منبع : سیمای آزادی
فضای دانشگاه‌ها و نگرانی و وحشت رژیم
مجری:
فراخوان سازمان مجاهدین خلق خطاب به دانشجویان به مناسبت 16آذر باعث واکنش پیشاپیش بعضی سایت‌های وزارت اطلاعات با این مضمون شد که «به این فراخوان مجاهدین توجهی نخواهد شد! یا مجاهدین پایگاهی در نسل جوان و دانشگاه‌های کشور ندارند»! این واکنش‌های پیشاپیش مقداری عجیب بود؛ چون یا فراخوان جواب مناسب و درخور خود را از مخاطبانش دریافت می‌کند یا نمی‌کند و بعد در موردش می‌شود اظهارنظر کرد؛ برای پاسخ به این ابهام همراه می‌شویم با آقای مسعود امیرپناهی، چرا رژیم از چند روز قبل اقدام به چنین تبلیغاتی در سایت‌های زنجیره‌ای‌اش کرد؟
مسعود امیرپناهی:
این واکنش به‌قول شما پیشاپیش، به دلیل نگرانی و احساس تهدیدی است که رژیم می‌کند. اگر احساس خطر نمی‌کرد، راحت از کنارش رد می‌شد و اصلاً اعتنا نمی‌کرد؛ پس وقتی نمی‌تواند از کنارش بی‌اعتنا رد شود، یعنی احساس تهدید می‌کند؛ به همین دلیل هم غیر از سرکوب و کنترل، برای بستن فضا که در همة دانشگاه‌ها شاهدش هستیم، یکی از کارهایی هم که به لحاظ تبلیغاتی معمولاً می‌کند همین جنگ روانی است.
اما در مورد احساس خطر شدیدی که رژیم از مجاهدین در دانشگاه‌ها دارد، صحبت‌های پژمانفر (یکی از نمایندگان مجلس رژیم) که به وزیر علوم دولت روحانی در ارتباط با انتشار تصویر خانم مریم رجوی در نشریه دانش‌آموختگان دانشگاه صنعتی شریف کرد، مسئله را بهتر بیان می‌کند پژمانفر می‌گوید: «امروز چرا باید جریان‌های ضدانقلاب، مجاهدین خلق … تو دانشگاه فعال باشن؟ … به قسم حضرت عباس، این حرف‌ها سیاسی نیست امروز فرهنگ ما، عقاید بچه‌های ما، باورهای جوانان ما در دانشگاه، مورد هجمه واقع‌شده و با یک سیاست تساهل، زمینه رشد این جریانات … تو دانشگاه‌های ما رشد پیدا می‌کنه آقای فرهادی!»
مجری:
ممکن است این حرف‌ها و این اقدام‌ها مثل همین احضار وزیر علوم به مجلس که شما اشاره کردید، نتیجة جنگ قدرت باندهای حاکمیت باشد که حالا مثلاً 16آذر را هم شامل شده؟ آیا این‌طور نیست؟
مسعود امیرپناهی:
نه! این‌طور نیست، ببینید! کافی است شما نگاهی به محتوای موضوعاتی که در برنامه‌های 16 آذر در دانشگاه‌های کشور مطرح شد بیندازید، کاملاً روشن می‌شود که حداقل در این یک‌مورد دعوای باندی و جناحی در کار نبوده است. این موضوعات موضوعاتی نبودند که باندهای حکومتی خواهان طرح آن‌ها باشند، در همین رابطه خبرگزاری تسنیم گزارشی از مراسم دانشگاه امیرکبیر داده است که صحت این موضوع را بهتر بیان می‌کند تسنیم گزارش می‌دهد:
«در اواسط این برنامه بااینکه دوربین صداوسیما در مراسم حضور داشت اما شماری از دانشجویان … به سمت دوربین صداوسیما حمله کردند … این عده از دانشجویان با شعار ”مزدور برو بیرون” حدود 10دقیقه سخنرانی نجفی را قطع کردند» یا در یک مورد دیگر: «اواخر سخنرانی منتجب‌نیا هنگامی‌که وی نامی از آیت‌الله منتظری برد دانشجویان سوت و کف زدند و برخی تصویر احمد منتظری منتشرکننده فایل‌صوتی آیت‌الله منتظری در دفاع از [مجاهدین] را در دست داشتند.»
بنابراین آنچه روشن است چه باند خامنه‌ای و چه باند روحانی و رفسنجانی یا بقول معروف اصلاح‌طلب‌های قلابی، همه‌شان در قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال67 درگیر جنایت بوده‌اند و همه‌شان هم علیه انتشار فایل‌صوتی آقای منتظری موضع گرفتند و افشای آن را محکوم کردند.
بنابراین، واکنش دانشجویان اصلاً در چارچوب جنگ باندی نبوده و نیست و یک واکنش اصیل دانشجویی است که معنی و مضمونش هم برای همه روشن است. همین موضوع را روزنامه اعتماد اذعان می‌کند و می‌گوید:
«دانشجویانی که نزدیک به یک دهه پیش دوران کودکی و نوجوانی را پشت سر گذاشتند امروز حرف و شعارهای آن روزها را سر می‌دهند تا مشخص شود هنوز بسیاری از پرونده‌ها در ذهن‌ها باز است و بایگانی کردن‌شان دشوارتر و بعیدتر از آنی است که بتوان فکرش را کرد.»
کدام پرونده‌ها مدنظرش هست که توسط دانشجویان طرح شد؟ پرونده‌هایی مثل‌اینکه چرا جنگ بعد از خرمشهر به مدت 6سال دیگر ادامه پیدا کرد؟ پروندة قتل‌های زنجیره‌ای؟ پروندة جنگ سوریه و کشتار وحشیانه زنان و کودکان؟
ببینید! این حرف‌ها هیچ‌کدام، حرف‌های دو باند رژیم نیست! این حرف‌ها مواضع شناخته‌شده مجاهدین و مقاومت ایران بوده و حالا در جلسات امسال 16آذر از طرف دانشجویان مطرح‌شده است،
بنابراین برمی‌گردم به سؤالی که اول مطرح کردید و این‌که چرا رژیم از این فراخوان این‌قدر نگران بود؟ به خاطر وجود همین فضا! فضایی که احمد خاتمی در نماز جمعه آن را صریح‌تر بیان کرد خاتمی گفت: «…تا یک فضای باز دیده می‌شه، عده‌ای شعارهای هنجارشکن می‌دهند؟ … متأسفانه در برخی مجالس دانشجویی این‌چنین شده»
