تاریخ :31 مارس 2016:
با شادی وشعف ونشاط به دشت وصحرا میرویم و13بدر را گرامی میداریم
سیزده‌به‌در
سیزدهمین روزِ فروردین‌ماه و از جشن‌های نوروزی است. در تقویم‌های رسمیِ ایران، ، این
روز بنام روز طبیعت نامگذاری شده‌است. 13 بدر یکی از سنت
های بسیار زیبا ودلپذیر است در این روز باید
برای راندن نحسی از خانه بیرون رفت و نحسی
را در طبیعت به‌در کرد . گفته می‌شود ایرانیان باستان در آغاز سال نو پس از دوازده روز
جشن‌گرفتن و شادی‌کردن که به یاد دوازده ماه سال است، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده‌ای‌ست
به باغ و صحرا می‌رفتند و شادی می‌کردند و درحقیقت با این ترتیب رسمی بودن دورهً نوروز
را به پایان می رساندند . همچنین در برخی متون فارسی از زمان جمشید شاه نقل میکنند
که جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز (سیزده بدر)را در صحرای سبز و خرم خیمه و
خرگاه بر پا می کرد و بارعام می داد و چندین سال متوالی این کار را انجام می داد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت
و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها
و دامن طبیعت برگزار می کنند
در نگرش
وروایتی دیگر این روز طبیعت یعنی 13 بدر و13 نوروز سنت ایرانیان باستان به مناسبت پیروزی ایزد باران
بر دیو خشکسالی اَپوش می‌باشد. و از قبل از اشو زرتشت (۱۸۰۰ قبل از میلاد) مرسوم بوده، در باور پیشینیان
پیش از آشو زرتشت برای این که ایزد باران در سال جدید پیروز شود و دیو خشکسالی نابود
گردد باید مردمان در نیایش روز تیر ایزد از این ایزد یاد کنند و از او در خواست باریدن
باران نمایند. در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی سیزدهم که به ایزد باران
تعلق داشت مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها می‌فتند و به شادی و پایکوبی می‌پرداختند
و آرزوی بارش باران را از خداوند می‌نمودند. اکنون هم رزتشتیان از بامداد روز تِشتَر
ایزد و فروردین ماه، سفره نوروزی را بر می‌چینند، خوردنی‌ها و مقداری آجیل و شیرینی‌های
باقی‌مانده در سفره نوروز را با خود به طبیعت می‌برند، و سبزه‌های موجود در سفره را
با خود برمی‌دارند و به دشت و صحرا و کنار چشمه‌ها یا آب‌های روان می‌روند. سبزه خود
را در کنار جویبارها به آب روان می‌سپارند و آرزو میکنند که سالی پربرکت و خرم داشته
باشند. تا پایان روز را بیرون از خانه هستند
و در طبیعت و میان سبزه و صحرا به شادمانی می‌پردازند. وقتی درباره نیکویی
و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را
می یابیم.همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته
یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر
نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد.
در روایتی دیگر چهارده‌به‌در اصطلاحی است که به‌جای
«سیزده‌به‌در» در مواردی به کار می‌رود و منظور آن گشت و گذار در طبیعت در روز ۱۴ فروردین است. برخی اهالی خرم‌آباد به
جای سیزدهم فروردین، روز چهاردهم را به تفریح در طبیعت اختصاص می‌دهند آنها ۱۳ فروردین را در خانه می‌مانند و آن را
سیزده غریب می‌نامند. این به این مفهوم است که در این روز مردم غیر بومی خرم‌آباد برای
تفریح بیرون می‌روند و خود خرم‌آبادی‌ها یک روز بعد به دامن طبیعت می‌روند
بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل می دهند که به نوعی با تقدیر
و سر نوشت در پیوند است.برای نمونه ،فال گیری و گره زدن سبزی و گشودن آن ،بخت گشایی
(که درسمرقند و بخارا رایج است)و نمونه های دیگر.از مراسم های روز سیزده بدر هستند.
از آئین های دیگر سیزده بدر که زیبا و دوست داشتنی است،بازی های گروهی، ترانه ها
و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی های عمومی، بادبادک پرانی،
سوارکاری، نمایش های شاد، هماوردجویی جوانان، آب پاشی و آب بازی بخشی از این آیین هاست
که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارند. از جمله شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن
اندیشه های پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه ی سفره نوروزی نشانه ی
هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند
میان زن و مرد، ایجاد مسابقه های اسب دوانی که یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشک سالی
است.
بد نیست باشعری این روز را گرامی داریم :
به پیشواز سیزده بدر میرویم
نوروز و بنفشه‌ها دمیده با هم
با سوسن و ریحانه دویده با هم
با کوکب و نسرین و شقایق، با یاس
با نسترن و لاله رسیده با هم
شوقی‌ست که از چشم جهان می‌بارد با رایح
یار مهربان می‌بارد
زیر پر و بال یاد گیسوافشان فرّی ز زخان مه‌وشان می‌بارد
مینوی رخ بهار بیدار: سلام! مینای همیشه نیک‌پندار: سلام!
با چشمه و بید و با سپیدار: سلام!
با آرزوی همیشه دیدار: سلام!
بله با
گرامیداشت این روز زیبا ،در اين روز سبزه‌هاي سبز شده را كه چند
روز اول سال نو مهمان سفره هفت سين بوده به آب روان مي‌سپاریم . خوراكيهاي باقيمانده
نوروز، به مصرف مي‌رسد، بساط بازيهاي دسته‌جمعي پهن است. روز سيزدهم، كمتر كسي در منزل
مي‌ماند. در ساعت اول روز خيابانها شلوغ و پر‌رفت و آمد است. پاركها مناظر طبيعي اطراف
شهر پذيراي ميليونها زن و مردم و جوان و پير و كودك است. خانواده‌ها با صفا و صميميت
در كنار هم مي‌نشينند و گل مي‌گويند و گل مي‌شنوند. وبه خمینی صفتان وآخوندهای ضد
سنت وضد جشن لعنت میفرستند بله مردمي كه در
طول سال، در هياهوي شهر، پي نام و نان هستند و با برخورد کمی دارند ، در اين روز تغييري
در رفتارشان روي مي‌‌دهد، همه مهربان و شادمان هستند. گويي بهترين روز سال همين روز
است. هر‌چند گروهي آن را نحس مي‌شمارند، اما در اين روز همه چيز و همه كس رنگ شادي
دارد. پس آيا روز سيزده‌بدر نحس است يا مبارك بله حتما مبارک است به کوری چشم
آخوندها وولایت فقیه جلاد همه به دشت وصحرا وکوه وکنار رود وچشمه و... میرویم وضمن
شادی وسروروبازی ونشاط به قهرمانان ودلاورانی که برای نبرد با این جلادان برای
آوردن بهار وآزادی وسرور وشادمانی در حال نبرد وایستادگی هستند بویژه قهرمانان
اشرفی در لیبرتی وآلبانی وهمه اشرف نشانان
درود می فرستیم باشد که هرچه زودتر این حکومت ضد مردم وضد فرهنگ بدست
مقاومت سراسری وقهرمانان پیشتازش یعنی ارتش آزادیبخش ملی ایران به زباله دان تاریخ سپرده شود وایران دوباره به
اقتدار وعظمت وشوکت خود بازگردد الهی آمین !!!!
