باراک اوباما، رییس جمهوری ایالات متحده امریکا، روز
جمعه (۲۲ می-۱ خرداد)، طرح بازبینی
توافق هسته‌ای با ایران را که پیش‌تر در هر دو مجلس سنا و نمایندگان این کشور به تصویب
رسیده بود، امضا کرد تا این طرح به قانون تبدیل شود و جنبه‌ی اجرایی بگیرد.
آقای اوباما که در ابتدا با این طرح مخالف بود و اعلام
کرده بود که آن را وتو خواهد کرد، پس از توافق سناتورهای هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات
برای اصلاح و حذف برخی موارد حساسیت‌برانگیز طرح و تصویب آن با آرای قاطع در کنگره،
از موضع پیشین خود عقب‌نشینی کرد و ناچار به امضای این طرح شد.
بر اساس “قانون بازبینی توافق هسته‌ای با ایران”، رییس
جمهوری امریکا موظف است ظرف پنج روز بعد از رسیدن به توافق نهایی جامع با جمهوری اسلامی،
متن توافق و همه اسناد مربوط به آن را در اختیار کنگره قرار دهد و در عین حال تایید
کند که توافق با اهداف امریکا درباره‌ی عدم اشاعه سلاح‌های کشتارجمعی هم‌خوانی دارد
و امنیت ملی این کشور را به خطر نمی‌اندازد.
رییس جمهور امریکا هم‌چنین از هرگونه تعلیق، چشم‌پوشی،
یا کاهش تحریم‌های مصوب کنگره علیه برنامه‌ی هسته‌ای ایران تا مدت ۵۲
روز
بعد از ارسال توافق به کنگره منع شده است. در صورتی که کنگره بعد از یک دوره‌ی ۳۰
روزه
بازبینی، طرحی را درباره‌ی آن به تصویب برساند، رییس جمهور ۱۲
روز
وقت دارد تا مصوبه کنگره را وتو کند که در این صورت، کنگره، ده روز دیگر فرصت دارد
تا با کسب دوسوم آرای سنا (۶۷رای)، وتوی رییس‌جمهور
را بی‌اعتبار نماید.
در صورتی که رییس جمهوری امریکا، متن توافق را تا روز
۹
جولای
در اختیار کنگره قرار ندهد، زمان بازبینی از ۵۲
روز
به ۸۲ روز افزایش می‌یابد که ۶۰
روز
آن به بررسی اولیه توافق در کنگره اختص اص خواهد یافت.
در بخش نظارت کنگره بر اجرای توافق نهایی نیز رییس
جمهوری امریکا ملزم می‌شود هر ۹۰ روز، ارزیابی خود از
میزان عمل کردن ایران به تعهداتش را به کنگره بدهد. در صورتی که رییس جمهور نتواند
هم‌کاری ایران را تایید کند، کنگره، حق رای‌گیری برای بازگشت سریع تحریم‌های تعلیق‌شده
یا کاهش‌یافته را خواهد داشت.
این قانون هم‌چنین، رییس جمهور امریکا را ملزم می‌کند
تا در یک سلسله گزارش‌های دقیق، ارزیابی خود را در خصوص طیف وسیعی از مسائل مرتبط با
ایران به کنگره ارائه دهد. این گزارش‌ها برنامه موشک‌های بالستیک ایران، حمایت از تروریسم،
و نقض حقوق بشر را شامل خواهد شد.
