نبرد خلق - فراسوی خبر- آتش بس در غزه؛ پیروزیهای ساختگی، شکستهای واقعی: منصور امان
این روزها کمتر رویدادی در پیوند با رژیم ولایت فقیه روی می دهد که با توصیف «شکست» همراه نشده باشد. تازه ترین آن، برقراری آتش بس مُوقت در جنگ اسراییل و حماس است که فُرصت داده است از میان غُبار ویرانیها و جوی خون، نخُستین نتایج آن پدیدار گردد. ۱۵ ماه پیش زمانی که حماس به ساکنان مرزی اسراییل یورش برد و بیش از هزار تن آنها را کُشتار کرد، این جریان بُنیادگرا و مُتحدش در ایران، با بوق و کرنا دو هدف عُمده را در توجیه این حمله کور عُنوان می کردند:
نخُست، تخریب روند عادی سازی مُناسبات اعراب و اسراییل و بی موضوع کردن پیمان موسوم به «ابراهیم»
دُوُم، گذاشتن مساله فلسطین روی میز طرفهای خارجی
در همین حال، رژیم ج.ا یک هدف ناگُفته دیگر هم داشت که زیربنای سیاست جنگ افروزانه آن به حساب می آید و آن تقویت نقش و نُفوذ خود در منطقه توسط بُحرانی که پدرخوانده آن شمُرده می شود.
حماس در میان تشویق و هلهله آخوند خامنه ای و تُفنگچیهایش شُعله جنگ و یک بُحران بین المللی را برافروخت، اما هدفها دور از دسترس باقی ماند و دستاوردها از سطح ادعا فراتر نرفت.
اُمید به وادار ساختن سران کشورهای عربی به فاصله گیری از اسراییل و ایجاد یک میدان دوقُطبی برآورده نشد. واکُنش دولتهای عربی به جنگ غزه مُحتاطانه و حسابگرانه بود و مجموع اقدامات عملی آنها را می توان در برگزاری چندین کنفرانس و نشست و اعتراضهای رسانه ای خُلاصه کرد. این موضع که بر پایه منافع درازمُدت آنها قرار داشت، فضای لازم را برای ادامه روند سیاسی «پیمان ابراهیم» پس از پایان بُحران کنونی حفظ می کرد. این فاکتور باضافه بازگشت ترامپ به قُدرت، پروسه یاد شده را پیش می برد.
حل عادلانه مساله فلسطین که حماس و ج.ا به گونه ریاکارانه ای طرح بین المللی آن را دلیل یورش ۷ اُکتبر عُنوان می کردند، در پی این حمله و گشادن دست اسراییل برای تجاوزگری، لطمه شدیدی دیده است. حماس توانست پُشتیبانی بین المللی گُسترده ای برای نتانیاهو و دولت او گردآوری کند؛ تحوُلی که سیاستهای جنایتکارانه تل آویو علیه خلق فلسطین را نیز به گونه موثری تقویت کرد. دست درازی فزاینده اسراییل به کرانه باختری بخش دیگری از پروسه مُخربی است که حماس و پُشتیبانش به جریان انداخته اند. امروز با تبدیل تدریجی اسراییل به ژاندارم منطقه، پایان اشغال و تشکیل دولت فلسطین بیش از هر زمان دیگر به دوردستها رانده شده است.
پیرامون سومین هدف و آنچه که به آماج ناگُفته حاکمان ایران برمی گردد، به همان اندازه که برخورد آنها به فلسطین فُرصت طلبانه و دغلکارانه است و از این رو دُچار شدن آن به وضعیت کنونی خواب را از چشمان شان نمی رُباید، اما از کابوس وضعیتی که خود بدان دُچار شدند، رهایی نمی یابند. ۷ اُکتبر نه تنها به تحکیم موقعیت آنها کُمکی نکرد، بلکه موجب وارد آمدن ضربات تعیین کننده ای به رژیم ج.ا شد که در عمل موجب بیرون رانده شدن آن از حوزه نُفوذ خویش و از دست دادن «عقبه استراتژیک» اش گردید.
برای انکار و زیر فرش جارو کردن این نتایج فاجعه بار است که حماس و حُکام ج.ا گرد «آتش بس» هلهله می کنند و برای یک «پیروزی» ساختگی هورا می کشند. آتش بس در غزه ایستگاه بین راهی یک سفر خسارت بار است که در طول آن مُسافرانش دارایی خود را باخته و پُشت سر، زمین سوخته برجا گذاشته اند. سوگ یا شادی، این اما هنوز انتهای سفر نیست. ج.ا و حماس دینامیزمی را به حرکت درآورده اند که تابع آنها نیست. آنها با نیروی آن به هر طرف کشیده می شوند، بدون آنکه بتوانند کُنش مُستقلی در برابرش داشته باشند. دیروز، فردای آنهاست.
🌴براندازیم #تيك_تاك_سرنگوني #قیام_تنها_جوابه
🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران # کانونهای شورشی
🌳# MaryamRajavi # IranRegimeChange
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
