این مقبره است، یا قصر فراعنه و پادشاهان؟!
سالمرگ دجال و مراسم بسیار پرهزینه آن را پشت سر گذاشتیم. در مراسم امسال دو عنصر چشمگیر بود:
یکی بهلحاظ سیاسی که دامنه جنگ و جدال باندهای حاکم، به تشنج و درگیری سر قبر خمینی هم کشیده شد؛ عنصر دیگر، گسترش مقبره خمینی، افزودن بسیاری تأسیسات دیگر به آن، توسعه فضای سبز آن، طلاکاری گنبد و گلدستهها و ضریح و غیره… که به گفته رسانههای خود رژیم باعث شده این مقبره در زرق و برق از قصر شاهان نیز گوی سبقت ربوده باشد.
آخوند انصاری مسئول ساخت و ساز مقبره خمینی، روز 12خرداد در مصاحبه با شبکه2 تلویزیون رژیم گفت که چند سال است وعظ و خطابه و خلاصه شغل آخوندی را کنار گذاشته و بهکار توسعه قبر خمینی مشغول است؛ لابد درآمد این کار بیشتر بوده است. البته او نه هم از بیان درآمد و هم هزینه این کار طفره میرود و آن را به «انشاءالله، در موقع مناسب دیگر» موکول میکند.
اگر چه آخوند انصاری که در حال حاضر با کت و شلوار ظاهر میشود، از بیان هزینه توسعه مقبره طفره میرود، اما مخارج چنان سرسامآور است که صدای باندهای دیگر را هم درآورده است، تا آنجا که کیهان خامنهای هم طی مطلبی تیتر زده است: «این مرقد امام مستضعفین است یا کاخ پادشاهان» ؟!
آخوند انصاری، پاسخ ابهامات و سؤالاتی را که در این زمینه مطرح میشود این طور میدهد: «تقریباً تا امسال آنچه که در پیرامون حرم ساختیم با نگاه نیازهای مردم است… در کنار حرم حدود 25مرکز ساخته شده که این 25 مرکز صرفاً کار خدمات به مردم را انجام میدهد. درمانگاه، زائرسرا، سرویسهای بهداشتی، حمام، وسایل عمومی مردم، کلانتری، دستگاههای حفاظتی و غیره… وقتی مردم نگاه میکنند فکر میکنند یک حرم با این وسعت با این سطح با این همه فضاها، تماماً حرم امام است. نه، این فضاها برای 25 منظور ساخته شده و بعضی از این فضاها 20سال است به مردم خدمت میدهد یعنی اولین فروشگاه رفاه تهران در حرم امام افتتاح شده…».
به این ترتیب میبینید که چگونه از گلوی مردم محرومی که برای زنده ماندن ناچار از فروش کلیه و کبد خود میشوند، میبرند تا با سوءاستفاده از محرومیت مردم آنها را بهسر قبر آن جلاد خونخوار بکشانند و برای او تبلیغ کنند. اما وقاحت آخوند انصاری به همین جا ختم نمیشود، او بهخاطر هزینههایی که برخی منابع، آنها را 2میلیارد دلار ارزیابی میکنند، بر سر مردم منت هم میگذارد: «آنجا گاز آوردیم، برق آوردیم، آب آوردیم. تهویه آوردیم، فضای سبز ساختیم، جنگل ساختیم… یکی از کارهایی که من برای تهران کردم، حالا برای امام که بماند؛ یک منطقه 5 - 6هزار هکتاری که در معرض انواع آسیبها و خطرات ساخت و سازهای مخرب بود را نجات دادم… جنگلکاری کردم، برای مردم پارک میسازم…».
آیا این اظهارات وقیحانه، میتواند مردم فقرزده را که محتاج یک لقمه نان هستند، قانع کند، یا باعث شعلهور شدن بیش از پیش خشم و کین مردم خواهد شد؟ جواب این سؤال دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد.
