مهم‌ترین عنوانهای روزنامه‌های حکومتی در هر دو باند حاکم به بن‌بست و بحرانهای گریبانگیر نظام اختصاص یافته است:
آرمان: راهکارهای مؤتلفه برای برگزاری ایران –کره در شب عاشورا؛ تصویر «زننده گل» را پخش نکنید
آفتاب یزد: شریف زاده از نزدیکان رئیس‌جمهور قبل: سفرهای استانی احمدی‌نژاد ادامه می‌یابد
آفتاب یزد: سخنگوی وزارت امور خارجه: گزارش اخیر دبیرکل فاقد اعتبار است
ابتکار: نمایندگان مجلس قاطعیت دیوان محاسبات برای اجرای حکم رئیس دولت گذشته را خواستار شدند؛ اجرای عدالت برای آقای عدالت!
اعتماد: توصیه انتخاباتی باهنر به اصول‌گرایان: کسانی که قبلاً کاندیدا بوده‌اند، نیایند
اعتماد: یزدی: با اجرای تئاتر خیابانی مخالفیم
اعتماد: سفره 55 میلیون نفری، بدهکار 50هزار میلیاردی – وضعیت بغرنج صندوق های بازنشستگی
رسالت: باهنر: بازگشت به شرایط قبل از برجام روی میز ایران است
رسالت: رئیس مجلس: هدفی در پس ماجراجویی‌های منطقه‌یی آمریکاست
شرق: سهم نهادهای خارج از دولت در فیشهای نجومی
شهروند: باهنر: حوادث 88 با ورود احمدی‌نژاد تکرار می‌شد
مردم‌سالاری: فضای مجازی؛ شوک فرهنگی یا شکوفایی فرهنگی؟
مردم‌سالاری: رئیس هیأت مدیره پژو سیتروئن به دیدار سیف رفت؛ انتقاد رئیس کل بانک مرکزی از کم‌کاری بانکی اروپایی‌ها
در روزنامه‌های باند هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی از گزارش دبیرکل سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در رژیم ایران سوز و گداز کرده‌اند و روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع علاوه بر سوز و گداز این گزارش را به سوخت جنگ باندی خود تبدیل کرده‌اند:
سیاست روز: محمد صادق کوشکی: این تصور بسیار غلط و غیرواقع‌بینانه که ما باید سوءتفاهم را از بین ببریم و تنش‌زدایی کنیم؛ این گزارش پاسخ آن رفتار تنش‌زدایانه آقای روحانی است.
بخشایش نماینده مجلس: این‌که آقای بان‌کی‌مون در مجمع عمومی گزارشی بدهد و از حقوق‌بشر در ایران شکایت کند، مقدمه‌ای است برای اقداماتی دیگر
حمایت: بانکی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، در گزارشی جهت‌دار و مغرضانه که پس از سفر اخیر رئیس‌جمهور کشورمان به نیویورک و دیدار با وی، منتشر شده است، درباره عدم پیشرفت شرایط حقوق‌بشری در ایران «ابراز نگرانی» کرده است... ، بانکی مون در گزارش مداخله‌جویانه خود، با طرح ادعاهایی بی‌اساس درباره‌ی وضعیت حقوق‌بشر کشورمان، مدعی شده است که وعده‌های حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در خصوص بهبود شرایط داخلی محقق نشده... این ادعاهای مغرضانه بان‌کی‌مون، در شرایطی است که چندی پیش نیز، احمد شهید، مهره سوخته غرب در بازی حقوق‌بشری علیه ایران، در ادعاهای مشابهی نسبت به اعدام سوداگران مرگ در ایران اعتراض کرده بود و دبیر ستاد حقوق‌بشر کشورمان نیز در پاسخ به این ادعاهای واهی گفته بود که «کشورهای غربی باید قدردان ایران در مقابله با قاچاقچیان موادمخدر باشند.
مردم‌سالاری: گزارش فاقد اعتبار حقوق‌بشری دبیرکل
سخنگوی وزارت امور خارجه در واکنش به گزارش دبیرکل سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران گفت: چنین گزارش‌هایی اصولاً و به‌طور ماهیتی ایرادات مبنایی دارند و به همین دلیل فاقد اعتبار است. سخنگوی وزارت امور خارجه تأکید کرد مایه بسی تأسف است پیشرفت‌های مهم کشور در همه عرصه‌های حقوق‌بشری به نحو لازم، بایسته و شایسته‌ای مورد توجه قرار نگرفته‌اند. هم‌چنان که دقت و توجه کافی به چالشهای عمده‌ای که جمهوری اسلامی ایران طی سالیان با آن مواجه است از جمله مبارزه با قاچاق گسترده و سازماندهی شده مواد مخدر و تحریم‌های ظالمانه نشده است.
در روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای حمله به روحانی و برجام ادامه دارد:
کیهان: بیش از هر چیزی اظهارات آقای روحانی و ظریف در نقد عملکرد آمریکا در برجام در تقابل با انتظارات معمول از این سفرها بود که به‌عنوان دریچه‌ای برای وقوع دیدارهای حساب ناشده و کاملاً اتفاقی با طرح‌های آمریکا مورد استفاده قرار می‌گرفت.
در هرحال، این‌که نیویورک برای انتقاد از رفتار آمریکا در برجام، البته به سیاق معمول دولت روحانی تحت عنوان بدعهدی، انتخاب شده معنای مشخصی دارد. برخلاف آنچه بعضاً گفته شده اظهارات انتقادآمیز این آقایان به هیچ‌وجه مصرف داخلی نداشته و به قصد آرام‌سازی جو داخل ایران و انتقادهای رو به رشد از بی‌عملی و سکوت دولت در برابر رفتار آمریکائی‌ها بیان نشده است. برای چنین مصارفی انتخاب خانه دشمن بدترین انتخاب و در واقع نوعی خطا و سوءفهم از پروتکل‌های دیپلوماتیک است... دلیل غیرواقعی بودن یا غیرجدی بودن انتقادات روحانی و ظریف از آمریکا نیز این است که تا کنون از ناحیه ایران هیچگونه اعتراض رسمی به حکمیت عرضه نشده تا آنان در این مورد داوری کرده یا به نفع ایران رأی دهند. از این منظر اگر جدیت یا حقیقتی در انتقادهای مذکور وجود داشته و مصرف داخلی نداشته باشد، منطقاً بایستی حداقل پیش از این یا همزمان با آن اعتراضاتی رسمی به‌منظور حکمیت داده می‌شد.
روزنامه‌های باند خامنه‌ای دود و دم روزنامه‌های باند رقیب در روز قبل در خصوص قرار جدید IPC با یک نهاد تحت حیطه خامنه‌ای را انکار کرده و سهم بیشتر برای پاسداران را از نفت خواستار شده‌اند
کیهان: رئیس‌ستاد اجرایی فرمان امام با اشاره به این‌که حاضر نیستیم کارگر خارجی‌ها بشویم، تأکید کرد: روحIPC لیدری خارجی‌هاست که ما اصلاً زیر بار آن نمی‌رویم... مخبر در این رابطه گفت: با روی کار آمدن زنگنه که خوشبختانه رفاقتی هم با آقای نوذری داشت کار قرارداد روی روال افتاد و به ایشان گفتیم یک میدان مشترک به ما بدهید که بتوانیم اولویت‌های مقام معظم رهبری در برداشت سریعتر از میادین مشترک را محقق کنیم.
علاوه بر این در حالی که از زمان انتشار این قرارداد حامیان دولت با تبلیغات فراوان روی خبر عملیاتی شدن اولین قرارداد در قالب IPC مانور دادند، صحبتهای رئیس‌ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) نشان می‌دهد هم‌چون رویه‌ای که چندی پیش دولتی‌ها درباره امضای تفاهم‌نامه خرید هواپیما از اروپا در پیش گرفته بودند، این موضوع هم صرفاً یک تفاهم‌نامه بوده و فعلاً قراردادی در کار نیست!
وی تصریح کرد: شرح کار اصلی HOA یا رئوس قراردادی که دیروز امضا کردیم مطالعه میادین است و ما باید مخازن یاد شده را هم در میدان کوپال و هم در میدان مارون مطالعه کنیم و اگر ببینیم که به میزانی که ادعا و پیش‌بینی شده مخازن قابلیت تولید ندارند وارد قرارداد نخواهیم شد.
وی با بیان این‌که ما میدان آزادگان را می‌خواهیم، گفت: آزادگان یکی از بزرگترین میادین نفتی دنیاست و اگر ما در داخل بتوانیم آن را توسعه بدهیم بین‌المللی می‌شود و حاضریم آزادگان را با هر مدل قراردادی توسعه بدهیم.
چنان‌چه از ظاهر این قراردادها و اظهارات مسئولان برمی‌آید قراردادهایی که با طرف داخلی بسته شده به نوعی فراهم‌کننده زمینه برای حضور شرکتهای خارجی در پروژه‌های کلان و سودآورتری هم‌چون توسعه میدان آزادگان است. گویا وزارت نفت قصد دارد شرکتهای ایرانی را در پروژه‌های «افزایش ضریب بازیافت» از مخازن نفتی به کار بگیرد تا از آنها به این ترتیب مقدمات ورود شرکتهای خارجی در قراردادهای توسعه‌ای فراهم گردد. به این ترتیب همان‌طور که شنیده می‌شود احتمالاً پروژه آزادگان به توتال فرانسه واگذار می‌شود در حالی که رئیس‌ستاد اجرایی فرمان امام (ره) رسماً اعلام کرده است که آمادگی توسعه میدان نفتی آزادگان را دارند.
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع به‌رغم این‌که سفر وزیر اقتصاد آلمان و معاون صدراعظم این کشور به ایران را شکست خورده اعلام کردند، هم‌چنان به حملاتشان به دولت حسن روحانی داده و ادعای لغو ملاقات ظریف با مقام آلمانی را به سخره گرفته و در تخاصم باندی گوشه‌های جدیدی از جریان این سفر را رو کرده‌اند:
کیهان: پس از انتشار خبر گستاخی «زیگمار گابریل» آن هم در پایتخت جمهوری اسلامی ایران خبرهایی مبنی بر لغو دیدار محمدجواد ظریف و علی لاریجانی منتشر شد و این کمترین واکنش بود که می‌شد نسبت به آن اظهارات نشان داد.
اما در عین ناباوری روز گذشته خبرهایی انتشار یافت که نشان می‌داد گویا آن کمترین حد واکنش هم از سوی دولت صورت نگرفته است. دیروز خبرگزاری ایرنا (ارگان رسمی دولت) نوشت: «در پی لغو دیدار محمدجواد ظریف با زیگمار گابریل، ایرنا علت این موضوع را جویا شد و شنیده‌ها حاکی از آن است این دیدار که برای بعدازظهر روز گذشته (دوشنبه) پیشنهاد شده بود، اما با توجه به برنامه‌های فشرده وزیر امور خارجه کشورمان از صبح دوشنبه، مشخص شد که امکان چنین دیداری وجود ندارد و لغو شده است.»
به گزارش دویچه وله (خبرگزاری رسمی آلمان) زیگمار گابریل در نشست مشترک تجاری ایران و آلمان در محل اتاق بازرگانی ایران بار دیگر سخنان پیشین خود را تکرار کرد و مبارزه ایران با تروریست‌های مستقر در سوریه را «اعمال وحشیانه» خواند!
نوبخت در حالی اظهارات گابریل را انکار می‌کرد که نه او و نه خبرگزاری رسمی آلمان آن را تکذیب نکرده بودند و قطعاً اگر سخنان مقام بلندپایه کشوری (آن هم در حالی که به کشوری دیگر سفر کرده است) تحریف شده باشد بدون تردید تکذیبیه صادر خواهد شد.
وی به خبرنگاران حاضر در هواپیمایش گفته است: «تصور می‌کنم که به خوبی از من استقبال شد، به‌خصوص در دیدارم با معاون رئیس‌جمهور!» آن چنان که در خبرها آمده پس از آن که دیدار گابریل با علی لاریجانی رئیس‌مجلس لغو شد، وی به دیدار «اسحاق جهانگیری» معاون رئیس‌جمهور رفته است. یعنی دولت محترم نه تنها از کمترین حد واکنش نیز پرهیز کرده است بلکه برای خوشآمد وزیر گستاخ آلمانی و به جبران لغو دیدارش با رئیس‌مجلس شورای اسلامی، دیدار اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور جایگزین آن شده است.
ابراز وحشت نسبت به تحولات منطقه موضوع مقالات متعددی در روزنامه‌های باند خامنه‌ای:
جوان: در چنین شرایطی، برگزاری رزمایش نظامی از سوی عربستان در خلیج فارس و آب‌های دریای عمان، بسیار سؤال‌برانگیز است. عربستان این رزمایش نظامی را برای پاسخ به کدام نیاز امنیتی خود برگزار می‌کند. کدام کشور در منطقه امنیت سرزمینی عربستان را تهدید می‌نماید؟ پاسخ روشن است. عربستان برای پاسخ به نیازهای امنیتی خود به‌دنبال برگزاری رزمایش نیست. آل‌سعود برای پیاده‌سازی نقشه‌های شیطانی و نوعی بحران‌آفرینی دیگر، دست به چنین رزمایش‌هایی زده است.
جوان: طرح ناتو برای حمله به سوریه
منابعی در مسکو و برلین از طرح ناتو برای حمله به ارتش سوریه و همپیمانانش با بیش از ۸۰۰ جنگنده و مشارکت ۱۴ کشور و حمایت مالی عربستان خبر دادند. به گزارش روزنامه رأی الیوم، بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های فیریل در برلین این طرح احتمالاً طی روزهای آتی اجرایی خواهد شد. به گفته این منابع، توقف هماهنگی واشینگتن با مسکو و ادامه پیشروی ارتش سوریه در حلب ناتو را به این فکر واداشته که هیچ گریزی از انجام عملیات گسترده نظامی علیه ارتش سوریه نیست. به گفته این منابع، بر اساس این طرح حمله هوایی فوری بین سه تا پنج روز انجام شده و مرکز فرماندهی و ستاد ارتش سوریه در دمشق را هدف قرار می‌دهد.
روزنامه‌های باند رفسنجانی روحانی نسبت به بهم پیوستگی بحرانها و نبودن چشم‌انداز حل آن ابراز ناامیدی کرده‌اند:
اعتماد: صندوقها قربانی پوپولیسم و فساد حاکم بر اقتصاد شدند و آن‌طور که کارشناسان می‌گویند، هزینه این اتفاق را بخش مهمی از ذی‌نفعان که بخش کم‌درآمد جامعه هستند، پرداخته‌اند. میرزایی معاون وزیر اقتصاد به رقم بزرگ کسریها نیز اشاره‌یی کرد و گفت: «امروز صندوقها کسری شدید برای تأمین هزینه مصارف دارند. برای دولت تأمین این کسریها به‌خصوص در سال آینده، دست‌کم ٥٠ هزار میلیارد تومان خواهد رسید که رقمی بزرگ‌تر از منابع یارانه‌هاست. دولت نه توان پرداخت دارد و نه امکان عدم پرداخت؛ این پیآمد تحمیلی است که از عرصه سیاست به صندوقها وارد شده است. بگذریم از مدیران سیاسی که به صندوقها تحمیل شده و هم‌چنان می‌شوند.
تصور کنید؛ با کدام معجزه می‌توان برای بنگاهی که سه برابر بنگاه دیگر نیروی انسانی دارد، توجیه اقتصادی چید؟ این مسأله بزرگی است؛ تا حکمرانی خوب حل نشود، روز به روز تهدیدهای حاصل از این بحران بیشتر و بیشتر خواهد شد. رنانی استاد دانشگاه اصفهان در سخنانی گفت: «این روزها اخبار زیادی در حوزه‌های بحرانی کشور می‌شنویم. این‌که فساد به مرحله سیستمی رسیده است، این‌که بحران آب به معضلات اجتماعی خواهد انجامید، رکود به گره کور تبدیل شده، بحران بدهی‌ها چشم‌اندازی ندارد، بحران صندوق‌های بیمه اجتماعی به مرحله حاد رسیده و... اخبار متعددی از این دست داریم که نمی‌دانیم به کدام بپردازیم و نمی‌دانیم نظام سیاسی می‌تواند از پیش این همه مسأله برآید یا خیر؟ حقیقت این است که اگر بخواهیم یک برآورد کلان در سطح حکومت داشته باشیم، شاخصی نداریم که به استناد آن بگوییم حاکمیت می‌تواند یا نمی‌تواند؟ شاخصهایی نیز وجود دارد که شاخص عملکرد کلان اقتصادی است؛ اما به‌طور مشخص شاخصی که این ارزیابی را از اوضاع سیاسی به دست دهد؛ وجود ندارد... دو حوزه به‌عنوان معیار نظام سیاسی معرفی می‌شود. نظام بانکی و صندوق‌های بازنشستگی. در میان این دو حوزه نظام بانکی به‌دلیل گروه‌های ذی‌نفع متعدد اصلاحات در گام اول به شکست کشیده می‌شود و مستلزم تحولی زیرساختی‌تر در نظام سیاسی است، که به نظر می‌رسد نظام سیاسی این آمادگی را ندارد. ولی در حوزه صندوق‌های بازنشستگی، با وجود پیچیدگی، حوزه‌ای است که ضمن داشتن ذی‌نفعان، طالب اصلاحات است. اصلی‌ترین ذی‌نفعی که حامی اصلاحات نیست، خود سیستم است.
روزنامه‌های باند رفسنجانی-روحانی در پاتک خود در خصوص فساد بر ضرورت محاکمه مهره خامنه‌ای تأکید کرده‌اند:
ابتکار: اجرای عدالت برای آقای عدالت!... شائبه‌های بسیاری در مورد احتمال وجود برخی ملاحظات سیاسی برای بررسی پرونده تخلفات وی مطرح است کمااینکه محمود صادقی رئیس فراکسیون شفاف‌سازی اقتصادی مجلس شورای اسلامی با اعلام خبر محکومیت قطعی 12هزار میلیاردی احمدی‌نژاد از سوی دیوان محاسبات کل کشور گفته «بر اساس اعلام دادستان دیوان محاسبات در یک جلسه رسمی با حضور رئیس و هیأت‌رئیسه دیوان محاسبات، دولت و رئیس دولت گذشته به مبالغی بالغ بر 48هزار میلیارد تومان و 12هزار میلیارد تومان محکوم شدند.
