انجمن نجات ايران
سلام یا خداحافظی به پنجره؟
خواستم برای سلام به پنجره چیزی بنویسم. هر چه فکر کردم عبارتی بهتر از «خدا حافظ» پیدا نکردم. چرا که بعضی مواقع «خداحافظی» پنجرهی سلام را به دوردستها باز میکند. فضانوردان موقع سوار شدن به سفینه با علامت دست با همه خداحافظی میکردند ولی همه میدانستند که آنها میروند که پنجرهی علم را برای بشر بگشایند، اما خودشان هم نمیدانستند که برمیگردند یانه؟ همانطورکه ویلیام والاس برای نبرد آزادی از دیار خود خداحافظی کرد و گفت که میروم که پنجرهی امید را برای مردم اسکاتلند باز کنم.
در جایی دیگر چگوارا مخفیانه از کوبا و مقام و فرزندانش خداحافظی کرد. در این باره خودش نوشته است که این خداحافظی را به امید بازکردن پنجرهی آزادی ملتها انجام داده.
دوستم هم وقتی از من خداحافظی کرد، به سوی طناب دار رفت. حتماً که پنجرهی آزادی را از درون حلقهدار میدید و به من هم یاد داد که من نیز باید اینگونه خداحافظی کنم. انسان امیدوار، همیشه از گذشته خداحافظی میکند و برای بازکردن پنجرهی آینده حرکت میکند.
بدینسان است که بسیار خداحافظیها، که هزار سلام به پنجرههای آینده در خود دارند.
