روز بيستم آذرماه مصادف با دهم دسامبر “روز جهاني حقوق بشر ”جلسه گراميداشت اين روز با سخنراني تني چند از زندانيان بند نسوان (زنان) در زندان اوين برگزار شد.
به گزارش خبرگزاري هرانا, ارگان خبري مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران, در اين جلسه, به ترتيب خانم ها آتنا دائمي, مريم نقاش زرگران, مهوش شهرياري, فهيمه اعرفي, ستوده فاضل, مريم اكبري منفرد, فاطمه مثني, گلرخ ايرايي, فريبا كمال آبادي, مهين ايزدي, ريحانه طباطبايي, آمنه جابري و نرگس محمدي به سخنراني و بحث و گفتگو پيرامون موضوع حقوق بشر پرداختند.
در ابتدا آتنا دائمي با مروري بر تاريخچه حقوق بشر به وضعيت حقوق بشر در ايران پرداخت. خانم دائمي با تاكيد بر اينكه حقوق بشر يك بحث انتزاعي و واژگاني در عرصه سياست و منازعات سياسي نيست, بلكه بحثي عيني و مربوط به تازگي نوع بشر در جوامع كنوني است, افزود:
متاسفانه ما در جامعه خودمان شاهد نقض حقوق بشر هستيم كه عرصه هاي مختلف زندگي انسان ها را در بر گرفته است. اما بايد بدانيم كه ما خودمان مي بايست براي تحقق حقوق بشر در جامعه خود گام برداريم. بايد به حقوق خود آشنا باشيم و هر وقت حقوق مان نقض شد نسبت به آن اعتراض كنيم.
مريم نقاش زرگران با اشاره به فراگير و فراملي بودن حقوق بشر در جوامع به بحث حقوق بشر و رابطه آن با حقوق زنان پرداخت. از ديگاه اين نوكيش مسيحي زنداني, قوانين نظام جمهوري اسلامي ايران در مورد زنان به گونه است كه نقض فاحش حقوق بشر در حوزه زنان را به تصوير مي كشد, چراكه زنان را از موقعيت برابر با مرد به موقعيت فرودستي نسبت به مردان تنزل مي دهد و حتي مانع رشد و ارتقا جنس زن به عنوان نوع بشر مي گردد. وي تنها راه برون رفت از اين وضعيت را رشد زنان در تمام عرصه هاي سياسي, اجتماعي, اقتصادي و فرهنگي عنوان كرد.
مهوش شهرياري ثابت در ادامه با تاكيد بر جهانشمول بودن اعلاميه حقوق بشر و بين المللي بودن آن گفت كه تحقق حقوق بشر در جوامع نياز به حركتي همه جانبه دارد. خانم شهرياري كه كتاب هاي اشعارش به زبان هاي مختلف در سراسر جهان به چاپ رسيده, اظهار داشت:
مثلا نقش نويسندگان آمريكاي لاتين در اشاعه مفاهيم حقوق بشر, نقشي بسيار مهم است كه خواننده و مخاطبانش را كه از فرهنگ هاي مختلف مي باشند, با اين مفاهيم و به طور غير مستقيم آشنا مي سازند. اين تلاش ها بايد در آثار نويسندگان كشور و جامعه ما نيز رواج پيدا كند و توجه بيشتري به آن شود.
فهيمه اعرفي با اشاره به وضعيت نگران كننده «استاد محمدعلي طاهري» و وضعيت نگهداري وي گفت:
استاد ۵ سال و ۹ ماه است كه در بند ۲-الف در حبس است, مدت ها اعتصاب غذا كرده و وضعيت جسمي مناسبي ندارد و ما شاگردان ايشان معتقديم كه در حق ايشان نقض حقوق بشر و قوانين و مقررات نظام جمهوري اسلامي ايران اتفاق افتاده است. انتظار مي رود كه با ايشان مطابق قانون رفتار شود. ما ۵ زن زنداني [از مربيان عرفان حلقه] نامه اي نوشتيم كه بازجويمان آمد و گفت ايشان در اعتصاب غذا نيست ولي ما نگران ايشان هستيم.
ريحانه طباطبايي با اشاره به وضعيت «محصوران» (آقايان كروبي, موسوي و خانم رهنورد) تاكيد كرد: اين حصر غيرقانوني است و نقض حقوق بشر است. چراكه آنها حتي از دسترسي به شرايط زيست يك انسان دربند و محكوم نيز محروم هستند. تاكنون محاكمه نشده اند و وضعيت نامعلوم و مبهمي دارند و هنوز پاسخ حقوقي و قانوني قانع كننده اي به ملت داده نشده, اين درحالي است كه اعتراض ها نسبت به وضعيت آنها همچنان ادامه دارد.
ستوده فاضلي, زنداني ۶۵ ساله كه ۳۰ سال به عنوان يك معلم در مدارس تهران خدمت نموده ست, بي اعتنايي مسئولان به وضعيت خود كه مادري در حسرت و تلاش ديدن ۲ فرزند خود بوده و صرفا براي ديدار فرزندانش اقدام كرده و هرگز اهل سياست و حركت هاي اجتماعي نبوده را بي انصافي دانست و تصريح كرد: اي كاش مي دانستند كه من يك مادرم و دلم براي فرزندان جوانم كه سالهاست در حسرت ديدنشان را دارم تنگ شده است. آيا اين نقض حقوق بشر نيست؟
مهين ايزدي, «دختر كُرد» زنداني نيز با اشاره به وضعيت كردستان, وضعيت زنان اين خطه از كشور را بسيار نامناسب و نگران كننده توصيف كرد.
فريبا كمال آبادي با تاكيد بر وجه اخلاقي اخلاقي در تضمين حقوق بشر بيان داشت: تلاش هاي زيادي در زمينه حقوقي براي تنظيم و تدوين منشور جهاني حقوق بشر صورت گرفته است اما مساله اينجاست كه چگونه بايد اجرا شوند؟
به نظر اين شهروند بهايي زنداني و عضو ياران ايران (تشكل سابق بهايي) , پايبندي به اخلاق تضميني براي تحقق و اشاعه حقوق بشر در جهان است و مي بايست با ترسيم افقي برتر از آن, به مفاد اين اعلاميه دست يافت.
مريم اكبري منفرد با اشاره به سابقه فعاليت هاي «دكتر كاظم رجوي» , تصريح كرد: او اولين كسي است كه در ايران به حقوق بشر پرداخته و پايه ريزي كرده و با فعاليت هاي او مسعود رجوي از حكم اعدام نجات يافت.
گلرخ ايرايي با اشاره به وضعيت همسرش آرش صادقي كه در اعتصاب غذا به سر مي برد, اظهار داشت: راه تحقق حقوق بشر, افزايش آگاهي در ميان مردم است و مهمتر آن كه حقوق بشر را فقط براي خودمان نخواهيم و براي همه بخواهيم.
فاطمه مثني با اشاره به اينكه وقتي دختر ۱۳ ساله اي بيش نبوده, با مادرش كه هرگز فعاليت سياسي نداشته بازداشت شده و همه اينها به دليل فعاليت برادرانش بوده, به نقض حقوق انساني خود اشاره كرد.
درپايان, نرگس محمدي به عنوان گرداننده جلسه ضمن تبريك اين روز جهاني, از قربانيان نقض حقوق بشر, از محصوران جنبش سبز آقايان كروبي, موسوي و خانم رهنورد, دكتر محمدعلي طاهري و همچنين زندانيان در اعتصاب غذا ياد كرد و افزود: سركوب نهادهاي مدني, نقضي جدي و هدفمند حقوق بشر است, چراكه زمينه ساختاري آن را از بين مي برد و مي بايست مورد توجه فعالان حقوق بشر و روشنفكران قرار گيرد.
اين جلسه با خواندن «سرود يار دبستاني» خاتمه يافت.
