچه طرف غربی، جامعه جهانی می‌نامد، به‌معنای مخالفت با ارتباطات خارجی نیست بلکه به‌معنای مقاومت در مقابل فرهنگ تحمیلی… است». یعنی هر جا که می‌خواست یک مختصر چاشنی مخالف خوانی وارد بکند، بلافاصله در جمله بعد سعی می‌کرد آن را رقیق بکند. یک جا هم با اشاره به حرف اخیر جان‌کری که بدبینی او را به‌عنوان مانع رابطه با رژیم مطرح کرده بود، با لحن گلایه‌آمیزی گفت: «آیا با این‌گونه حرفها، می شود به شما خوشبین بود؟».
در یک کلام، خامنه‌ای در صحبت امروز خودش ضمن اشاره خفیف به معدودی از مسائل و بحرانهای رژیم، اما هیچ راه‌حلی و رهنمودی ارائه نکرد. حتی از شاخ و شانه کشیدنهای قبلیش مثلاً در مورد منطقه و سوریه و اینها هم خبری نبود. به هیچ‌کدام از مسائل جدی و بحرانهای گریبانگیر رژیم از بن‌بست برجام گرفته تا ادامه تحریمها، تا موضوع اف.ای.تی.اف، تا بحران منطقه‌یی و باتلاق سوریه و غیره… حرفی نزد و با این ترتیب یک بار دیگر تصویری از در گل‌ماندگی و بن‌بست رژیم رژیم را ارائه داد.
