جشن آغازسال 96 توسط رزمندگان ارتش آزادیبخش ملی ایران
بهار مقاومت... بهار گل افشان طبیعت:رضا از زندانیان دهه60
... نوروز پیروز
سالها از پس یکدیگر به سرعت باد می‌گذرد و ما نیز به همراهش مسافران این دیاریم که چسبیده بر قاصدک‌های زمان، رقص کنان، بالا و پایین، کند و تند، در سفریم. گه می‌ایستیم تا نگاهی به پشت سر خود بیندازیم و راهی را که پیموده‌ایم مرور کنیم تا خود را محک بزنیم و خود واقعی خویش را بهتر و عمیق‌تر از پیش بشناسیم.
از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، فضای باز نسبی سیاسی در جامعه، تا جوانه زدن آرزوهای سرکوب شده و نفیر دیو ارتجاع خمینی و 30خرداد60 و کشتار وحشیانه نیروهای تغییر که می‌توانستند تحقق رویاهای سرکوب شده یک جامعه را ترجمان باشند تا جنگ ضدمیهنی خمینی، تا سر برآوردن ارتش آزادیبخش ملی از دل این توفانهای سهمگین؛ تا ریختن جام‌زهر به حلقوم نا مبارک خمینی دجال توسط همین ارتش تا ماجراجویی‌های احمقانه جورج بوش که خاک عراق و منطقه را به توبره کشید و موجب جنایتهای زنجیره‌یی گشت که ماحصل جز نفرت و جنگ و برادر کشی و انسان کشی نبود تا ظهور داعش به‌مثابه محصول این همه بی‌عدالتی و بی‌اعتنایی به حرمت و کرامت انسانی و... تا امروز بهار 1396.
جنگ ویرانگر و حمله عراق تقریبا14سال پیش و در چنین روزهایی (۲۰ مارس ۲۰۰۳) با حمله یک ائتلاف بین‌المللی به رهبری ایالات متحده و بریتانیا به عراق آغاز شد. حمله به یکی از محورهای شرارت و تقدیم کنترل عراق به دیگر عضو محور شرارت[1] و تکثیر سرطان وار ویروس بنیادگرایی مذهبی در منطقه.
بگذریم! مقصود نگاهی‌ست اجمالی به وضعیت مجاهدین و مقاومت از دیروز تا امروز و ترسیم جایگاه این مقاومت در محور مختصات امروز ایران و جهان. با به کرسی نشستن اوباما به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید آمریکا وی به جای درس گرفتن از اشتباهات رئیس‌جمهور پیشین، مرتکب اشتباهاتی بس فاجعه آمیزتر گردید که نه تنها نتوانست کنترل وضعیت موجود را به‌دست گیرد، بلکه با بی‌عملی و تصمیم‌گیریهای نابخردانه، آتش جنگ و هرج و مرج عراق را در منطقه پراکند. وی با بیرون کشیدن نیروهای نظامی آمریکا و سپردن وظایف خطیر آن به نیروهایی که فقط به‌دنبال تصویه حسابهای قومی و قبیله‌ای و مذهبی دیرین (جنگهای حیدر – نعمتی) بودند حماقت را به انتها رساند.
وی در ادامه این عقب‌نشینیها و برای نشان‌دادن حسن نیتش به ولی‌فقیه حاکم در تهران کنترل قرارگاه اشرف را نیز به جلادان و قاتلانی که سالها هزینه کرده بودند که به هر طریق از شر مجاهدین (به مثابه یگانه دشمن نیروهای اسلامی ارتجاعی و بنیادگرا) راحت شوند در اختیار آنان گذاشت تا رژیم با خیالی آسوده به کشت و کشتار مجاهدین و یا وادار کردن آنها به تسلیم مطلق بپردازد.
رژیم تصور آن را نداشت که مجاهد بدون سلاح قادر خواهد بود که با تکیه برعنصر مقاومت، فدای حداکثر، تا سطوح و مدارج باور ناکردنی بر مقاومت خود بیفزاید. مجاهدین و مقاومت ایران با درایت رهبریت و وقوف کامل به توان بالای موجود در پرداخت حداکثر بها در وجود یکایک نیروی محوری خود یعنی رزمندگان ارتش آزادیبخش و برنامه‌ریزیهای منحصربه‌فرد، توانست از پس تمام این توطئه‌ها برآید و داغ آرزوی نابودی و یا تسلیم رزمندگان را بر دل رژِیم و مزدوران و مماشاتگران بین‌المللی بگذارد. امروز شاهدیم که مجاهدین توانستند با حداقل تلفات نیروهای ارتش آزادیبخش ملی ایران را به سلامت از دل آتش دشمن به ساحل امن و نجات رهنمون شوند.
مجاهدین بار دیگر ثابت کردند که غیرممکن؛ غیرممکن است و باز برای چندمین بار ثابت نمودند که شاه بیت ' گویند سنگ لعل شود در مقام صبر... آری شود ولیک به خون جگر شود' شعری فقط برای درج در کتابها نیست.
بالاخره پس از سالها کش و قوس، کشتی مجاهدت و پیروزی در ساحل آلبانی لنگر انداخت تا بار دیگر با بازسازی نیروهایش سرنگونی رژیم خمینی با تمام دم و دنبالچه‌هایش را تضمین نماید. امسال اولین بهاری است که پس از سالها بدون نگرانی از شیطنت و توطئه شیاطین بار دیگر بهار را همان‌گونه که باید باشد با شادی و رقص و پایکوبی و بدون نگرانی از وضعیت رزمندگان عزیزمان به جشن می‌نشینیم. بار دیگر زمستان گذشت و همان‌گونه که انتظار می‌رفت روسیاهی برای ذغالها ماند.
مجاهدین بار دیگر ثابت نمودند که نابود شدنی نیستند و فقط نیروهای میرا هستند که از صفحه روزگار پاک می‌شوند هر بزنگاهی برایشان صرفاً آزمونی است تا ققنوس وار به دل آتش زنند و لاجرم قوی‌تر؛ مقاوم‌تر، آبدیده‌تر و آخته‌تر از پیش، گوش به فرمان رهبری آگاه و مصمم خود به صف شوند تا زمستان و شیطان و نیروهای اهریمنی را نابود نمایند و بهار و سرسبزی را برای ملت ایران، منطقه و جهان به ارمغان آورند تا بار دیگر شکوفه‌های امید این سرزمین آریایی را در آغوش کشد، تا یاس و سرخوردگی از این سرزمین رویایی رخت بربندد، تا دیگر کسی کلیه‌اش را نفروشد، تا دیگر کمر کودکان کار در زیر بار سنگین زندگی خم نگردد، تا زنان و مردان با شرف به واسطه شرمساری و خجلت در برابر خانواده، خودسوزی و خودکشی ننمایند، تا چوبه‌های اعدام از میادین جمع گردد و به جایش کاروانهای شادی و امید که انسانها را به صلح و دوستی و عدم خشونت و احترام به حیات انسانها دعوت می‌نماید جایگزین گردد، تا در یک جمله: ایران ویران شده و آخوند زده خمینی به ایرانی آباد و آزاد که هر انسانی در آن حرمت زندگی انسانی دارد، مبدل گردد.
زنده باد بهار و سر سبزی، زنده باد ارتش آزادیبخش ملی، پاینده ایران آزاد و دموکراتیک.
رضا از زندانیان دهه شصت: انگلستان
فروردین 1396
