🍒🍒🍒هنر اعدام و اعدام هنر!- برخورد رژیم آخوندی با هنر وهنرمندان 🍒🍒🍒
هنر اعدام و اعدام هنر! : پیرمردی که متصدی صدا زدن اسامی شهیدان بود، نام شهید یا متوفی را می‌خواند تا بستگانشان برای تحویل‌گیری اجساد مراجعه کنند.
دراین میان ناگهان تابوتی بالا آمد که به‌جای یک جسد، ۴جسد را روی هم ریخته بودند!
پیرمرد، نام دو‌نفر آنها را صدا زد: سعید سلطانپور!
باورم نمی‌شد، اما حقیقت داشت
نام او چندین بار تکرار شد، اما کسی برای تحویل‌گیری جسد نیامد.
جمعیت به‌هم نگاه می‌کردند و با نگاه به‌هم می‌گفتند «لعنت بر خمینی جلاد» ! من و یک نفر دیگر جلو رفتیم.
از موها وفرم صورت سعید سلطانپور او را شناختم. این داستان اعدام سعید سلطان پور در ۳۰خرداد ۶۰ بود. و این خاطره یکی از کسانی است که برای تحویل گیری پیکر عزیزش مراجعه کرده بود. بله سعید سلطان پور شاعر و هنرمند انقلابی جزو نخستین کسانی بود که توسط خمینی تیرباران شد.
این اعدام نمادی از تنظیم این حکومت با هنر و هنرمندان بود.
ماشین اعدام خمینی
وقتی ماشین اعدام خمینی به راه افتاد، بی رحم وخشن همه را از دم تیغ گذراند، اما روشن بود که اسطوره‌های جامعه، هنرمندان و رهبران فکری جامعه بیش از دیگران هدف سرکوب هستند.
امروز ده اکتبر روز جهانی علیه اعدام همزمان است با خاکسپاری استاد شجریان، هنرمند ارزنده ایرانی. تقارن معنا داری است. حکومت بازماندگان خمینی با همان الگوی تیرباران سعید سلطان پور، تمامی هنرمندان وخردمندان جامعه را از زیست هنری‌شان ساقط کردند. اعدام هنر ایران در هنر اعدام آنان تجلی یافت.
به نام های بزرگ هنری ایران که نگاه بیندازیم، تک‌تک شان پس از قدرت گرفتن مستبدین حاکم،یا در سکوت از هستی هنری ساقط شدند و یا بال مهاجرت یافتند و از کشور گریختند. از اخوان ثالت شاعر تا شاملوی بزرگ، از مرضیه بانوی آواز ایران تا آندرانیک تا منوچهر سخایی و تا مرجان وهزاران هنرمند دیگر.
هنراعدام هنر مختص دیکتاتورها
از آن سو اما این حکومت به موازات این هنرکشی، بی وقفه هنر اعدامش را به کار گرفت. از ۳۰ خرداد۶۰تا آخرین زندانی اعدام شده نوید افکاری صدها هزار انسان به دار کشیده شدند. تیرباران شدند. زیرشکنجه کشته شدند و یا در ملاءعام حلق آویز شدند. آنان در تمامی این ۴۱ سال لحظه‌یی از این ابزار دست نکشیدند. تاریخ نشان داد که دیکتاتوری مذهبی حاکم بر میهن تنها در اعدام و فنای مردم و مخالفان خود است که بقای خود را می بیند. داستان قتل عام ۳۰هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ از همین تئوری ریشه گرفته است که آن قدر اعدام کن و آن قدر بکش که حریف از میدان به در برود.
مطابق ماده شش میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، «حق زندگی ازحقوق ذاتی شخص انسان است. این حق باید به موجب قانون حمایت بشود. هیچ فردی را نمی‌توان خودسرانه از زندگی محروم کرد».
براساس اخبار و آمار گردآوری و ثبت شده در بازه زمانی سپتامبر ۲۰۱۹ تا اکتبر ۲۰۲۰، دستکم۳۰۸نفر در ایران اعدام شدند.
این میزان اعدام، بی توجه به همه قوانین بین‌المللی ومیثاق‌های جهانی در کنار فشارهای سیاسی و دیپلماتیک، حکایت از همان نیاز حیاتی این حکومت به اعدام است.
از این رو می توان به این نتیجه گیری متقن رسیدکه تلفیق هنر اعدام و اعدام هنر و فرهنگ ایران دو ابزاری است که حکومت برای بقای خود انتخاب کرده است وبر آن اصرار دارد.
در مصاحبه زنده یاد شجریان دیدیم که می گوید دیدم که از خمینی فتوای حرام بودن موسیقی گرفتند گفتم خدا‌حافظ. این خداحافظی هنرمندان با مردم نبود بلکه افتراق بین حاکمیت با هنر وهنرمند بود. اشتیاق و ماندگاری شجریان و هنر او را در مراسم خدا حافظی مردم با او دیدیم.
پس آن کس که می میرد و از هستی ساقط می شود حکومت و مستبدین هستند اگرچه به ظاهر در قدرت باشند. این قوانین انسان ساز تکامل می گویند.
❤️🌳💧 #شورش زندانیان #تيك_تاك_سرنگوني # شهرهای شورشی❤️🌳🍒
❤️🌳💧#مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی❤️🌳🌹🌹🌹
❤️🌳💧#coronavirus #COVID2019 #IranRegimeChange❤️🌳💧
❤️🌳💧#انحلال_سپاه_پاسداران #ما بر اندازیم #شهادت_ميدهم #اعدام نکنید❤️🌳💧
🍒🌳🌹 ما را در توئیتر با حساب توئیتری 7 @Bahar iran دنبال کنید❤️🌳💧
