اعتصابات واعتراضات مردمی؛ صدای گرسنگی و بیعدالتی از کارگاه تا خوابگاه!
کارگران، دانشجویان و دامداران؛ یک فریاد مشترک در برابر بیپاسخی حاکمیت
همزمان با تشدید بحران اقتصادی و فروپاشی معیشتی در ایران، موج تازهای از اعتصابات سراسری و تجمعهای اعتراضی در نقاط مختلف کشور شکل گرفته است. کارگران، دانشجویان، دامداران و مالباختگان، هر یک از زاویهای متفاوت اما با مطالباتی مشترک، به خیابانها، کارگاهها و خوابگاهها آمدهاند. گستردگی این اعتراضها، تصویری روشن از انباشت خشم اجتماعی و ناتوانی ساختار حاکم در پاسخگویی به ابتداییترین حقوق شهروندان ارائه میدهد.
دامداران جوین؛ هشدار برای سفره مردم
روز چهارشنبه سوم دیماه، دامداران شهرستان جوین در خراسان رضوی در اعتراض به عدم توزیع کنسانتره برای دامها تجمع کردند. آنان هشدار دادند که ادامه این وضعیت، هم دامدار را نابود میکند و هم سفره مردم را خالیتر خواهد کرد. دامداران در تجمع خود تأکید کردند: «امروز دامدار نابود میشود، فردا سفره مردم خالی خواهد شد.» این اعتراض، پیوند مستقیم بحران تولید و معیشت عمومی را نشان میدهد.
معدن طلای زرشوران؛ ثروت زیر پا، فقر روی زمین
اعتصاب کارگران معدن طلای زرشوران در تکاب بیش از ده روز است که ادامه دارد. این معدن بهعنوان بزرگترین معدن طلای کشور شناخته میشود، اما حدود چهارصد سرپرست خانواده شاغل در آن، در فقر و فلاکت به سر میبرند. کارگران میگویند صدای اعتراضشان به جایی نمیرسد و هیچ نهاد مسئولی پاسخگو نیست. تداوم این وضعیت، نمونهای عریان از شکاف میان تولید ثروت و توزیع ناعادلانه آن در چارچوب اعتصابات سراسری است.
قند خاورمیانه؛ اعتصاب و اخراج پاسخ کارفرما
اعتصاب کارگران شرکت قند خاورمیانه در شوش، برای سومین روز متوالی در سوم دیماه ادامه یافت. کارگران خواهان پرداخت حق غذا، محاسبه جمعهکاری، اصلاح طرح طبقهبندی مشاغل و حل مشکل شیفتهای سنگین هستند. با وجود وعدههای پیشین، کارفرما نهتنها به تعهدات خود عمل نکرده، بلکه سه کارگر از جمله نماینده کارگران را اخراج کرده است. سکوت اداره کار و نهادهای حکومتی، خشم کارگران را دوچندان کرده است.
مالباختگان کریپتولند؛ فریاد در برابر قوه قضاییه
در تهران، کاربران و مالباختگان کریپتولند در تجمعی اعتراضی فریاد زدند: «دادستان، دادستان! پول ما را پس بده!» حدود پنج سال از مسدود شدن سرمایهها گذشته، اما هیچ پاسخ روشنی داده نشده است. معترضان تأکید کردند این فقط یک پرونده نیست و هزاران خانواده در پروندههای مشابه بلاتکلیف ماندهاند.
چهارمین روز اعتصاب در ناحیه زاگرس
اعتصاب نیروهای تعمیر و نگهداری خط اداره کل ناحیه زاگرس، روز سهشنبه دوم دیماه وارد چهارمین روز خود شد. کارگران معترض میگویند تبعیض آشکار در پرداخت حقوق و مزایا، رانت و فساد ساختاری در راهآهن بیداد میکند. به گفته آنان، حق بیمه تکمیلی بهطور کامل از حقوقشان کسر میشود، اما به سازمان بیمه واریز نمیشود.
کارگران با فراخوان به همکاران خود در دیگر نقاط کشور، اعلام کردهاند که اعتصاب را تا «پایان ظلم و نابرابری و گرفتن حق و حقوق» ادامه میدهند. این اعتراض، یکی از جلوههای اعتصابات سراسری است که بهطور مستقیم ریشه در بیعدالتی مزدی دارد.
کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راهآهن ناحیه لرستان
روز چهارشنبه ۳ دی ۱۴۰۴، اعتصاب کارگران لرستان و زاگرس وارد پنجمین روز خود شده است؛ پنج روز ایستادگی و فریاد، و در مقابل، تنها پاسخی که دادهاند تهدید به اخراج بوده است. مدیرانی که با رانت و رشوه بر مسند نشستهاند، درکی از زندگی کارگر ندارند. اگر جسارت دارند، فقط دو ماه با حقوق ما زندگی کنند؛ با قسط، اجاره خانه و چند فرزند.
پس از پرداخت قسط و کرایه، دیگر پولی برای سادهترین خوراک باقی نمیماند. ماه گذشته تنها توانستیم دو مرغ بخریم. همسرم آن را طوری تقسیم کرد که بچهها سیر شوند و ما با آب خالی سر کنیم. سالهاست مهمانی نمیدهیم، چون شرمساری اجازه نمیدهد. حقوقی که میگیریم مربوط به ابتدای سال است، اما قیمتها چند برابر شده و افزایش دستمزد عملاً بیاثر بوده است.
دیدن کودکی که با کفش وصلهخورده راهی مدرسه میشود، جان آدم را میسوزاند. این بنبست نتیجه کوتاهی کارگر نیست؛ حاصل ظلم و بیعدالتی ساختاری است. اعتصاب ادامه دارد و این صدا دیر یا زود باید شنیده شود.
دانشجو با شکم گرسنه؛ اعتصاب غذایی در خوابگاهها
شامگاه سهشنبه دوم دیماه، دانشجویان خوابگاه امام علی دانشگاه علوم پزشکی بهشتی دست به اعتصاب غذایی زدند. سینیهای غذا که روی زمین چیده شد، به نمادی از خستگی و تحقیر بدل شد. دانشجویان میگویند وقتی صدایشان شنیده نشد، گرسنه ماندند تا اعتراض کنند.
در همین رابطه، دانشجویان تأکید کردند: «این، بیاحترامی به آینده کشور است.» این حرکت اعتراضی، روز چهارشنبه سوم دیماه نیز ادامه یافت و نشان داد اعتصابات سراسری تنها به محیطهای کارگری محدود نمانده است.
در دانشگاه چمران اهواز نیز دانشجویان خوابگاهها در اعتراض به کیفیت پایین غذا و وجود مو در غذا، اعتصاب غذایی کردند. آنان با چیدن سینیها روی زمین اعلام کردند: «این سینیهای روی زمین، نه فقط غذا بلکه کرامت و صداقت مدیریت خوابگاه را نشان میدهد.» تکرار این صحنهها در دانشگاههای مختلف، نشانهای از گسترش اعتراضات دانشجویی است.
دیوارنویسی بوکان؛ صدای خیابان
در بوکان، دیوارنویسی اعتراضی بازتابی از ناامیدی عمومی بود. در این نوشته آمده بود که همهچیز گران شده، حکومت دیگران را متهم میکند و حتی مقامات خود به ناتوانی اعتراف میکنند. این پیام ساده، خلاصهای از حالوهوای جامعه در بستر اعتصابات سراسری است.
گسترش همزمان اعتصابها و تجمعها در بخشهای مختلف، نشان میدهد بحران از سطح مطالبات صنفی عبور کرده و به یک اعتراض فراگیر اجتماعی تبدیل شده است. اعتصابات سراسری امروز بازتاب فریاد مردمی است که میان فقر، بیعدالتی و بیپاسخی رها شدهاند؛ فریادی که هر روز بلندتر میشود.
منابع:
گزارشهای میدانی فعالان کارگری و دانشجویی
🟢 # مرگ_بر_خامنهای
🍏# مجاهدین_خلق ایران # کانونهای شورشی
🌳 # مریم رجوی #ایران
🌻 پیوند این بلاک با توئیتر BaharIran@ 7
