کنفرانس در همبستگی با مردم ایران برای حقوقبشر، آزادی و صلح در شهرداری شهر تاریخی ایپر بلژیک
سخنرانی:
ایو لترم نخستوزیر پیشین بلژیک
خانم کاترین دسومر شهردار شهر ایپر
و استرون استیونسون
ایو لترم – نخستوزیر پیشین بلژیک
کنفرانس در همبستگی با مردیم ایران در شهرداری شهر ایپر
این یکی از اولین بارهایی است که من به شهر خودم و به این تالار شهر و بهویژه به این سالن بازگشتهام؛ سالنی که من ساعتها در آن به تمرین دموکراسی و مشروعیتبخشیدن به تصمیمگیریها برای این شهر گذراندهام. البته این تنها نمونه کوچکی از تمرین دموکراسی است. بسیار متفاوت از مبارزه، مبارزهیی که شما، خانم پرزیدنت، بههمراه شورای ملی مقاومت ایران در پیش گرفتهاید. ما مدتی پیش با هم ملاقات کردیم و گرچه بیان احساساتم آسان نبود، اما در من آن روز آفتابی در حومه پاریس، از یکسو تحت تأثیر توصیف واقعی و تکاندهنده شما از وقایع کشورتان قرار گرفتم و از سوی دیگر، مجذوب شجاعتی شدم که شما نماد آن هستید. شجاعتی که نشان میدهد حتی در یأسآورترین شرایط و در رویارویی با قساوت بیحد و حصر رژیم حاکم بر ایران، نه یک یا دو نفر، بلکه هزاران و صدها هزار نفر از هموطنان ایرانی شما هستند که تحت رهبری شما بهعنوان رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، میخواهند مبارزه کنند و حق حیات، حق آزادی بیان و حق زندگی در آزادی در میهن خود را بهدست بیاورند. خانمها و آقایان، ایران کشوری پهناور است و ملتی با ظرفیتهای عظیم دارد. بنابراین، من برای شما، برای جنبش شما و فراتر از آن، برای تمام مردمی که در حال حاضر رنج میبرند در حالی که ما اینجا در ایپر، در این تالار شهر و در این سالن شورای شهر در امنیت نشستهایم، ابراز امیدواری میکنم که بهزودی شرایط بهطور واقعی تغییر کند. پس بیایید به شجاعت مردم ایران نیز ادای احترام کنیم.
در پایان من میخواهم، تشکر کنم از حضور شما در شهر من و بازدید از آن و بسیار مفتخرم که دوستانم از میان معاونان شهردار، خانم شهردار و همه دوستان اهل ایپر امشب به ما پیوستهاند. از همه شما برای آمدنتان سپاسگزارم و خانم شهردار، بیایید از امشب و شاید در طول هفتهها، ماهها و سالهای آینده، خانم شهردار، اینجا در ایپر بهیاد ایران باشیم؛ ایرانی که تنها یک نمونه از این واقعیت است که آن وعده و تعهدی که ما تقریباً هر شب در دروازه منین تکرار میکنیم، «جنگ دیگری هرگز»، پس از جنگ جهانی اول که قرار بود به همه درگیریها پایان دهد، به واقعیت نپیوسته است و ما باید به مبارزه برای صلح و تبدیل آن به یک واقعیت روزمره در سراسر جهان، و بهویژه در کشور شما ایران، ادامه دهیم. از اینکه به سخنانم گوش دادید و از حضورتان بسیار سپاسگزارم.
کاترین دسومر – شهردار ایپر
از طرف شورای شهر ایپر، به همه شما در تالار ایپر خوشآمد میگویم. یک روز پس از روز جهانی حقوقبشر. ما مفتخریم که میزبان خانم مریم رجوی باشیم و به او خوشآمد بگوییم؛ شخصیتی که نقشی مهم برای آینده ایران و در سطح بینالمللی در مبارزه برای حقوقبشر، ارزشهای دموکراتیک و کرامت اجتماعی ایفا میکند. خانم رجوی، برای شهر ما افتخار بزرگی است که میزبان شما در اینجا باشیم و همراه با شما بهمعنای صلح، آزادی و پایداری انسانی بیندیشیم. ایپر شهری است که بیش از یک قرن است پیامدهای جنگ و سرکوب را به جهان یادآوری میکند. فاجعه جنگ جهانی اول نه تنها ساختمانها و جانها را نابود کرد، بلکه به درکی عمیق نیز منجر شد: اینکه صلح را هرگز نمیتوان امری بدیهی دانست و جوامع باید فعالانه از ارزشهایی که همزیستی انسانها را ممکن میسازند، پاسداری کنند. مراسم روزانهٔ «آخرین نواخته» زیر دروازهٔ منین نماد زندهٔ این امر است. آیینی که هر غروب بر مسئولیت ادامه تلاش برای گفتگو، عدالت و احترام میان ملتها تأکید میکند. در این بستر تاریخی و اخلاقی، استقبال از شما در اینجا در ایپر معنای ویژهیی دارد. تعهد دیرینه شما به دفاع از حقوق اساسی و تلاش شما برای آیندهای برای ایران که در آن شهروندان بتوانند آزادانه زندگی کنند، با ارزشهای بنیادین این شهر همسو است. ایپر نه تنها مکانی برای یادآوری، بلکه محلی برای آگاهی و تعهد است. حضور شما در اینجا امروز به ما این فرصت را میدهد تا به اهمیت همبستگی بینالمللی و گوش سپردن به داستانهای یکدیگر بیندیشیم. امروز، ما میخواهیم تأکید کنیم که چقدر مهم است صداهایی که برای کرامت انسانی بپامیخیزند، همچنان شنیده شوند. در شهر ما، جایی که یادآوری و چشمانداز آینده دست در دست هم دارند، چنین صداهایی جایگاهی مییابند که با احترام و توجه پذیرفته شوند. این سنتی است که ما بهعنوان ساکنان ایپر به آن افتخار میکنیم و آن را ارج مینهیم. خانم رجوی عزیز، بازدید شما از ایپر که البته کوتاه است، نه تنها آموزنده بلکه الهامبخش نیز خواهد بود.
از طرف شورا، من میخواهم از شما صمیمانه تشکر کنم برای حضورتان، برای صداقتتان و برای تمایلتان به گفتگو با ما بهمنظور بهاشتراک گذاشتن دیدگاههایتان درباره آینده کشورتان، ایران.
بسیار سپاسگزارم.
استرون استیونسون
حضور در اینجا در این شب برای من افتخار بزرگی است و همچنین از شما سپاسگزارم بهخاطر اشاره به کتاب جدیدم. همه را تشویق میکنم نسخهای از آنرا بخوانند. تمام سود آن به شورای ملی مقاومت ایران تعلق میگیرد.
زیرا، این کتاب نه تنها وضعیت کنونی ایران را با جزییات توضیح میدهد، بلکه همچنین نشان میدهد که چگونه مردم ایران نسلهاست علیه دیکتاتوری و استبداد جنگیدهاند. پیش از رژیم حاکم، رژیم شیطانی شاه وجود داشت، کسی که پسرش، رضا پهلوی، اکنون بهطرزی باور نکردنی مدعی است که پس از سرنگونی آخوندها، میخواهد بر تخت طاووس بنشیند و بار دیگر پادشاه و امپراطور ایران شود. مضحک است. او میلیاردها دلاری را که پدرش از مردم ایران دزدید فراموش کرده، قتل و آشوبی را که پلیس مخفی او، ساواک، به راه انداخت فراموش کرده است. همه اینها را میتوان در این کتاب یافت. بهواقع، این یک افتخار بزرگ است که امشب بهعنوان یک چرخدندهٔ کوچک در چرخ بزرگ جنبش اپوزیسیون ایران، به رهبری شجاعترین رهبر هر جنبشی در جهان، خانم مریم رجوی، اینجا هستم.
این یک افتخار عمیق است که اینجا در شهر ایپر ایستادهام.
ایپر به ما یادآوری میکند که آزادی هرگز رایگان بهدست نمیآید. بهای آن، شجاعت کسانی است که حاضرند به هر قیمتی در برابر استبداد بایستند و بههمین دلیل است که ایپر شهر صلح است. دقیقاً بهخاطر تاریخ همین مکان است که ما امروز جامعه عظیم دیگری از شهدا را به یاد میآوریم: ۱۲۰هزار مرد، زن و کودک، بله، کودکانی به کمسن و سالی فاطمه مصباح ۱۳ ساله، که در ایران بهدست رژیم آخوندی جانباختند بهخاطر حمایت از اپوزیسیون دموکراتیک، یعنی سازمان مجاهدین خلق ایران. جرم آنها خشونت یا خیانت نبود. جرم آنها امید بود. امید به ایرانی مبتنی بر جدایی دین و دولت و دموکراتیک، امید به آزادی بیان و عقیده، امید به آیندهای که نسل بعد در سرکوب به دنیا نیاید.
پس همانطور که سربازان جوان پاشندیل برای آزادی با تفنگها روبهرو شدند، این شهدا با طناب دار، گلوله و صندلی شکنجهگر روبهرو شدند. رژیم تلاش کرد نام آنها را از تاریخ پاک کند، همانطور که توپهای جنگ جهانی اول تلاش کردند خود ایپر را از روی نقشه پاک کنند. اما درست مانند این شهر، آنها نیز پایدار ماندند. فداکاری آنها در عزم مقاومت ایران، در شجاعت زنان و مردانی که هنوز در خیابانها راهپیمایی میکنند، در زندانیان سیاسی بیشماری که از سر خمکردن در برابر استبداد سر باز میزنند و در دلاوری کانونهای شورشی زنده است که هر شب و هر روز نیروهای تاریکی و سرکوب را در ایران به چالش میکشند. اگر ما شهدای ایران را فراموش کنیم، مردمی را که هنوز برای به دست آوردن آزادی خود مبارزه میکنند، رها کردهایم.
باشد که فداکاری کسانی که در اینجا جانباختند، عزم ما را برای ایستادن در کنار کسانی که در همهجا برای آزادی میجنگند، راسختر کند و باشد که یاد و خاطره ۱۲۰هزار شهید ایران، ما را بهسوی جهانی رهنمون کند که در آن هیچ رژیم و هیچ استبداد دیگری هرگز نتواند باور کند که کشتار جمعی، صدای عدالت را خاموش خواهد کرد. متشکرم.
🟢 # مرگ_بر_خامنهای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
