حلب امتداد چهار دهه خطمشی جنایتبار
برانگیختگی وجدانهای آزردة بشری از جنایات رژیم آخوندی در حلب، آن را به توجیه تراشی انداخته است. زیر ضرب رسوایی عالمگیر جنایات انجامگرفته، سفیر رژیم در لندن به صحنه فرستاده شد تا از تظاهرات افشاگرانه در برابر سفارتهای رژیم در سراسر جهان به شکوه بپردازد: «سازمان [مجاهدین] … در پوشش حمایت از اقدامات انساندوستانه از مردم حلب نقشی کلیدی در این فعالیتها ایفا میکند. هوشیار باشیم.» 1 سبعیت بارز شده از این فاشیسم مذهبی آنچنان افسارگسیخته و وحشی است که افکار برانگیختهشدة جهان را هم به چالش کشیده و وقیحانه مدعی است: «حالا که این شهر مهم تاریخی توسط ارتش و دولت قانونی این کشور و با حمایت متحدان طبیعی و ذینفعش آزاد شده، سروصدای هزاران رسانة غربی و رسانههای [مجاهدین] بشکل دیوانه کنندهای درآمده… در این هیاهوی رسانهای، به بشار اسد و سخنان او – که عمدهترین و با صلاحیتترین شخص در جهان در مورد سوریه است – توجهی نمیشود»2 واقعیت این است که رژیم آخوندی تنها با الگوی قتلعام و وحشیگری بیحدومرز که نمونه آخر آن را در حلب به کار گرفت، توانسته دیکتاتور سوریه را تا این نقطه حفظ کند. پاسدار همدانی در خاطرات خود در اینباره گفته بود: «اسفند 1391 [معارضین] کاملاً به نقطه پیروزی نزدیک شده بودند … طوری که عنقریب کاخ را به اشغال خود درآوردند. آن شب وضعیت بسیار بغرنجی پیشآمده بود البته خانوادهها را فرستاده بودیم بهجاهای امن، بشار اسد هم کار را تمام شده میدانست و دنبال رفتن به یک کشور دیگر بود»، «حضرت آقا یک رهنمودی به حاج قاسم دادند و فرمودند: شما نباید برگردید! سوریه مریضی است که خودش نمیداند … دارو را نمیخورد؟ شما بهش بدهید و نظارت هم بکنید که داروها را بخورد تا درمان شود» 3 رژیم جنایتکار آخوندی از بدو پیدایش خود تنها به کمک همین نوع وحشیگری بیاندازه، اعدام و قتل عام توانسته خود را بر اریکه قدرت نگه دارد، این رفتار نه فقط با مردم ایران بلکه در کلیه دخالتهای منطقهای آن هم بکار برده شده است. رفتار جنایتبار علیه مردم غیرنظامی در طول جنگ با عراق نمونه دیگری است: «حضرت امام (ره) با مقابله به مثل حملات موشکی عراق موافقت کردند. [نظام] در آن زمان فاقد سامانه موشکی بود و مقابله به مثل، تنها در سطح توپخانهای صورت میگرفت… قرار شد شهر بصره با توپهای 130 میلیمتری … مورد حمله توپخانهای قرار گیرد. 21اسفندماه 1363 اولین موشک … به کرکوک شلیک شد… وقتیکه بنا شد اولین موشک را خود برادران سپاه به سمت بغداد شلیک کنند … مقدم پیشنهاد کرد اول دعای توسل بخوانیم … و گفت: خدایا ما نمیخواهیم مردم عراق را بکشیم. ما میخواهیم نظامیان را از بین ببریم»4 و حالا در سوریه هم وزارت بی چشم و روی اطلاعات با همان شقاوت میگوید: «طبیعی است که در این درگیریها، افراد بیگناهی در شرق حلب کشته شوند» 5 و روزنامه بسیج پاسداران مینویسد: «رسانههای کشورهای حامی تروریسم در منطقه و غرب تلاش دارند با ایجاد فضای روانی و شکلدهی به افکار عمومی … اینگونه القا کنند ایران و محور مقاومت عامل ویرانیها در سوریه هستند. همچنین [مجاهدین] در اعتراض به آزادی حلب اعتراضات و تجمعات سازمان دهندهای مقابل سفارتخانههای ایران در اروپا برگزار کرده است.» 6
ورای این دستوپا زدنهای مذبوحانه، همانگونه که خامنهای قتلعام مردم سوریه را وسیلهای برای جلوگیری از سرنگونی رژیمش در همدان و کرمانشاه اعلام کرده است، حمایت از مردم سوریه و افشای نقش جنایتکارانه آخوندی در این تجاوز و دخالتهای ارتجاعی، یک وظیفه ملی در راستای سرنگونی و ضربه زدن به این نظام جنایت است. این حقیقت آنچنان قابلدرک است که وزارت آدمکشی هم به آن اینگونه اعتراف میکند: «کسانی که [مجاهدین] را میشناسند بهخوبی میدانند که این گروه تمام تلاش و فعالیتهای خود را متمرکز بر عناد، دشمنی و ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران در داخل و خارج از مرزهای آن کرده است» 7
________________________________________