تاریخ :3 دسامبر 2016
پرونده گمشده محسن و احمد دانشپور مقدم، بعد از تحمل هفت سال زندان زیر حکم اعدام
خبرگزاری قاصدان آزادی: به گزارش فعالان حقوق بشر در ایران، محسن و احمد دانشپور مقدم، زندانیان سیاسی که رابطه پدر و فرزندی با یکدیگر دارند، در بند ۳۵۰ زندان اوین با تحمل هفت سال حبس زیر سایه اعدام، هم‌چنان در وضعیت بلاتکلیفی به‌سر برده و قوه قضاییه با بهانه “گم شدن پرونده” از صدور حکم نهایی آنان سر باز می زند.
محسن و احمد دانشپور مقدم که رابطه پدر و فرزندی با یکدیگر دارند به همراه مطهره بهرامی و ریحانه حاج ابراهیم دباغ همگی اعضای یک خانواده اند که با هادی قائمی، دوست خانوادگی خود در سال ۸۸ بازداشت و در طی یک ماه به اعدام محکوم شدند. علیرغم گذشت سالها از زمان محکومیت اولیه محسن و احمد دانشپور مقدم و علیرغم اعتراض نامبردگان به حکم صادره، قوه قضاییه با بهانه “گم شدن پرونده” از صدور حکم نهایی آنان سر باز می زند.
وضعیت جسمی این دو زندانی سیاسی که به دلیل بلاتکلیف ماندن قضایی از بسیاری حقوق محروم مانده اند به شدت نامناسب گزارش می شود.گفته میشود احمد دانشپور علی رغم بیماری خود، پرستار پدر ۷۲ ساله و بیمار در زندان است.
مسئولین درپاسخ به درخواست چندباره اعاده دادرسی آن‌ها مدعی «گم شدن پرونده» آنان هستند. عدم رسیدگی به پرونده این دو زندانی بیمار در حالی است که با توجه به تغییر قوانین مربوط به اتهام محاربه در قانون مجازات اسلامی جدید (مصوب سال ۱۳۹۲) آنان همچون هم دیگر متهمان پرونده از احتمال بالای تقلیل حکم اعدام برخوردارند.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانیان سیاسی در مورد وضعیت کنونی آن‌ها گفت: “احمد علاوه بر تحمل دردهای بی شمار خویش، پرستار پدر سالمند خود نیز هست. به تازگی برای چندمین مرتبه درخواست اعاده دادرسی داده اند. اگر حتی همین قوانین کنونی جمهوری اسلامی در موردشان اجرا شود، سزاوار گذراندن حبس تحت حکم اعدام نخواهند بود. ضمن اینکه باتوجه به بیماری‌های بسیاری که دارند، می‌توانند مشمول شرایط عدم تحمل کیفر و آزادی یا مرخصی درمانی باشند.”
این منبع مطلع در ادامه در مورد پاسخ مسئولین به درخواست‌های آقای دانشپور تاکید کرد: “این وضعیت بلاتکلیفی درحالی است که مسئولان قضایی ادعا می‌کنند پرونده مفقود شده است. به نظر می‌رسد پیدا شدن این پرونده که سرشار از موارد نقض حقوق بشر است، برای قوه قضاییه دردسرهای جدیدی به وجود آورد. ایشان هرگز دست به سلاح نبرده اند و لذا مطابق قوانین حکم اعدام برایشان وجاهت قانونی ندارد.”
منبع نزدیک به خانواده دانشپور مقدم تاکید کرد “احمد که سابقا تا ۹۰ کیلوگرم وزن داشت به خاطر بیماری و شرایط دشوار زندان اکنون به سختی وزنی حدود ۴۳ کیلو دارد. از ضعف و کاهش فشار خون رنج می برند، همینطور محسن دانشپور بعنوان فردی سالخورده که اخیرا هم عمل جراحی را پشت سر گذاشته اصلا شرایط مساعدی برای ادامه حبس ندارند”
لازم به یادآوری است احمد دانشپور مقدم متولد ۱۳۴۹ به همراه همسرش ریحانه حاج ابراهیم دباغ متولد ۱۳۶۰ و پدر و مادرش محسن دانشپور مقدم متولد ۱۳۲۳ و مطهره بهرامی حقیقی متولد ۱۳۳۳ به همراه هادی قائمی از دوستان خانوادگی‌شان در تاریخ هفتم دی‌ماه ۱۳۸۸ با مراجعه ماموران امنیتی به منازلش‌شان دستگیر شدند و کمتر از یک‌ماه بعد، در تاریخ بیست‌وششم همان ماه در دادگاه بدوی بدون حضور وکیل انتخابی و با وکیل تسخیری توسط قاضی صلواتی محاکمه و همگی به اعدام محکوم شدند.
این بازداشت شدگان تا زمان صدور حکم در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری و ممنوع الملاقات بودند.
در اردیبهشت‌ماه سال ۸۹ در دادگاه تجدیدنظر حکم ریحانه حاج ابراهیم دباغ به ۱۵ سال حبس و تبعید به زندان گوهردشت، مطهره بهرامی به ۱۰ سال حبس و تبعید به گوهردشت و هادی قائمی به ۱۵ سال حبس و تبعید به زندان گناباد تقلیل یافت. اما حکم احمد و محسن دانشپور مقدم تا این تاریخ پس از اعلام حکم اعدام دادگاه بدوی هم‌چنان بلاتکلیف مانده و پرونده به دادگاه تجدید نظر ارسال نشده است.
لازم به ذکر است خانواده دانشپور به اتهام سفر به اشرف (مقر سابق سازمان مجاهدین خلق در عراق) برای دیدار فرزند و برادر محسن دانشپور آن‌هم برای چند روز در سال ۸۷ و ارتباط با این افراد در عاشورای ۸۸ دستگیر شدند. ریحانه تنها به دلیل ارتباط با این سازمان و هادی قائمی نیز به دلیل اینکه به همراه محسن دانشپور سال ۶۰ یک‌سال زندانی بوده است به ظن همکاری با آنان بازداشت شده است.
پدر ریحانه نیز در سال ۶۰ ، ۴ سال بلاتکلیف زندان بوده است. همینطور باید اشاره کرد دو برادر محسن دانشپور هم سال ۶۰ اعدام شده اند.
وضعیت جسمی این دو زندانی سیاسی که به دلیل بلاتکلیف ماندن قضایی از بسیاری حقوق محروم مانده اند به شدت نامناسب گزارش می شود.گفته میشود احمد دانشپور علی رغم بیماری خود، پرستار پدر ۷۲ ساله و بیمار در زندان است.
مسئولین درپاسخ به درخواست چندباره اعاده دادرسی آن‌ها مدعی «گم شدن پرونده» آنان هستند. عدم رسیدگی به پرونده این دو زندانی بیمار در حالی است که با توجه به تغییر قوانین مربوط به اتهام محاربه در قانون مجازات اسلامی جدید (مصوب سال ۱۳۹۲) آنان همچون هم دیگر متهمان پرونده از احتمال بالای تقلیل حکم اعدام برخوردارند.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانیان سیاسی در مورد وضعیت کنونی آن‌ها گفت: “احمد علاوه بر تحمل دردهای بی شمار خویش، پرستار پدر سالمند خود نیز هست. به تازگی برای چندمین مرتبه درخواست اعاده دادرسی داده اند. اگر حتی همین قوانین کنونی جمهوری اسلامی در موردشان اجرا شود، سزاوار گذراندن حبس تحت حکم اعدام نخواهند بود. ضمن اینکه باتوجه به بیماری‌های بسیاری که دارند، می‌توانند مشمول شرایط عدم تحمل کیفر و آزادی یا مرخصی درمانی باشند.”
این منبع مطلع در ادامه در مورد پاسخ مسئولین به درخواست‌های آقای دانشپور تاکید کرد: “این وضعیت بلاتکلیفی درحالی است که مسئولان قضایی ادعا می‌کنند پرونده مفقود شده است. به نظر می‌رسد پیدا شدن این پرونده که سرشار از موارد نقض حقوق بشر است، برای قوه قضاییه دردسرهای جدیدی به وجود آورد. ایشان هرگز دست به سلاح نبرده اند و لذا مطابق قوانین حکم اعدام برایشان وجاهت قانونی ندارد.”
منبع نزدیک به خانواده دانشپور مقدم تاکید کرد “احمد که سابقا تا ۹۰ کیلوگرم وزن داشت به خاطر بیماری و شرایط دشوار زندان اکنون به سختی وزنی حدود ۴۳ کیلو دارد. از ضعف و کاهش فشار خون رنج می برند، همینطور محسن دانشپور بعنوان فردی سالخورده که اخیرا هم عمل جراحی را پشت سر گذاشته اصلا شرایط مساعدی برای ادامه حبس ندارند”
لازم به یادآوری است احمد دانشپور مقدم متولد ۱۳۴۹ به همراه همسرش ریحانه حاج ابراهیم دباغ متولد ۱۳۶۰ و پدر و مادرش محسن دانشپور مقدم متولد ۱۳۲۳ و مطهره بهرامی حقیقی متولد ۱۳۳۳ به همراه هادی قائمی از دوستان خانوادگی‌شان در تاریخ هفتم دی‌ماه ۱۳۸۸ با مراجعه ماموران امنیتی به منازلش‌شان دستگیر شدند و کمتر از یک‌ماه بعد، در تاریخ بیست‌وششم همان ماه در دادگاه بدوی بدون حضور وکیل انتخابی و با وکیل تسخیری توسط قاضی صلواتی محاکمه و همگی به اعدام محکوم شدند.
این بازداشت شدگان تا زمان صدور حکم در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری و ممنوع الملاقات بودند.
در اردیبهشت‌ماه سال ۸۹ در دادگاه تجدیدنظر حکم ریحانه حاج ابراهیم دباغ به ۱۵ سال حبس و تبعید به زندان گوهردشت، مطهره بهرامی به ۱۰ سال حبس و تبعید به گوهردشت و هادی قائمی به ۱۵ سال حبس و تبعید به زندان گناباد تقلیل یافت. اما حکم احمد و محسن دانشپور مقدم تا این تاریخ پس از اعلام حکم اعدام دادگاه بدوی هم‌چنان بلاتکلیف مانده و پرونده به دادگاه تجدید نظر ارسال نشده است.
لازم به ذکر است خانواده دانشپور به اتهام سفر به اشرف (مقر سابق سازمان مجاهدین خلق در عراق) برای دیدار فرزند و برادر محسن دانشپور آن‌هم برای چند روز در سال ۸۷ و ارتباط با این افراد در عاشورای ۸۸ دستگیر شدند. ریحانه تنها به دلیل ارتباط با این سازمان و هادی قائمی نیز به دلیل اینکه به همراه محسن دانشپور سال ۶۰ یک‌سال زندانی بوده است به ظن همکاری با آنان بازداشت شده است.
پدر ریحانه نیز در سال ۶۰ ، ۴ سال بلاتکلیف زندان بوده است. همینطور باید اشاره کرد دو برادر محسن دانشپور هم سال ۶۰ اعدام شده اند.
