منبع :گلوبال ويس 16دسامبر2016
ایران . دانشجویان = گلوبال ويس: در روز ملي دانشجو، رهبران دانشجويي جرقه اميد براي تغيير را زدند
هفته گذشته, در دانشگاه امير كبير تهران, يك دانشجوي مبارز يك سخنراني آتشين انجام داد كه روي آنچه او بعنوان مسئوليت تاريخي جوانان ايران قلمداد كرد متمركز بود. اين در برگيرنده نه فقط نقد پر سر و صدا از نقش غير عادلانه نظام حاكم, بلكه همچنين يك كيفرخواست سوزان از سياست مرگبار ايران در سوريه و خواسته هايي بود كه آنها در داخل كشور دارند. اين شجاعتي است براي سخنراني و ايستادن بخاطر آنچه كه حق است.
يك سخنراني مشابه پر شور توسط دانشجوي ديگري در دانشگاه تبريز انجام گرفت, كسي كه تاريخ جنبش دانشجويي ايران را ستود و سركوب مجدد فضاي سياسي را مورد انتقاد قرار داد. او اين سخنراني را با حالت نفس‌گير پايان داد و و در حاليكه مدير برنامه بطور واقعي ميكروفن را از دستانش بيرون كشيد, اظهارات زير را موشكافانه و مبارزه جويانه بيان كرد.
او گفت, ”آنها ممكن است ما را بعنوان دانشجو زنداني و سركوب كنند, اما نه, جنبش دانشجويي چيزي نيست كه بتوانند آنرا نابود كنند. اين عقيده ادامه دار خواهد بود, زيرا حق است. اين عقيده يي كه جاي خود را در جامعه و تاريخ پيدا خواهد كرد. اگر امروز اين پرچم از دستان ما بيفتد, فردا كس ديگري آنرا بر خواهد داشت... آينده از آن ماست. به اين ايمان داشته باشيد كه آينده متعلق به جنبش دانشجويي و اقدامات انقلابيون راستين است.“
اين اظهارات جالب بودند نه فقط بخاطر محتوايشان, بلكه بدليل اينكه اين سخنراني داراي يك منشاء مستقيم از يك سخنراني مشهور كوتاه بعد از انقلاب 1979 موسي خياباني بود كه يكي از رهبران اصلي سازمان مجاهدين خلق ايران بود.
اين سخنراني دانشجو تقريبا كلمه به كلمه جملات خياباني را با احترام در رابطه با گيرايي ابدي يك علت يا عقيده را تكرار ميكرد, و اين تصور كه حتي اگر افراد بر زمين بيفتند فرد ديگري پرچم را بدست خواهد گرفت و اين مبارزه را ادامه ميدهد. سازمان مجاهدين خلق ايران در ايران غير قانوني است و هرگونه همكاري با چنين گروههايي ميتواند منجر به دوره هاي طولاني زندان و اعدام گردد..
