روحانی و تمدید تحریمهای رژیم به مدت 10سال دیگر
کوه «واکنش جدی» موش زایید!
سرانجام پس از مدتها قیل و قال در رژیم در مورد نشاندادن واکنش به اقدام کنگره آمریکا مبنی بر تمدید تحریمهای رژیم به مدت 10سال دیگر، حسن روحانی روز سهشنبه (23آذر) طی دو نامه به محمد جواد ظریف وزیر خارجه و علی اکبر صالحی رئیس آژانس اتمی رژیم، دستوراتی در این رابطه صادر کرد.
در نامه روحانی به ظریف آمده است: «… نسبت به اجرای مراحل پیشبینی شده در «برجام» برای رسیدگی به موارد نقض، اقدام نموده و دیگر پیگیریهای حقوقی و بینالمللی لازم را نیز بهطور جدّی معمول دارد» و نتیجه را ظرف یک ماه به وی ارائه نمایند.
در نامه به صالحی هم گفته شده است: «نظر به اینکه دولت آمریکا نسبت به اجرای تعهدات خود در برجام «تعلل و اهمال» نموده… در توسعه برنامه صلحآمیز هستهیی کشور در چارچوب تعهدات بینالمللی جمهوری اسلامی ایران» اقداماتی انجام دهند و نتیجه را ظرف 3ماه به وی ارائه نمایند.
این نامهها در عینحال پاسخ روحانی به اظهارات 20روز قبل خامنهای است که در آن تمدید تحریمها از جانب آمریکا را نقض برجام خوانده و گفته بود که رژیم قطعاً به آن واکنش نشان خواهد داد .[1]
طی روزهای اخیر نیز مهرهها و رسانههای باند خامنهای، روحانی و دولت او را بهشدت زیر ضرب قرار داده بودند تا در برابر این اقدام آمریکا که آن را نقض برجام تلقی میکردند، واکنش جدی و درخور نشان دهد.
پس از انتشار این دو نامه، رسانههای باند رفسنجانی روحانی تلاش کردند آن را با عناوینی تبلیغاتی نظیر «انگشتها روی ماشه» و یا «آن سوی دیپلوماسی لبخند» و امثالهم بهعنوان یک قدرتنمایی مشعشع رنگ نمایند و از این طریق دلواپسان باند خامنهای را راضی و ساکت کنند. بگذریم که ژست روحانی در این نامهها، آن قدر آبکی بود که یکی از روزنامههای همین باند رفسنجانی روحانی، آنها را «های روحانی در برابر هوی آمریکا» توصیف کرده است .[2]
طبعاً ژست و نمایش مربوطه نتوانست دلواپسان را رنگ کند و آنها نامهها را سوژه تمسخر خود قرار دادند. از جمله کیهان خامنهای، آن را «دور زدن موضوع» توصیف کرد و با اشاره به مهلت 3ماهه روحانی به صالحی نوشت: «ظاهراً این دستور قرار است ما را از روزهای پر مطالبه امروز، به روزهای شلوغ و پرهیجان در آینده منتقل کند تا... همه چیز مشمول مرور زمان شده و به دست فراموشی سپرده شود!».
مهدی محمدی عضو تیم مذاکرات هستهیی پاسدار جلیلی نوشت: «فرمان دیروز رئیسجمهور به وزیر خارجه و رئیس سازمان انرژی اتمی ارزش حقوقی و فنی چندانی ندارد. در این نامه، هیچ نشانهای از انجام یک اقدام عملی وجود ندارد.[3]
نه تنها روحانی، بلکه خامنهای نیز کاملاً مراقب است که دست به اقدامی نزند که نقض برجام تلقی شود؛ در همین رابطه کمال خرازی وزیر اسبق خارجه و گماشته خامنهای در رأس شورای راهبردی روابط خارجی نظام هم تأکید کرده است: «برنامه ما این نیست که برجام را نقض کنیم»
پوست کنده موضع همه باندهای حکومتی را روزنامه حکومتی جهان صنعت که متمایل به باند رفسنجانی روحانی است بیان کرده و نوشته است: «با وجود آنکه احتمال پاره شدن توافق هستهیی از سوی ترامپ اندک است، دولت او ممکن است هنوز به جنگ با جمهوری اسلامی بیندیشد و ما باید از چنین شرایطی بترسیم».
فارغ از دعوای دو باند و توسریهای تحقیرآمیز باند خامنهای به روحانی و به سخره گرفتن ژست و نمایش او، در دو نامه اخیر، صحبت از «برنامه ریزی» برای طراحی و ساخت به میان آمده و نه اقدام به طراحی و ساخت پیشران؛ همچنین در مورد سوخت هم به مطالعه و طراحی اشاره شده و نه «ساخت»! به این ترتیب روحانی تمام احتیاطهای لازم را در همین چند خط دستور رعایت کرده تا مبادا زمینه کوچکترین سوءتفاهمی به وجود آید و در همه جا با گنجاندن عباراتی نظیر «توسعه برنامه صلحآمیز هستهیی کشور» «در چارچوب تعهدات بینالمللی جمهوری اسلامی» و… مجموعه اینها جای ابهامی باقی نمیگذارد که دولت روحانی قصد ندارد کوچکترین اقدامی در جهت نقض برجام بهعمل آورد و دست از پا خطا کند کما اینکه معاون خبرگزاری سپاه پاسداران نیز خاطرنشان میکند: «دو نامه اخیر روحانی، بیش از آن که یک واکنش جدی به نقض برجام باشد، در قالب مکانیسم ماله قابل تحلیل است».
اما محکمترین دلیل و روشنترین نشانه در مورد اینکه نامههای روحانی، نقض برجام نبوده و به هیچ جایی از برجام هم برنمیخورد، واکنش جاش ارنست سخنگوی کاخ سفید است که گفت: «برنامه ایران برای توسعه پیشران هستهیی ناقض برجام نیست». روزنامه رسالت (25آذر) واکنش سخنگوی کاخ سفید را چنین معنا کرده است: «مفهوم این سخن آن است که اصلاً ما واکنشی نشان ندادهایم».