۱۳۹۵ دی ۵, یکشنبه

بازماندگان هولوکاست طی تجمعی خواهان توقف سریع خشونت‌ها در سوریه شدند











بازماندگان هولوکاست طی تجمعی خواهان توقف سریع خشونت‌ها در سوریه شدند
بازماندگان هولوکاست از جامعه جهانی خواسته‌اند تا کسانی را که مسئول کشتارهای گسترده در سوریه هستند، به پای محاکمه بکشانند و به سرعت برای پایان دادن به خشونت‌های این کشور دست به اقدام بزنند. 

به گزارش ایسنا، به نقل از ایندیپندنت، گروهی کانادایی متشکل از بازماندگان کهن سال واقعه هولوکاست طی تجمعی خواهان توقف سریع خشونت‌ها در سوریه شدند. 

یکی از حاضران در این تجمع می‌گوید، ابعادی از شرایط امروز سوریه برای او یادآور مسائلی است که در لهستان طی جنگ جهانی دوم تجربه کرده است. 

این پیرمرد 88 ساله به خبرنگاران گفت: ما از جامعه جهانی می‌خواهیم تا پیش از اینکه بیش از این دیر شود در این مساله مداخله کنند. امروز زمانی که اخبار را نگاه می‌کنیم می‌بینیم که بار دیگر جهان در مقابل بحرانی کنار ایستاده است. 

هووارد چندلر ادامه داد: افرادی که دست به جنایت می‌زنند باید بدانند که در پایان اگر هنوز زنده باشند مسئول اقدامات خود خواهند بود. 

وی 10 ساله بود و در لهستان زندگی می‌کرد، زمانی که در سال 1939 نیروهای نازی این کشور را اشغال کردند. 

یکی دیگر از حاضران این تجمع نیز که در 15 سالگی به اردوگاه کار اجباری فرستاده شده و ضمن از دست دادن تمامی اعضای خانواده‌اش چهار سال نیز در این اردوگاه حبس بود، می‌گوید: پس از اینکه در سال 1945 آزاد شدم گمان می‌کردم جهان از تجربه خود درس گرفته است اما اکنون ما بار دیگر شاهد حلب و اتفاقات آن هستیم. 

وی ادامه داد: ما تصاویر حلب را می‌بینیم؛ تصاویری که با کودکان زخمی و اشک‌هایشان قلب را به در می‌آورند. این قلب من را می‌شکند چراکه من پاسخ و حرف‌های این کودکان را می‌دانم همانطور که کودکان ما برای کشته شدن با گاز به صف می‌شدند و مادرانشان برای آنها نمی‌توانستند هیچ کاری بکنند. این اتفاق‌ها هنوز هم رخ می‌دهند و در حالی که مردم به عکس‌ها نگاهی می‌اندازند و بعد به زندگیشان ادامه می‌دهند. این اصلا شایسته نیست. 

گردا فریبرگ 91 ساله نیز یکی دیگر از قربانیان هولوکاست است که می‌گوید، می‌داند کاملا تنها بودن مانند آنچه که بچه‌های یتیم امروز در سوریه هستند، یعنی چه. 

فریبرگ توضیح می‌دهد: پس از ماجراهایی که از سر گذراندیم گمان می‌کردیم جهان چیزی یاد می‌گیرد اما می‌بینیم که نه هرگز این چنین نیست.