«… چه خوش خیال بودم
که از قضات توقع عدل و داد
داشتم. وقتی7سال در زندان زیر ضربههای بازجو فریاد میزدم و رکیکترین الفاظ را
میشنیدم، هیچکس حمایتم نکرد…». این جملات، از آخرین کلامهای دختری شجاع بهنام «ریحانه جباری» بود. زن 26سالهای که به جرم دفاع از خود در مقابل یک مأمور اطلاعاتی رژیم آخوندی، که قصد تعرض به وی را داشت، به حکم قضات ضدشرع ولایتفقیه و به دست دژخیمان خامنهای به چوبه دار سپرده شد. آنگاه جلادان رژیم در یک عمل شنیع جسم بیجان او را مدتی در بالای دار نگهداشتند. غافل از اینکه قرار داشتن پیکر بیجانش برای ساعتهایی بر فراز دار، کوس رسوایی و دنائت بیحد و حصر این رژیم ضدبشری را هر چه بیشتر به صدا درمیآورد.
کارزار جهانی که قبل از اعدام ریحانه بهراه افتاد، رژیم ضدبشری ولایتفقیه را قانع نکرد که حکم وی را لغو کند و مقامات رژیم متعاقباً از تصمیم قضاییه دفاع کردند. عفو بینالملل محاکمه جباری را پر عیب و نقص توصیف کرد و اعدام وی را محکوم نمود و اعلام کرد که این، لکه خونین دیگری بر کارنامه حقوقبشر ایران است. احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل، اعلام کرد که از اعدام جباری شوکه شده است.
اما رژیم پوسیده آخوندی از همان ابتدا قصد اعدام ریحانه جباری را در سر داشت. چرا که او در دفاع از حیثیت خود در منطق ارتجاعی رژیم یک مرز سرخ رد کرده بود: «کشتن یک مزدور کثیف اطلاعاتی رژیم»! بهخاطر همین، رژیم ولایتفقیه باید با اعدام ریحانه، او را درس عبرتی برای جامعه و بهخصوص زنان و دخترانی میکرد که در برابر عوامل سرکوبگر و عناصر اطلاعاتی رژیم میایستند، مرعوب آنها نمیشوند و در دفاع از حقوق خودشان دست بهعمل میزنند.
داستان ریحانه فقط یکی از انبوه تراژدیهای مشابه است که روزانه در ایران رخ میدهد، که در آنها، مردم بیگناه بدون محاکمه درست به چوبهدار سپرده میشوند.
اما طی سالیان، زنان ایرانی به سمبلهای مقاومت علیه استبداد رژیم حاکم در جنبشهای اجتماعی و همچنین زندانهای رژیم تبدیل شدهاند، جایی که بدترین شکنجهها بر علیه زنان اعمال میشود.
برخلاف خواسته رژیم، سرکوب زنان ایرانی آنها را به نیروی پیشتاز در جنگ علیه فاشیزم دینی تبدیل کرده است و آنها را در صف مقدم مبارزه برای آزادی و دموکراسی در ایران قرار داده است.
در روز 8مارس، روز جهانی زن و روز جهانی مبارزه و مقاومت در برابر تبعیض و بیعدالتی نسبت به زن، یاد این دختر شجاع ایرانی را گرامی میداریم. تردیدی نیست که رژیم ملاها در میهن باستانی ما، ایران، عاقبت به دست همین زنان و زنان اشرفی پیشتازشان در ارتش آزادیبخش ملی ایران، سرنگون خواهد شد و آنروز، روز جشن و عید زنان دردمند و ستمدیده میهن و منطقه خواهد بود.