لینک :
سعید سجادی : انتخابات مردم ايران وجایگاه مقاومت
بعد از انتخابات اخیر در امریکا، اذهان عمومى و مطبوعات درگیر چگونگى دو پدیده بود تا شاید به نحوی نتایج غیرمنتظره انتخابات در ایالتهای مختلف را به طریقى براى خود حلاجى و تفهیم کنند: یکى نظرسنجیهای غیرقابل اتکا و دیگرى "اخبار دروغ- کاذب (fake news)" بود.
بعداً، در توجیه نتایج غیرمنتظره انتخابات ازجمله گفته میشد که بسیارى از کسانى که قصد داشتند به ترامپ رأى بدهند در هنگام دریافت تلفن نظرسنجى افکار عمومى، نیت واقعى خود براى رأى دادن به ترامپ را پنهان میکردند. انگیزه اصلى مراجعه شوندگان این بود که آنان نمیخواستند که کسى به آنها به دیده منفى به خاطر انتخابشان نگاه کند. همچنین در توضیح کم شدن تعداد کسانى که براى کلینتون بهپای صندوقهای رأى رفتند، گفته شد که این نتیجه "اخبار کذب و دروغى" بود که در روزهاى قبل از انتخابات، به رسانههاى اجتماعى در ابعاد وسیع راهیافته بود.
پدیدههای بالا در جامعه و کشورى رخ میدهد که سیستم اقتصادى و سیاسى آن بر پایه نظرسنجى از جامعه بناشده. علم و دانش نظرسنجی پا بهپای تکنولوژى، پیشرفت جامعه و سیستم سیاسى آن جلو رفته و جامعه کاملاً با آن آشنا و بهعنوان امرى لازم و روزمره برخورد میکنند. راستى چطور "اخبار کذب" در اصلیترین صحنه درگیرى نظرى در امریکا در عصر اینترنت، اطلاعات، قانون و حسابرسى فرصت اظهار وجود در ابعاد کلان پیدا میکند؟
حال اگر به صحنه ایران نگاه کنیم، میتوان دید که اساس تمام تبلیغات رژیم علیه مقاومت مردمى حول دو محور است: آنها پایگاه داخلى ندارند. آنها مشروع نیستند. (این دو نیاز وجودى براى هر مقاومت و الترناتیو دمکراتیک در کارزار براى تغییر و سرنگونى است.) مماشات گران بینالمللی تبلیغ کننده خطوط بالاى رژیم علیه مقاومت براى توجیه حمایت خود از رژیم هستند که:
- در نظرسنجیها از داخل ایران، کسان زیادى از آنها (مجاهدین) حمایت نمیکنند (آنها پایگاه داخلى ندارند). راستى اگر در امریکا، مردم نیت خود در رابطه با رأیشان را صرفاً به خاطر پرواى از نظر منفى دیگرى نسبت به خود پنهان میکنند، آیا میبایست انتظار داشت که در ایران تحت حاکمیت آخوندى، مردم نیات دل خود را- با قبول خطر اعدام و زندان، بازگو کنند؟
- آنها سکت و همپیمان صدام بوده و در ضمن آمریکایی، کرد و شیعه هم کشتهاند (آنها مشروع نیستند). گرچه کذب این "اخبار کذب و دروغ" بارها و بارها با سند و مدرک و مستدل نشان داده شده، این اخبار کذب را بهعنوان اطلاعات عمومى ضمیمه بیشتر اظهارنظرها درباره مقاومت میکنند. راستى اگر جهان امروز میتوانند تحت تأثیر "اخبار کذب" در عرض چند روز- آنهم باوجود دسترسى آزاد به دنیاى اطلاعات، بشوند، چرا بایستى انتظار داشت که مردم ما از این امر مصون باشند؟ البته هیچ "اخبار کذب"اى نمیتواند ماهیت رژیم را براى مردم بپوشاند چونکه مردم به این فهم با پوست و گوشت خود رسیدهاند؛ اما این "اخبار کذب" اگر هم بر ذهنیت آنها نسبت به مقاومت تأثیر بگذارد، این ذهنیت با حضور مؤثر، دینامیک و تنگاتنگ مقاومت در صحنه آنهم در دوران تغییر، چون برف در آفتاب تموز خواهد بود.
الآن ٤ دهه است کارزار بالا توسط رژیم تهیه و هدایت و بهوسیله مماشات گران بینالمللی انعکاس داده میشود. هدف از این کارزار، تحمیل انتخاب آنها به مردم ایران است؛ اما روز انتخاب واقعى مردم ایران در صحنه خیابانهای شهرهاى ایران بسیار نزدیک است. باشد تا نتایج این انتخابات تاریخى، رژیم و حامیانش را شوکه و آچمز کند.