تنها راه امن براي بدست آوردن يك معامله اتمي با ايران

انجمن نجات ايران

رويترز6 جولاي 2015  

در هفته نتيجه گيري مذاكرات اتمي همراه با ايالات متحده ، و ديگر اعضاء شوراي امنيت ملل متحد به همراه آلمان و ايران ، مذاكره كنندگان درحال جدال برسرجزئيات كليدي در مورد يكي از مهمترين موضوعات ميباشند : درصورتي كه ايران فريب كاري وتقلب كند چگونه تحريمها به سرعت برسرجاي خود برگردد ودوباره اعمال گردد .

منتقدين يك معامله بوجود آمده معتقدند كه اعمال دوباره تحريمها بعيد است ، و به اين ترتيب ايران انگيزه كمي براي پايبند بودن به يك معامله دارد . ولي برگشت تحريمها ميتواند يك عامل بازدارنده به تقلب باشد اگر ايالات متحده و ديگر مذاكره كنندگان بين المللي بر چهار اصل كليدي اصرار ورزند : تناسب ، خودمختاري پاسخ اتوماتيك و ابتكار .

يك توافق موفق بهترين راه حل كاهش تهديد برنامه اتمي ايران است . ولي براي هر معامله اي ، نياز است كه تهران به روشني اين را بداند كه اگر تقلب كند درد اقتصادي با تمام قدرت برخواهد گشت .

پرزيدنت اوباما گفته است كه جامعه جهاني نبايد براي حذف ايران از اقتصاد جهاني از موانع مشكلي عبور كند . قدرتهاي جهاني به دفعات توافق كرده اند كه از تحريمهاي شوراي امنيت ملل متحد به عنوان چهارچوب براي برگشتن تحريمها استفاده كنند ، ولي آن كافي نيست .

تناسب اولين اصلي است كه براي برگرداندن معتبر تحريمها به آن نياز ميباشد . حتي با يك نقض كوچك توافق از طرف ايران بايد ماشه يك اعمال دوباره عظيم تحريمها كشيده شود . اگر ايران بخواهد تقلب كند ، محتملا از تقلب كوچك شروع خواهد كرد چرا كه تهران ميخواهد عزم  جامعه بين المللي را آزمايش كند .

ايالات متحده و متحدانش نميتوانند انتظار وضعيتي را داشته باشند كه ايران از تعهدات اتمي خود شانه خالي كندبدون اين كه انتظار بهاي اقتصادي داشته باشد . مقررات برگشت تحريمها بايد براي ايران روشن سازد كه حتي يك نقض كوچك تعهدات منجر به قطع شدن ايران از نظام بانكي جهاني و از نظام مالي و همچنين محدود شدن كامل فروش نفت ميشود .

خودمختاري دومين اصل است كه بايد دنبال شود . سياست سازان واشنگتن بايد براي تهران روشن سازند كه تحريمهاي ايالات متحده ميتواند دوباره اعمال شود اگر ايران تقلب كند – حتي اگر متحدين ايران راه اعمال تحريمهاي ملل متحد را سد كنند . هرچند ديگر مذكره كنندگان از جمله روسيه و چين نيز درهمين زمينه جاي ميگيرند ولي واقعيت ديپلماتيك اين است كه روند ملل متحد معمولا بسيار كند است و تحت فشار سياسي ميباشد .

ايالات متحده و متحدين اروپايي آن بايد اين علامت را ارسال كنند كه درصورت ضرورت خود به تنهايي تحريمها را اعمال خواهند كرد . كه اين يك بازدارنده موثر است ، حتي اگر ايران بتواند يك متحد خود درشوراي امنيت را وادار كند كه برگشت تحريمها را به تاخير اندازد يا سد كند .

ايران اين تهديد اقتصادي را درك ميكند . قطعنامه هاي شوراي امنيت يك محدوديت كليدي را بر خريدهاي اتمي ايران اعمال كرده است ، ولي رنج اقتصادي ايران به شكل وسيعي به نفت و تحريمهاي مالي كه ايالات متحده و اتحاديه اروپا از سال 2010 اعمال كرده اند برميگردد .

يك پاسخ اتوماتيك ، سومين اصل  ميباشد . تحريمها بايد به شكل اتوماتيك با اولين شناسايي نقش تعهدات اجرا شود . مذاكره كنندگان ايالات متحده گفته اند كه آنها اهميت يك پاسخ سريع را شناخته اند . دراينجا ، واشنگتن و متحدين آن نياز به جنگ دردوجبهه دارند : اعمال تحريمهاي ملل متحد دررابطه با هر تحريمي كه ميتواند در ملل متحد صورت گيرد و اعمال شود ، و اطمينان يافتن از اين كه تحريمهاي ايالات متحده و اتحاديه اروپا به طور اتوماتيك درعرض چند هفته بعد از اين كه نقض تعهدات ازطرف ايران مورد شناسايي قرار گرفت ، اعمال ميگردد .

ابتكار عمل چهارمين اصل است . اعمال تحريمهاي چند مليتي برعليه ايران مستلزم مذاكرات كامل وپيچيده است و هيچ ائتلاف بين المللي نميتواند دقيقا اين استراتژي فشار را تكرار كند . و نبايد تكرار شود ، تحريمها نبايد صرفا تكرار شود بلكه بايد تحريمهاي جديدي اعمال شود كه جلوتر و بيشتر از تحريمهاي قبلي باشد .

اقتصاد ايران تحت نظام تحريمها منطبق شده است و ايران هميشه تكنيك هاي بالقوه جديدي رابراي فرار ياد ميگيرد . محدوديتهايي كه به طور موفقيت آميز پنج سال قبل باعث شد كه جريان مالي جهاني از ايران قطع شود ، الزاما همين تاثير را امروز ندارد . حفظ فشار تحريمهاي معتبر به اين معني است كه همه محدوديتها براي مطابقت با چشم انداز در حال تحول اقتصادي ايران به روز ميشود .

ايالات متحده داراي يك منفعت اجباري و قهري در بدست آوردن يك معامله اتمي با ايران كه برنامه تسليحات اتمي آن را محدود ميكند ، ميباشد . كاهش تحريمها ، به طور خاص كاهش تحريمهاي اوليه ، ميتواند يك قيمت عادلانه براي يك معامله  كه به طور واقعي جاه طلبي هاي اتمي ايران را از بين ميبرد ، باشد . ولي سياست تضمين دار ، تحريم دردناك و انزواي اقتصادي است . ساختن يك مكانيزم براي برگشت خورد كننده تحريمها و حمايت سياسي براي اجراي تناسب ، خودمختاري ، پاسخ اتوماتيك و ابتكار عمل  ، براي موفقيت حياتي است .