واشنگتن تایمز: بحران آب ایران، فروپاشی رژیم را آشکار می‌کند
دهه‌ها فساد، سوء مدیریت و اولویت‌های هسته‌ای نابجا، تهران را با جیره‌بندی، مخازن خالی و احتمال تخلیه مواجه می‌سازد. شیرهای آب در تهران خشک شده‌اند. پایتخت ایران اکنون یک کمبود آب گسترده و عمیق را تجربه می‌کند. پس از ماه‌ها خشکسالی و گرمای سوزان، پنج مخزن تغذیه‌کننده شهر بیش از ۱۰ میلیون نفری عمدتاً خالی هستند. مقامات محلی مجبور شده‌اند جیره‌بندی آب را الزامی کنند و وضعیت به قدری وخیم شده است که مسعود پزشکیان اخیراً هشدار داد که، مگر اینکه منطقه در هفته‌های آتی بارندگی داشته باشد، ممکن است شهر به طور کلی تخلیه شود.
این بحران بسیار فراتر از پایتخت ایران است. رژیم اسلامی اکنون در حال تحمل یک بحران هیدرولوژیکی ملی با ابعاد واقعاً فاجعه‌بار است. به طور کلی، سوء مدیریت آب، خشکسالی طولانی‌مدت، تغییرات اقلیمی، شیوه‌های ناکارآمد آبیاری و برداشت بیش از حد آب‌های زیرزمینی اکنون بر هر جنبه‌ای از زندگی ایرانیان تأثیر می‌گذارد. رودخانه‌ها و دریاچه‌ها در حال کوچک شدن هستند، که کشاورزی را تضعیف کرده و ناامنی غذایی را عمیق‌تر می‌کند. مناطق شهری ایران با کمبود گسترده آب مواجه هستند و زیرساخت‌ها به طور فزاینده‌ای تحت فشار قرار دارند. جوامع در سراسر کشور در نتیجه خشک شدن تالاب‌ها در معرض افزایش خطرات بهداشتی قرار دارند. اکوسیستم‌های منطقه‌ای فروپاشیده‌اند.
این مشکل زیاد غیرمنتظره نیست. بیش از یک دهه پیش، مقامات ایرانی هشدار می‌دادند که سوء مدیریت و تخصیص نادرست مزمن آب یک "تهدید بزرگ برای کشور" است. تا سال ۲۰۱۹، مؤسسه منابع جهانی ایران را به عنوان یکی از "کشورهای با بیشترین تنش آبی" در جهان طبقه‌بندی کرده بود. تا سال ۲۰۲۱، مقامات ایرانی تخمین می‌زدند که حدود ۱۱۰ شهر در سراسر کشور مجبور به اجرای جیره‌بندی آب یا متحمل اختلالات ناشی از شرایط خشکسالی تابستانی شدند. وضعیت از آن زمان فقط بدتر شده است.
دلایل کاملاً به اولویت‌های کج‌روی رژیم روحانی حاکم بر ایران مربوط می‌شود. آیت‌الله‌های ایران، با وفاداری به سابقه انقلابی خود، همواره تفنگ را بر کره ترجیح داده‌اند. آن‌ها میلیاردها دلار را صرف برنامه هسته‌ای کشور، زرادخانه موشک‌های بالستیک در حال گسترش و شبکه گسترده گروه‌های نیابتی تروریستی خود کرده‌اند.
آنچه انجام نداده‌اند، انجام یک تلاش معنادار و پایدار در سطح ملی برای معکوس کردن وضعیت بدتر شونده آب کشور است. اکنون که بحران واقعاً رخ داده است، مقامات ایرانی به طور قابل پیش‌بینی سعی در انحراف تقصیر به مردم ایران دارند.
بنابراین، محسن اراکی، یکی از اعضای با نفوذ مجلس خبرگان، مسئولیت بحران هیدرولوژیکی کشور را به کوتاهی ایرانیان عادی در پیروی کافی از قوانین اسلامی نسبت داده است. آقای اراکی اخیراً اظهار داشته است: "خشکسالی، بحران آب و کاهش بارندگی نشانه‌هایی از هشدار خداوند برای بیدار کردن ما از غفلت و بی‌توجهی نسبت به اوست."
جای تعجب نیست که ایرانیان به طور فزاینده‌ای سرخورده شده‌اند. یک نظرسنجی اخیر که توسط وب‌سایت خبری مستقر در تهران رویداد ۲۴ پوشش داده شده، نشان داد که ۹ نفر از هر ۱۰ ایرانی از مسیر کشور ناراضی هستند، که به معنای یک رأی عدم اعتماد قاطع به رهبران روحانی ایران است. ایرانیان دقیقاً می‌دانند چه کسی مسئول مشکلات آبی آن‌هاست.
یک نظرسنجی اخیر دیگر، که توسط گروه نظرسنجی گامان مستقر در هلند انجام شد، نشان داد که تعداد زیادی (۷۵ درصد) از ایرانیان، تقصیر بحران کشور را به گردن سوء مدیریت و ناکارآمدی داخلی - یعنی خود رژیم ایران - می‌اندازند.
این نارضایتی پتانسیل بسیج کشور علیه نخبگان روحانی حاکم را دارد. همان‌طور که جنبش اخیر "زن، زندگی، آزادی"، با تمرکز بر سرکوب مذهبی زنان توسط رژیم، از اقشار مختلف اجتماعی و اقتصادی کشور عبور کرد، کمبود آب در ایران یک مسئله واقعاً جهانی است که بر هر شهروندی بدون توجه به گرایش سیاسی یا قومیت تأثیر می‌گذارد. در نتیجه، هر چه این بحران طولانی‌تر شود، احتمال آن بیشتر است که منجر به یک چالش پایدار و سراسری در برابر اقتدار رژیم شود.
همه این‌ها وضعیت ایران را فراتر از صرفاً کمبود آب می‌کند. به عبارت ساده، این یک آزمون حیاتی مشروعیت است و اصلاً مشخص نیست که آیت‌الله‌ها بتوانند از آن عبور کنند.
واشنگتن تایمز : ایلان برمن
🟢 # مرگ_بر_خامنه‌ای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
