۱۳۹۵ آبان ۱۳, پنجشنبه

یاد موسیقی دانان گرانقدر میهن مان عماد رام و مرتضی حنانه گرامی باد





یاد موسیقی دانان گرانقدر میهن مان  عماد رام و مرتضی حنانه  گرامی باد 

عماد رام و مرتضی حنانه
عماد رام نظریه مهمی در موسیقی ایرانی داشت که به این ترتیب بود ، او میگفت :


، بی آنکه بدانیم در جلد یکم و دوم چه نوشته اند . ولی ما یک گاه و دو گاه داریم ، گویا جزئی از بیات زند است . بله جزئی از بیات زند، اما هیچکدام دستگاه مستقلی نیست . همین عدم استقلال یعنی ناقص بودن این دو دستگاه سبب شده است که موسیقی ما ، پنج مقام بیشتر نداشته باشد……»
( اطلاعات هفتگی شماره ۲۵۳۶ ، ۱۴ تیر ۱۳۵۶ )
عماد رام که خود اطلاعات زیادی در موسیقی ایرانی داشت میگفت : « من میگویم سه گاه ، چهارگاه ، راست پنج گاه داریم ، یک گاه و دو گاه هم داریم ، اگر نداشتیم باید داشته باشیم . اگر این مسأله روشن شود ، پس موسیقی ما تازه ضابطه پیدا میکند، وقتی هم هر چیزی ضابطه پیدا کند ، سامانی دارد ، شناخته شده که میتوان بعدها با زحمات انسانهای تحصیل کرده خط و ربطی برای آن پیدا کرد . »
( روزنامه اطلاعات ، شماره ۱۵۳۷۱ ، سوم مرداد ۱۳۵۶ )
بسیاری از موسیقی دانان با این نظریه عماد رام مخالفت کردند . عماد رام آنها را به میز گردی دعوت کرد . وقتی همگی نظریات خود را در این باره بیان میکردند، مرتضی حنانه وارد میز گرد شد او گفت : « عماد رام درست میگوید . ما « یک گاه» و« دو گاه » داریم و باید داشته باشیم غیر از این نمیشود . حق با عماد رام است . ». از بعد از سخنان حنانه سکوت بر قرار شد و دیگر هیچ موسیقی دانی با این نظر عماد رام در موسیقی ایرانی مخالفتی نکرد و چیزی نگفت .
یاد موسیقی دانان بزرگ وطن عزیزمان گرامی باد ! 
« در ردیفهای موسیقی ایرانی « یک گاه »و « دو گاه » به عنوان یک دستگاه مستقل وجود ندارد . ما از روی این دو دستگاه پریدیم و از سه گاه شروع کردیم . و چهارگاه و پنج گاه یا راست پنج گاه را به وجود آوردیم . این کار مثل این است که ما مثلأ یک کتاب چند جلدی را از جلد سوم شروع کنیم ، بی آنکه بدانیم در جلد یکم و دوم چه نوشته اند . ولی ما یک گاه و دو گاه داریم ، گویا جزئی از بیات زند است . بله جزئی از بیات زند، اما هیچکدام دستگاه مستقلی نیست . همین عدم استقلال یعنی ناقص بودن این دو دستگاه سبب شده است که موسیقی ما ، پنج مقام بیشتر نداشته باشد……»
( اطلاعات هفتگی شماره ۲۵۳۶ ، ۱۴ تیر ۱۳۵۶ ) 
عماد رام که خود اطلاعات زیادی در موسیقی ایرانی داشت میگفت : « من میگویم سه گاه ، چهارگاه ، راست پنج گاه داریم ، یک گاه و دو گاه هم داریم ، اگر نداشتیم باید داشته باشیم . اگر این مسأله روشن شود ، پس موسیقی ما تازه ضابطه پیدا میکند، وقتی هم هر چیزی ضابطه پیدا کند ، سامانی دارد ، شناخته شده که میتوان بعدها با زحمات انسانهای تحصیل کرده خط و ربطی برای آن پیدا کرد . »
( روزنامه اطلاعات ، شماره ۱۵۳۷۱ ، سوم مرداد ۱۳۵۶ ) 
بسیاری از موسیقی دانان با این نظریه عماد رام مخالفت کردند . عماد رام آنها را به میز گردی دعوت کرد . وقتی همگی نظریات خود را در این باره بیان میکردند، مرتضی حنانه وارد میز گرد شد او گفت : « عماد رام درست میگوید . ما « یک گاه» و« دو گاه » داریم و باید داشته باشیم غیر از این نمیشود . حق با عماد رام است . ». از بعد از سخنان حنانه سکوت بر قرار شد و دیگر هیچ موسیقی دانی با این نظر عماد رام در موسیقی ایرانی مخالفتی نکرد و چیزی نگفت .
یاد موسیقی دانان بزرگ وطن عزیزمان گرامی باد ! 

تاریخ :3نوامبر 2016