روزنامه‌های
حکومتی اجلاس کشورهای صادرکننده گاز در تهران را که پوتین به خاطر آن به ایران سفر
کرده، به رغم تبلیغات گسترده‌یی که پیرامون آن صورت گرفته، علاج مشکلات اقتصادی رژیم
ندانسته و برخی از مواضع روسیه با شک و تردید برخورد کردند.
جهان
صنعت (2آذر 94) نوشت: «سفر ولادیمیر پوتین به تهران در شرایطی صورت می‌گیرد که مرد
قدرتمند کرملین یک هفته پیش در نشست گروه 20 در ترکیه در اتحادی نانوشته و استراتژیک
درخصوص بحران سوریه و تشکیل جبهه واحد ضدتروریسم و به تبع آن مبارزه با داعش، با غرب
به گفت‌وگو نشسته و به توافقی اصولی رسیده بود»..
یک
روزنامه دیگر حکومتی به نام بهار (2آذر 94) در مورد رابطه رژیم و روسیه نوشت: تحویل
سامانه موشکی اس -۳۰۰ ازسوی روسیه درحالی که هنوز نوع، زمان تحویل و تکلیف امضای قرارداد
مربوطه معلوم نیست و روسیه به دلیل حضور نظامی در سوریه امکان چانه زنی بیشتری با آمریکا
را نصیب خود ساخته و واکنش‌های آمریکا و اسراییل را درپی داشته است قابل تامل است...
در شرایط کنونی نیز تکرار موضوع تحویل موشک‌ها ازسوی مقامات روسی که همواره درگذشته
و حال با اظهارات متناقض و متفاوت و تعامل فرسایشی ازسوی آنها مواجهیم، جز واکنش آمریکا
و اسراییل و حساسیت اعراب منطقه که موجب تقویت نظامی آنها می‌شود، هیچ نفعی برای ایران
ندارد، و چه بسا قبل از آنکه ایران اس-۳۰۰ از مسکو دریافت کند اسراییل و اعراب
مخالف با توان بسیار بیشترنظامی گستاخ تر شوند.
به
نوشته روزنامه فرهیختگان، «روس‌ها هیچ‌گاه تهران را یک متحد استراتژیک عمده خود محسوب
نمی‌کنند».
روزنامه
دولت آخوند روحانی به نام ایران نیز در مطلبی از کسانی انتقاد کرد که می‌گویند روسیه
در محاسباتش در عرصه مناسبات بین‌المللی با کارت ایران بازی می‌کنند تا مشکلات خود
را با غرب حل کرده و در نهایت به آمریکا نزدیک شود. این روزنامه افزود: این نوعی بدبینی
سطحی نگرانه است، چرا که معادلات حاکم بر روابط تهران و مسکو از چنان بافت پیچیده‌ای
برخوردار است که نمی‌توان آن را به دامنه رابطه پر افت و خیز روسیه با غرب محدود کرد.
روزنامه
مردم‌سالاری نوشت: ما با وجود قیمتهای کنونی در بازار جهانی گاز نمی‌توانیم انتظار
چندانی از این‌که یک صادرکننده عمده شویم، داشته باشیم. دلیل آن نیز به این مسأله بازمی‌گردد
که این قیمت‌ها، قیمتهای بسیار پایینی هستند.
روزنامه
جمهوری اسلامی که از رفسنجانی حمایت می‌کند، نیز نوشت: جای تأسف است که متأسفانه در
یک دوره 8ساله 4 طرح عظیم ال ان جی کشور عملاً در جا زد و حتی عقبگرد نمود و
امروزه
برای شروع بکار مجدد همان طرحهای عظیم با مشکلات فراوانی مواجهیم.
