منبع :روزنامه داگنز آرنا ۱۳ دسامبر ۲۰۱۹
بقلم: یسپر بنگتسون
ایران سال ۲۰۱۹ را فراموش نکنید: یسپر بنگتسون
اعتراضات در ایران نشانگر آن است که مردم
تسلیم نمی شوند. با وصف سرکوب وحشیانه دیکتاتوری حاکم برای خاموش کردن آن، مقاومت
همچنان زنده وادامه دار است. و این بینهایت رضایت بخش است.
زمانیکه وقایع سال ۲۰۱۹ جمعبندی می شود تعدادی از وقایع سیاسی
بزرگ مشخصا صفحات زیادی را بخود اختصاص خواهند داد. برگزیت، اعلام جرم علیه ترامپ
و یا شاید تهدید سوئد از جانب چین جزو اینها خواهند بود.
امیدوارانه اعتراضات در ایران جزو اینها
خواهد بود. چونکه چیزی که در آخرین ماههای سال در ایران اتفاق افتاد قابل توجه
بود.
مردم ایران یکبار دیگربخود جرآت بخرج
دادند تا علیه سرکوب اعتراض کنند. با صف اینکه تمامی کوششهای پیشین بسختی سرکوب
شده بود. و با این دید اعتراضات سال ۲۰۱۹ استثنایی بودند. سپاه پاسداران و نیروهای
امنیتی با وحشیگری مضاعف سرکوب گردید.
اعتراضات از اواسط ماه نوامبر با افزایش
قیمت بنزین تا سه برابر شروع شد. مردم به خیابانها ریختند تا نارضایتی خود را نشان
دهند. آنها در شروع هزاران نفر بودند ولی بعدأ به دهها هزار نفر رسیدند.
در تظاهراتهای قبلی در نوک آن اغلب
دانشجویان بودند. تظاهرات های سال ۱۳۷۸ و نیز ۱۳۸۸از جمله اینها بود. اما دو سال پیش همه
چیز تغییر کرد. یک موجی از اعتراضات سراسر کشور را درنوردید. دانشجویان در کنار
خود دهقانان، کارگران کارخانه ها و سپس تمامی اقشار جامعه ایران را بهمراه داشتند.
آن اعتراضات
افزایش فقر، کمبود مایحتاج و در ضمن
نارضایتی از سرکوب و سوءمدیریت هدف قرار می داد.
خشم از کمبودها بسرعت به خواستهای
دمکراتیک مبدل گشت. با این صف مردم بخود جرات دادند تا اعتراض کنند.
شاید به این دلیل بود که رژیم تصمیم
گرفت با چنین شدتی آنرا سرکوب کند. بقول عفو بین الملل بیش از ۲۰۰ نفر کشته شدند ولی به احتمال زیاد تعداد
بسیار بیشتر میباشد. شاهدان میگویند که سپاه پاسداران بازماندگان قربانیان را
تهدید به سکوت میکرد. ۷ هزار نفر نیز
دستگیر شدند.
همزمان اینترنت برای یک هفته قطع شد تا از
خبررسانی خونریزی به جهانیان جلوگیری گردد. اما با وصف سختگیری نیروهای امنیتی
ایران نتوانستند کشور را از بقیه دنیا جدا نگهدارند. کم کم جزئیات وحشیگری ها مشخص
شد.
جمعه گذشته سفیر ملل متحد در امور
حقوق بشر، خانم مسشل باشله اظهار داشت که حال مدارکی وجود دارد که نشان میدهد
چگونه نیروهای امنیتی بقصد کشت بسوی مردم شلیک می کنند.
امسال انقلاب ایران
چهل سالگی اش را پر میکند. در آنموقع
ائتلافی از نیروهای انقلابی مترقی، لیبرالهای خشمگین و مذهبیون افراطی شاه را که
بعد از کودتای ۳۲ با خفقان و سرکوب
تحت کنترل داشت بیرون انداختند.
افراطیون دوروبر آیت الله خمینی از هرج و
مرجی که بعد از سرنگونی شاه ایجاد شده بود سوء استفاده کردند و اغلب با شیوه های
بسیار خشن توانستند گروههای دیگر که در انقلاب شرکت داشتند را از صحنه خارج کنند.
هیچ وقت دراین چهل سال رژیم از این شیوه
عدول نکرده است. و هیچ وقت نتوانستند شهروندان ایرانی را نسبت به حکومت خودشان
متقاعد کنند.
اعتراضات ۲۰۱۹ نشان داد که رژیم نتوانسته آنها را مغلوب
کند. مردم تسلیم نمی شوند و مقاومت ادامه دارد. با تمامی سوگی که سرکوب این آخرین
اعتراضات را با خود بهمراه داشته است اما یک امید بی پایانی وجود دارد.
در توئیتر با نام Bahar iran@ ما را دنبال کنید
پیش بسوی قیام سراسری ، ما بر اندازیم# کانونهای شورشی در شهرهای ایران #
اعتصاب واعتراض و تظاهرات# سرنگونی رژیم # اتحادوهمبستگی
مرگ_بر_دیکتاتور ge#IranRegimeCha
