لینک :
بروكسل – پارلمان اروپا موج اعدامها در ايران و سياست اتحاديه اروپا كنفرانس به مناسبت روز جهاني حقوق بشر با حضور رئيس جمهور برگزيده مقاومت 7 دسامبر 2016 – 17 آذر 1395
فراخوانهای کنفرانس بین المللی بروکسل
به توقف اعدامها و نقض حقوق بشر درایران
محاكمه عاملان نسل کشی و جنايت عليه بشريت
در قتل عام زندانيان سياسي در سال67
روز ۴شنبه ۱۷ آذر ۹۵ (7دسامبر ۲۰۱۶)، به دعوت گروه دوستان ايران آزاد در پارلمان اروپا كه از حمايت نزديك به 300 نماينده اين پارلمان از گروههای مختلف سیاسی و کشورهای مختلف اروپایی برخوردار است، يك كنفرانس بين المللي تحت عنوان موج اعدامها در ايران، سياست اتحاديه اروپا، با حضور خانم مريم رجوي رئيس جمهور برگزيده مقاومت، نمايندگان پارلمان اروپا و شخصيتهاي برجسته سياسي از كشورهاي مختلف در پارلمان اروپا برگزار شد.
سخنرانان اين كنفرانس عبارت بودند از:
آنا فوتيگا – وزير خارجه پيشين لهستان، رئيس كميسيون دفاع و امنيت پارلمان اروپا
آنتئا مكينتاير – نايب رئيس حزب محافظه كار انگلستان، نماينده پارلمان اروپا
جوليو ترتزي – وزير خارجه پيشين ايتاليا
دكتر آلخو ويدال كوادراس – رئيس كميته بين المللي در جستجوي عدالت
نمايندگان پارلمان اروپا:
تونه كلام – از استوني ژوزه بووه – از فرانسه، هاينز بكر –از اتريش
آنا زابورسكا –از اسلواكي ريچارد اشورت –از انگلستان دانيلا آيوتو –از ايتاليا
يارومير اشتتينا –از جمهوري چك ويم فون دكمپ: از هلند ژوزه رادوس –وزير دفاع پيشين كرواسي
و لرد تيموتي كركهوپ – عضو مجلس اعيان انگلستان
آنتا مك اينتاير- نماینده پارلمان اروپا و نایب رئیس حزب محافظه کار انگلستان
خانمها و آقايان، خوشآمديد و از حضور شما در اينجا تشكر ميكنم. اين جلسه توسط دوستان ايران آزاد در پارلمان اروپا سازماندهي شده است. ما از حمايت حدوداً 300 نماينده پارلمان اروپا از گروههاي سياسي مختلف و كشورهاي بسياري برخورداريم. ما به مناسبت روز جهاني حقوق بشر در شنبه آينده در اينجا گرد آمدهايم. ما بسيار خوشوقتيم كه خانم مريم رجوي در ميان ما است و همه شما ميدانيد ايشان رئيس جمهور شوراي ملي مقاومت ايران است. فكر كنم همه شما ميدانيد كه خانم رجوي به عنوان دشمن شماره يك ملايان شناخته ميشود، چرا كه او يك جنبش ضدبنيادگرايي را رهبري كرده كه به يك اسلام بردبار و دمكراتيك و استقرارحکومتی براساس جدایی دین و دولت در ايران آزاد آينده، و لغو حكم اعدام معتقد است. اين براي ما در اروپا بسيار مهم است. ما همچنين خوشوقتيم كه وزير خارجه سابق ايتاليا، جولي ترتزي امروز در ميان ما است. او يكي از متفكرين برجسته بينالمللي در اروپا است و كمي بعد او را به شما معرفي ميكنم.
اكنون، خانمها و آقايان، سالهاي متوالي به ما گفته شده كه در ايران مدرهها و سختسراني حضور دارند، و اينكه ما بايد جهت بهبود وضعيت حقوق بشر در ايران از مدرهها حمايت كنيم. اما دوستان من، بايد به دقت به سوابق سه سال گذشته تحت رياست روحاني بنگريم. نسبت به دوره احمدينژاد افراد بيشتري زير نظر روحاني «به اصطلاح مدره» اعدام شدهاند.
اما سياستگذاران اتحاديه اروپا كاملاً اين واقعيتها را ناديده ميگيرند. آنها به بستن قراردادهاي تجاري بيشتري با اين رژيم تشويق ميكنند. اما نبايد فراموش كنيم كه اكثر اقتصاد ايران تحت كنترل سپاه پاسداران است و نه در دست تاجران معمول ايراني.
بنابراين، سياست اتحاديه اروپا، ملايان را تشويق به ادامه سركوب داخلي و ادامه جنايات خود در سوريه در حمايت از بشار اسد كرده است.
تنها يك نمونه شكست كامل جامعه بينالمللي در برخورد با اعدامهای جمعی در ايران و بطور خاص قتل عام ۳۰ هزار زنداني سياسي در سال 1988، كه عمدتاً از مجاهدين خلق بودند، است. مسئولين مربوطه هنوز در مقامهاي كليدي قرار دارند. وزير دادگستري در كابينه روحاني يكي از اعضاي هيأت مرگ بود. اين هيأت مسئول هزاران اعدام بود. او، يعني پورمحمدي، در اظهارات خود گفته است كه نسبت به نقش خود در اعدام هزاران عضو مجاهدين ابراز افتخار ميكند. اين صراحتا باعث شرمساري براي جهان آزاد است. اين كاملاً غيرقابل قبول است كه اتحاديه اروپا به سكوت ادامه داده و به تجارت خود مانند گذشته با چنين رژيمي ادامه دهد. نماينده عالي ما، خانم موگريني، بايد قتل عام 1988 را به عنوان جنايت عليه بشريت محكوم كند. اتحاديه اروپا بايد شروط محكمي در مورد روابط آينده خود با رژيم ايران تعيين كند. ما بايد قوياً خواستار توقف اعدام كودكان، عدالت براي زنان احترام به حقوق بشر شويم. مردم ايران از ما در اروپا انتظار دارند براي آنها قيام كنيم و درد و رنج آنها را ناديده نگيريم. ما بايد در كنار مردم ايران بايستيم، و نه ديكتاتوري بيرحم آن در ايران. به نظر من اين پيام روشني است كه امروز بايد از جانب ما ارسال شود. بنابراين، براي من افتخار بزرگي است كه اكنون از خانم رجوي بخواهم براي ما سخنراني كند. او یک بانوی کرامت، مقاومت و قدرت است، و ما احترام بالايي براي ايشان قائل هستيم. بنابراين، مريم، ما در انتظار شنيدن صحبتهاي شما هستيم.
مريم رجوي:
خانم مك اینتایر عزیز، آقای آلخو ویدال کوادراس،
نمایندگان محترم پارلمان اروپا،
دوستان عزیز!
از گروه پارلمانی ایران آزاد به‌خاطر برگزاری این کنفرانس تشکر می‌کنم.
سه روز دیگر سالگرد انتشار میثاق جهانی حقوق بشر است. برای کشور من ایران، این روز، زخم هولناکی بر جان و روان یک ملت را یادآوری می‌کند با اعدام ۱۲۰ هزار مخالف، با صدها هزار زندانی سیاسی که در این سال‌ها شکنجه شدهاند. با حداقل پنج هزار زندانی در صف مرگ و زندانی بودن فعالین حقوق بشر و پیروان ادیان مختلف و با نقض سیستماتیک حقوق زنان و تبدیل نیمی از جمعیت کشور به شهروندان درجه دوم.
تحت حکومت ملایان حقوق بشر جایی ندارد. متاسفانه تا آنجا که به جامعه جهانی و اتحادیه اروپا مربوط است، حقوق بشر ایران، قربانی دیپلماسی تجارت است.
تحت حاکمیت این رژیم، تمامی بندهای میثاق جهانی حقوق بشر پایمال شده است. از حق حیات و حق آزادی و امنیت تا حق مصونیت از شکنجه و دستگیری خودسرانه تا آزادی عقیده و مذهب. فجیع‌ترین برگ پرونده جنایت‌های این رژیم، قتل عام سی هزار زندانی سیاسی ظرف فقط چند ماه در سال ۱۳۶۷ است. این نسل‌کشی بر اساس حکم مکتوب خمینی صورت گرفت و مهم‌ترین عاملان آن هم‌اکنون، در زمره سران و مقام‌های ارشد همین رژیم‌اند..
در ماه‌های اخیر، یك جنبش رو به رشد در ایران شروع شده است كه خواهان حسابرسی و آوردن مسئولان این کشتار پای میز عدالت است. ماه گذشته مقاومت ایران اسامی ۱۱۰ تن از تصمیم‌گیرندگان اعدامها در تهران و استان‌های مختلف را منتشر ساخت؛ و اطلاعاتی درباره ۲۱۳ تن از مقامات دست‌اندرکار قتل عام در ۳۵ شهر و نشانی شماری از گورهای جمعی پنهان در ۱۲ استان را ارائه داد.
دوستان گرامی!
اتحادیه اروپا اکنون وارد گسترش ارتباط دیپلماتیک و تجاری خود با رژیم ایران شده است. اما درست این است که اول ببیند سیاست کنونی به‌چه نتائجی انجامیده است. اجازه بدهید از همین منظر نتائج سیاست سال‌های اخیر اتحادیه اروپا را بازبینی کنیم:
نخست این که اتحادیه اروپا به‌بهانه تقویت میانه‌روها در ایران، از شروع ریاست جمهوری حسن روحانی نسبت به‌اختناق حاکم بر ایران، تنها نقش تماشاچی را ایفا کرد. اما آیا این سکوت باعث رشد میانه‌روی در ایران شد؟ نه!
به‌عکس نتیجه‌اش افزایش اعدامها در دوره روحانی و سیاست ستیزه‌جویی هرچه بیشتر در منطقه شد.
دوم این که اثبات شده که سیاست نادیده گرفتن نقش مخرب رژیم ایران در سوریه، صرفنظر از همكاری با آن در جنگ علیه داعش به شكست كامل انجامیده است.
سوم، آخوندها زیر فشار نارضایتی‌های اجتماعی، تحریمهای بین المللی و به‌خاطر ضعف شدید خود، یک گام در مذاکرات اتمی عقب‌نشینی کردند. كشورهای ۵+۱ امتیازهای ناموجهی به آخوندها دادند. آنها اجازه دادند آخوندها ساختار برنامه بمب‌سازی را حفظ كنند.
علاوه بر این، دولت‌های غرب در ازای برجام، توافق‌های نانوشته‌یی با آخوندها را در عمل پذیرفتند همچون:
-باز گذاشتن راه لشکرکشی سپاه پاسداران به‌سوریه،
-نادیده گرفتن آزمایش موشک‌های بالستیک توسط این رژیم به‌رغم قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت،
-به‌حال خود رها کردن نیروی قدس در نقش مخربش در عراق
– و سکوت نسبت به موج اعدامها و نقض حقوق بشر ایران
حالا مقام‌های ارشد این رژیم، در مذاکره با اتحادیه اروپا اعلام می‌كنند قصاص و مجازات اعدام «خط قرمز» رژیم تهران است و آن را «به هیچ‌وجه نمی‌شود کنار زد». آیا اینهمه گستاخی آخوندها نتیجه دیپلماسی تجارت و سکوت و بی تفاوتی نسبت به نقض اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیونهای بین المللی این رژیم نیست؟
دوستان عزیز
اجازه بدهید اضافه كنم كه چنین روابطی با این رژیم نه تنها موجب گستاخی آن در نقض حقوق اولیه مردم ایران، بلکه خلاف صلح و امنیت جهانی و حتی منافع دراز مدت غرب است. این رژیم تحت محاصره نارضایتی انفجاری جامعه است. فلج و بی‌پول است. نظام بانکی كشور ورشکسته است و اقتصاد، غرقه در فساد و پولشویی است و قادر به خروج از رکود طولانی مدت نیست. علاوه بر این غرقه در یك جنگ پرهزینه در منطقه با خسارات بسیار است.
کسانی که مدافع چنین سیاستی هستند به‌این واقعیت توجه ندارند که این رژیم تا چه پایه آسیب‌پذیر است و تا چه حد به‌معامله با غرب نیازمند است. بنابراین هر قدر آخوندها به‌خاطر نقض حقوق بشر مورد مواخده قرار گیرند، نمی‌توانند از نیازهای مبرم اقتصادی خود به اروپا صرفنظر كنند.
دوستان گرامی!
حکومت آخوندها سالیان از امتیازهای کلان دولت آمریکا نیز برخوردار بوده است. سیاست آمریكا در مورد ایران و منطقه در این دوران، بر محور نزدیكی به‌آخوندها تنظیم شده بود و فجایع ناشی از آن بی‌شمار است. از عراق ویران و فاجعه انسانی در سوریه ، تا بستن راه تغییر در ایران.
بی‌جهت نیست که آخوندهای حاکم، از پایان این دوره كه آن را دوره طلایی توصیف می‌کنند اینهمه می‌ترسند.
ما از سال‌ها پیش گفته‌ایم و باز تکرار می‌کنیم که مهم‌ترین اشتباه آمریکا در منطقه، استمالت از آخوندهای حاکم است. اکنون مردم ایران، مقاومت ایران و ملت‌ها و کشورهای منطقه انتظار دارند که در این سیاست، تجدید نظر شود. و آمریكا در مقابل نقض وحشیانه حقوق بشر، تلاش برای دستیابی به بمب اتمی و دست اندازی به كشورهای منطقه، موضع قاطع اتخاذ كند.
از این به‌بعد، اتحادیه اروپا و آمریکا به‌هر میزان که از این سیاست فاصله بگیرند، منطقه به سمت صلح و آرامش خواهد رفت.
ما به‌طور مشخص از اتحادیه اروپا و دولت‌های عضو می‌خواهیم که:
یک ـ پرونده رژیم ایران را به‌خاطر ۳۷ سال جنایت علیه بشریت، به شورای امنیت احاله دهید و در قدم اول، روابط اقتصادی خود با رژیم ایران را به‌توقف اعدامها منوط کنید.
دو ـ با شرکت‌های سپاه پاسداران معامله نکنید. این معاملات سوخت رساندن به‌ماشین سرکوب مردم ایران و ماشین جنگ در سوریه است.
سه ـ خواست مردم ایران برای دستیابی به‌آزادی و دمکراسی را به‌رسمیت بشناسید.
چهار-رژیم ایران مسئول جنایت علیه بشریت در سوریه است. جهان نباید در رابطه با دخالتها رژیم به طور خاص در سوریه سکوت کند و باید خواهان عقب نشینی فوری آن شود.
ضمن قدردانی مجدد از شما، اعضای پارلمان اروپا که تاکنون نقش تحسین‌برانگیزی در دفاع از خواست‌های دمکراتیک مردم کشورهای مختلف داشته‌اید، انتظار داریم بیش از پیش، با دفاع از آزادی و حقوق بشر ایران در
برابر هرگونه مماشات با استبداد مذهبی بایستید، شما در طرف درست تاریخ هستید و دور نیست روزی كه مردم ایران و ملتهای اروپا از شما به‌خاطر این سیاست اصولی تقدیر كنند.
از همه شما متشکرم.
