آخرین وضعیت جنگ انتخابات رژیم آخوندی
آخرین وضعیت جنگ انتخابات رژیم آخوندی
اظهارات روحانی در سخنرانیاش در مراسم جایزه کتاب سال (در روز 19بهمن) را بایستی بلند کردن صدایش در جنگ انتخابات، محسوب کرد. بهویژه که با خبر قطعی شدن کاندیداتوری روحانی در انتخابات آتی، همزمان بود. البته بهدلیل بیثباتی و تلاطم شدید درون نظام، روزنامههای باند او در عینحال از امکان حذف روحانی نگرانند
و مصلحتاندیشی میکنند که «بهصورت محفلی و محرمانه افرادی را داشته باشیم تا چنانچه مسألهای برای روحانی پیش آمد، (یعنی اگر ولیفقیه او را حذف کرد) دست ما خالی نباشد». (1)
وضعیت در باند خامنهای متفاوت است. تا به امروز این باند، فرد مشخصی را برای نمایش انتخابات، معرفی نکرده است. تاآنجاکه «کم تحرکی بهخصوص در بدنه جریان اصولگرایی» بهخاطر به توافق نرسیدن روی فردی مشخص «به چشم میخورد». (2) باند رفسنجانی روحانی این تشتت را به رخ باند رقیب کشیده و میگویند: «فکر نمیکنیم اصولگرایان این بار هم به وحدت نظر برسند و احتمالاً کاندیداهای متعددی را برای انتخابات معرفی خواهند کرد؛ لذا همان درصد آرایی هم که دارند، پخش و به عبارتی تقسیم خواهد شد». (3) آنگاه بر همین پایه، استدلال میکنند که آخوند روحانی در نمایش انتخابات پیروز خواهد شد.
اما چرا ولیفقیه ارتجاع که ابزار جراحی، مانند شورای نگهبان را در دست دارد، اقدام به حذف قاطع روحانی نمیکند؟ و حالا که دیگر از شر رفسنجانی هم خلاص شده، رژیمش را یکدست و یکپایه نمیکند؟ روشن است که حذف روحانی بهمعنای گام نهادن در مسیر انقباض است و انقباض دو پیآمد مشخص دارد. نخست ایجاد شکافی عمیق در نظام و امکان فوران خشم انفجاری جامعه از این شکاف است. همان تهدیدی که خامنهای بهدلیل آن، مجبور شد در سال92 به روحانی و دوپایگی نظامش تن دهد.
دوم خطر ناشی از شرایط بینالمللی و تغییر دوران؛ چرا که حذف روحانی و رفتن در خط انقباض، با پیامدهای اجتماعی همراه خواهد بود و این در شرایطی که رژیم با بحران بینالمللی و مواضع سخت دولت جدید آمریکا هم مواجه است، شکاف درون رژیم را عمیقتر میکند و این، عنصر اجتماعی آماده انفجار و قیام را بیش از پیش تحریک میکند. کمااینکه وقتی هفته گذشته رژیم به یک آزمایش موشکی دست زد، موجی از واکنشها و موضعگیریهای تند و هشدار دهنده بالاترین مقامهای دولت آمریکا را در پی داشت؛ از جمله ژنرال فلین مشاور امنیت ملی آمریکا اعلام کرد (15بهمن 95) «اقدامات تخاصمی» (رژیم) ایران «دیگر تحمل نخواهد شد» و این رژیم در «مدار رصد آمریکا قرار گرفته است».
البته این حکم که خامنهای حتماً به روحانی تن خواهد داد، زود است؛ چرا که تجربه نشان داده خامنهای تصمیم نهایی خود را در آخرین روزهای منتهی به موعد نمایش انتخابات خواهد گرفت. اما نشانههایی از تأیید هماکنون دیده میشود. از جمله رسانههای باند روحانی که خبر قطعی شدن کاندیداتوری وی را اعلام کردند، روی این نکته انگشت گذاشتند که این موضوع به تأیید «مقامات عالی نظام» رسیده است. در نمونه دیگر، باهنر به ملاقاتی اشاره کرد که با رحمانی فضلی داشته و در این رابطه گفت: «وزیر کشور به من گفت در دیداری که چند روز گذشته با رهبری داشته، خامنهای گفته: مهمترین مسأله برای من، حضور همه مردم در انتخابات است، حتی مهمتر از آن که چه کسی رأی بیاورد». (4) پس تا این نقطه آنچه روشن است اجبار خامنهای به تندادن به روحانی، بهخاطر همان دو پارامتر تهدید و خطر است. برای همین هم این روزها باند روحانی باند رقیب را دعوت به اتحاد میکند منظور آنها دست برداشتن باند خامنهای از ضدیت با روحانی و دادن سهم آنها در نمایش انتخابات است. دعوتی که به پشتوانه ضعف خامنهای و دست بستگی او در قبال شرایط موجود صورت میگیرد.
این وضعیت نشان از بنبست خامنهای و تمامیت نظام ولایتفقیه دارد. بنبستی که ناشی از اجبار خامنهای، در وارد شدن به یکی از دو راهی است که در برابر او وجود دارد.. یا باید روحانی را حذف کند و وارد خط انقباض گردد، که معنایش این است که باید خطر انفجار اجتماعی را به جان بخرد؛ یا باید به روحانی تن دهد و وارد جاده ادامه زهرخوریهای بعدی گردد که معنی و نتیجه آن به گفته خود خامنهای «تنزل بیپایان» است که به نفی حاکمیت خود او میانجامد. (5)
پانویس: ـــــــــــــــــــــــــ
1 ـ منتجبنیا ـ سایت عصر ایران-19بهمن 95
2 ـ پزشکیان نایبرئیس مجلس ارتجاع- سایت حکومتی فرارو ـ 19بهمن 95
3 ـ منتجبنیا ـ سایت عصر ایران -19بهمن 95
4 ـ سایت حکومتی دولت بهار ـ 19بهمن 95
5 ـ «اکنون بعد از موضوع هستهای، موضوع موشکی را پیش کشیدهاند، بعد از موشک، نوبت به حقوقبشر میرسد، بعد از حقوقبشر، موضوع شورای نگهبان، سپس موضوع ولایتفقیه و در نهایت قانون اساسی و حاکمیت اسلام مطرح خواهد شد». (از سخنرانی خامنهای در جمع مقامها و سران نظام ـ 25خرداد95.