۱۴۰۳ اسفند ۲۴, جمعه

نبرد خلق - گزارش سیاسی سخنگوی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران : دوازدهمین اجلاس شورای عالی سازمان



نبرد خلق - گزارش سیاسی سخنگوی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران : دوازدهمین اجلاس شورای عالی سازمان

به دوازدهمین اجلاس شورای عالی سازمان

مقدمه

این گزارش با یاد جاوید نام آرمیتا گراوند که به دست مزدوران رژیم به شهادت رسید، آغاز می شود که در یکی از پُستهایش در اینستاگرام این جمله را نوشته بود: «حتی تاریک ‌ترین شب نیز پایان خواهد یافت و خورشید خواهد درخشید…» گزارش پیش رو، فرآورده بحث و گفتگو در دهها سمینار درونی، توجه و بهره مندی از مقاله ها و گزارشهای پوشش داده شده در بیست و چهار شماره ماهنامه نبرد خلق و دو ویژه نامه آن، ارزیابی از دستکم بیست هزار سند سیاسی، اقتصادی و اجتماعی (از رسانه های حکومتی، وبسایت جُنگ خَبر، انتشارات شورای ملی مقاومت ایران و برخی دیگر جریانهای مخالف رژیم و رسانه های خارج از کشور) است.

متن کامل - نبرد خلق - منبع :


روش نگارش این گزارش مستند کردن بحرانهای موجود در کشور با توجه ویژه به بحران انقلابی، به طور عمده با استناد به سخنان و گفته های کارگزاران و رسانه های حکومتی است، هرچند از سایر رسانه ها نیز به میزانی بهره برده است.

پیش درآمد

اجلاس پیشین شورای عالی سچخفا در روز یکشنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۱، برابر با ۵ فوریه ۲۰۲۳، در شرایطی برگزار شد که برخی از کارگزاران حکومت با صورت سرخ شده از سیلی جنبش انقلابی شهریور ۱۴۰۱، هلهله «تمام شد» سر می دادند. در راس هلهله کنندگان، ولی فقیه و نهادهای امنیتی نظامی قرار داشتند. افراد و جریانهای دیگری از نیروهای مخالف هم شرایط حاضر را با روزهای پس از شنیدن شدن «صدای انقلاب» به وسیله محمدرضا شاه که آغاز شکل گیری یک قدرت دوگانه در کشور بود مقایسه می کردند و فاتحه جنبش انقلابی را می خواندند.

در گزارش سیاسی شورای عالی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران که در نیمه دوم بهمن ۱۴۰۱ برگزار شد، به طور کامل به زمینه ها و علل جنبش انقلابی پرداخته شده که تنها یک فراز از این گزارش را تکرار می کنیم:

«مردم با خیزشهای اعتراضی شاکِله بی ریخت حکومتی که با تبهکاری و تنها با سرکوبهای بی محابا به حیات ننگین خود ادامه می دهد را به مبارزه سرنوشت ساز طلبیدند... جامعه ای که آبستن شورش، قیام و انقلاب بود، تولد دوران نوینی را با عزم و رزم خود اعلام کرد و با تایید این که "انقلاب جشن ستمدیدگان و استثمار شدگان است"، آتش برافروخت و پیرامون آن و دست در دست هم، آرزوی "رقصی چنین میانه میدان" را به واقعیت تبدیل کرد.

در برابر این پیکار سرنوشت ساز، ولی فقیهِ نظام همه شِگِردهای خود را به کارگرفته تا با کمک سرکوبگران، غارتگران، اَنگلها، آدمکُشان، تَجاوزکاران، لومپنها، جِن گیرها و همه آنهایی که فاقد حداقل شرافت هستند، انقلاب را سرکوب و خاموش کند.»

هنگامی که روزانه در سراسر کشور و در کف خیابان جامعه معترض فریاد حق خواهی سر می دهد، هنگامی که شاهد برگزاری پُرشور یادمان شهیدان جنبش انقلابی هستیم، وقتی که در هر فرصت شعار «مرگ بر دیکتاتور» از اسراتگاهها تا دانشگاهها شنیده می شود، وقتی بسیاری از زنان در مقابل حجاب اجباری مقاومت می کنند، هنگامی که چوبه های دار از ترس خیزش مردمی همچنان پابرجا است.

وقتی حکومت برای انتقام از دانش آموزان که در خیزشهای ۱۴۰۱ شرکت کرده بودند و برای ایجاد ترس به حمله شیمیایی به مدارس، به طور عمده مدارس دخترانه، دست زد و... هنگامی که طی بیست و چهار ماه شاهد بیش از یازده هزار کُنش اعتراضی از جانب نیروهای کار هستیم، هرگز نمی توانیم مدعی «تمام شد» شویم. (ماهنامه نبرد خلق از شماره 461 تا 485)

برای شفاف شدن هرچه بهتر شرایط، می توانیم نگاهی هم به آن چه در هِرَم قدرت و پیرامون آن می گذرد داشته باشیم. زیرا یکی از نشانه های «شرایط انقلابی» این است که حکومت نمی تواند به «شکل گذشته» ادامه حیات دهد. بسیاری با حذف واژه «گذشته»، از این امر که حاکمیت ادامه حیات می دهد، نتیجه می گیرند که حکومت هست و چون «هست» پس جنبش انقلابی «نیست».

روز چهارشنبه ۲۳ فروردین ۱۴۰۲، آخوند احمد خاتمی، عضو هیات رئیسه خبرگان، گفت: «حدود ۱۲۰ روز کشور را در التهاب نگه داشتند از بالاترین جنایتکاران بودند چون خروجی اینها به تصریح خودشان براندازی نظام بود.» (تلویزیون شبکه سهند تبریز)

سپهر سیاسی ایران با گامهای چابُکِ زنان و مردانِ حق طلب، ولی فقیه نظام را مجبور کرده تا برای «امنیت نظام» مردم را تحقیر کند. نظامی که در محاصره جامعه قرار گرفته و موریانه به جان هِرَم قدرت افتاده، تنها و تنها با خشن ترین و ضد انسانی ترین شکل سرکوب با مردم مقابله خواهد کرد. حمله شیمیایی به مدارس، به طور عمده مدارس دخترانه، نمونه ای از دَدمنشی حاکمیت است. اما این راهکار جبارانه در شرایط انقلابی تضادهای درون هِرَم قدرت را تشدید می کند.

طرح چند گفته از کارگزاران حکومت و پیرامون آن این وضعیت را روشن تر می کند. 

محمدرضا باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت ولایت خامنه ای در این مورد می گوید: «از بی‌هنری ماست، وقتی اغتشاشات ساکت می ‌شود، فکر می ‌کنیم مساله حل شده؛ حل نشده! فوت «مهسا امینی» دلیل اصلی وقایع اخیر نبود؛ این تنها یک جرقه بود.» (خبرآنلاین، ۱۵ بهمن ۱۴۰۱)

پیش از سخنان این کارگزار حکومتی و در حالی که خیزش انقلابی اوج می گرفت، خبرگزاری حکومتی «مهر» وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ابلهانه از «پایان خط آشوب اغتشاشگران در خیابانها» گزارش داده بود. (شنبه ۲ مهر ۱۴۰۱)

روز شنبه ۵ فروردین، پاسدار حسن کرمی، سرکرده یگان ویژه فراجا، در رزمایش سراسری (ارتقای امنیت اجتماعی) در سال ۱۴۰۲ خطاب به مزدوران تحت ‌امرش گفت: «چشم ‌انداز ما برای پوشش حداقل ۴۰۰ شهر و منطقه در کشور، برای مقابله با ناآرامیها و احتمالاً تحرکاتی است که دشمن داشته باشد. ظرفیت خودمان را در سال ۱۴۰۲ باید به‌ ۲ برابر وضع موجود افزایش بدهیم.» (آفتاب نیوز، ۵ فروردین ۱۴۰۲)

محمد مهاجری، فعال رسانه ای از باند اصولگرا با هشدار دادن و این که «سرکوب که نمی‌ تواند همیشگی باشد» گفت: «من معتقد هستم جامعه ما روی گسل است. اینکه یک ماه دیگر، دو ماه دیگر یا شش ماه دیگر با چه وسعتی زلزله بیاید معلوم نیست. قابل پیش ‌بینی نیست؛ اما همچنان می ‌شود پیش ‌بینی کرد که این گسل فعال است.» (اقتصاد نیوز، یکشنبه، ۶ فروردین ۱۴۰۲)

رسول منتجب نیا، عضو سابق مجلس ارتجاع از «شورش اصولگرایان علیه رئیسی» حرف زده و گفته است: «در حال حاضر همه گروههای حاضر در جناح اصولگرا که رئیسی نمایندگی آنها را در دولت برعهده دارد، پشت دولت نیستند. رئیسی نتوانست از جناح اصولگرا وحدت و اجماعی درست کند.» (فرارو، دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲)

روزنامه جمهوری اسلامی نیز نوشت: از «مجموع سخنان و مواضع ابراز شده توسط مسئولان در دو هفته اول سال جدید (۱۴۰۲) به روشنی فهمیده می‌شود حضرات قصد ندارند در سیاستهای شکست ‌خورده خود در هیچ یک از زمینه ‌ها کوتاه بیایند!» (روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه ۱۴ فروردین، ۱۴۰۲)

 حسن روحانی، رئیس جمهور پیشین گفت: «آنچه خواست مردم است شاید دهها سؤال باشد اما در یک همه ‌پرسی می ‌توان از مردم خواست به سه پرسش اساسی در زمینه سیاست خارجی، سیاست داخلی و اقتصاد پاسخ دهند.» (اعتماد، شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۲)

مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی کنونی و معاون سیاسی وزیر کشور در دوران خاتمی، پیرامون بحران کنونی نوشت: «وضعیت اسفناک کنونی، اگر یک بانی داشته باشد، بی ‌تردید شخص «رهبر» است که با اختیارات نامحدود و در حد مطلق، و سیاستهای اشتباه، جامعه را به اینجا رسانده است.... [خامنه ای] افزون بر مخالفت با انتخابات آزاد و بی ‌اعتنایی به نظرسنجیهای معتبر، برگزاری همه ‌پرسی و رجوع به آرای همین ملت آگاه برای تغییر قانون اساسی را توطئه بیگانگان می‌نامد... استراتژی غلط و عملکرد غیردموکراتیک رهبر، موجب انباشت مشکلات شده است و به ‌نحو بی ‌سابقه ‌ای، نمایندگان بانفوذ گروههای مرجع، از هنرمندان و ورزشکاران تا اساتید دانشگاه و وکلا و پزشکان را به گروههای معترض و عاصی قبلی، ازجمله معلمان، کارگران، دانشجویان، فعالان محیط زیست، بازنشستگان، قربانیان سوءحکمرانیِ آب و .. افزوده است.» (سحام نیوز، یکشنبه ۶ فروردین ۱۴۰۲)

بخش اول

سیر رویدادها

طی دوسال گذشته رویدادهای مهمی در میدان داخلی و منطقه ای جریان داشت که در تمامی موئلفه های اصلی جامعه تاثیر تعیین کننده داشت. فهرست این رویدادها به قرار زیر است:

*ادامه جنگ روسیه علیه اوکراین و اشغال بخشهایی از این کشور.

*تجدید مناسبات با عربستان و نرمش مصلحتی در رابطه با این کشور. عقب نشینی دستگاه حاکم بیشتر از آنکه ابتکار مستقل باشد، دستاورد جنبش سرنگونی بود.

*شروع و ادامه جنگ ویرانگر در غزه که با عملیات تروریستی حَماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، (شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۲) شروع و با بی رحمانه ترین و جنایتکارانه ترین قتل عام مردم غزه توسط دولت نتانیاهو ادامه پیدا کرد.

*در شرایطی که یک قاتل بدنام در منصب ریاست جمهوری اسلامی بود، شعبده موسوم به انتخابات مجلس برای دوازدهمین دوره در روز آدینه ۱۱ اسفند سال ۱۴۰۲، برگزار و با تحریم گسترده و بی سابقه روبرو شد.

*روز دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳، ارتش اسرائیل به مرکزی که از آن به عُنوان «کُنسولگری» در دمشق یاد می شود، حمله هوایی کرد. در این حمله تعدادی از سرکردگان سپاه پاسداران و حزب الله از جمله سرتیپ محمدرضا زاهدی، از سرکردگان ارشد نیروی تروریستی قدس و محمد هادی حاجی رحیمی، معاون هماهنگ کننده این نیرو کشته ‌شدند. در پاسخ به این رویداد، در نیمه ‌شب ۲۵ فروردین ۱۴۰۳، سپاه پاسداران با هماهنگی حزب‌الله لبنان و حوثیها با صدها موشک کروز و بالستیک و پهباد سرزمین اسرائیل را مورد حمله قرار دادند که اکثر آنها مورد هدف سیستم دفاعی اسراییل قرار گرفت. نام این عملیات را «وعده صادق» گذاشتند. در جواب این حمله، اسرائیل در روز آدینه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳، پایگاه هوایی هشتم شکاری اصفهان را مورد حمله قرار داد و دفاع ضدهوایی رژیم را بطور کامل از کار انداخت.

*روز آدینه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، مرحله دوم شعبده موسوم به انتخابات دوازدهمین دور مجلس ارتجاع برگزار و این بار هم با تحریم گسترده روبرو شد.

*روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری رژیم و حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در اثر سقوط هلیکوپتر به هلاکت رسیدند. روز بعد ولی فقیه نظام، محمد مخبر را در مقام مدیریت قوه مجریه منصوب و وی را موظف کرد که ظرف حداکثر ۵۰ روز رئیس جمهور جدید انتخاب شود.

*روز آدینه ۸ تیر ۱۴۰۳، شُعبده موسوم به انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد که در آن چهار کاندیدا رقابت کردند و در نتیجه مسعود پزشکیان و سعید جلیلی به دور دوم روانه شدند. این شعبده هم با تحریم گسترده روبرو شد به گونه ای که حتی ولی فقیه ناچار به اذعان به آن شد.

*روز آدینه ۱۵ تیر ۱۴۰۳، دور دوم نمایش انتخابات برگزار و پزشکیان به عنوان ریاست جمهوری اسلامی اعلام شد. بر اساس آمار حکومتی پزشکیان ۲۶ درصد از آرای صاحبان حق رای را به دست آورد.

*بامداد آدینه ۱۰ مرداد ۱۴۰۳، اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حَماس، در تهران توسط عملیات ویژه اسرائیل به قتل رسید.

*طی روزهای سه شنبه ۲۷ و چهارشنبه ۲۸ شهریور ۱۴۰۳، در اثر انفجار هزاران پیجر که در اختیار فرماندهان و کادرهای حزب‌الله بود، تعدادی کشته و چند هزار تن مجروح شدند.

*روز آدینه ۶ مهر ۱۴۰۳، ارتش اسرائیل در یک عملیات ویژه هوایی به یکی از مراکز فرماندهی حزب‌الله حمله کرد که در اثر آن حسن نصرالله، سرکرده حزب سرسپرده خامنه ای، هاشم صفی الدین، فرد دوم این حزب، علی کرکی، فرمانده جبهه جنوبی حزب‌الله و عباس نیلفروشان، معاون عملیات سپاه پاسداران و تعدادی دیگر کشته شدند.

*روز سه ‌شنبه ۱۰ مهر ۱۴۰۳، سپاه پاسداران و نیروهای نیابتی رژیم در عملیات «وعده صادق ۲»، اهدافی را در سرزمین اسرائیل مورد حمله قرار دادند که باعث خساراتی محدودی شد.

*شبانگاه شنبه ۵ آبان ۱۴۰۳، ارتش اسرائیل سه موج حمله هوایی به سرزمین ایران انجام داد. این حملات در طول شب تا سپیده‌ دم در چند استان ایران ادامه یافت و موجب خسارتهایی کلانی به چند مرکز حساس نظامی شد.

*روز یکشنبه ۱۸ آذر ۱۴۰۳، پس از یازده روز درگیری نظامی، ارتش سوریه فروریخت و رژیم بشار اسد سقوط کرد. سوریه مسیر اصلی کمک رسانی رژیم ایران به حزب الله بود.

*روز شنبه ۲۹ دی ۱۴۰۳، دو جلاد تحت امر خامنه ای، محمد مقیسه و علی رازینی به وسیله یکی از کارکنان مرکز قضائیه رژیم با شلیک گلوله به هلاکت رسیدند.


🌴براندازیم  #تيك_تاك_سرنگوني    #قیام_تنها_جوابه  

🍏# مجاهدین_خلق ایران #ایران  #  کانونهای شورشی

🌳# MaryamRajavi  # IranRegimeChange   

🌻 پیوند این بلاک  با  توئیتر BaharIran@ 7