منبع : ایران آزاد فردا ،10 آوریل 2016 :
لینک :
کرج – یورش
به منزل خانواده شهیدان مهدیه و اکبر مددزاده و دستگیری دو تن از اعضای خانواده
روز پنجشنبه
۱۹ فروردین ۹۵ در پنجمین سالگرد شهیدان ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ در اشرف، دو اکیپ از مأموران جنایتکار
اطلاعات آخوندی از تهران و کرج که تعدادشان به ۳۰نفر میرسید در هنگام ظهر
به منزل خانواده شهیدان اکبر و مهدیه مددزاده در کرج یورش بردند، تا میهمانان موجود
در این منزل را دستگیر کنند. مأموران جنایتکار اطلاعات آخوندی با وقاحت تمام میگفتند
که ما که گفته بودیم نبایستی مراسم سالگرد بگیرید، شما قصد دارید که مراسم سالگرد شهیدان
را بگیرید و به همین دلیل به اینجا یورش آوردهایم. جنایتکاران تا ساعت ۲۳ شب در این خانه حضور داشته و بهطور
وحشیانه و ضدانسانی تمامی وسایل منزل را مورد بازرسی و تفتیش قرار دادهاند.
حال دو تن از
مادران مجاهدان اشرفی مادر مددزاده و خانم کبری امیر خیزی بر اثر شدت فشارهای روحی
و اعمال وحشیانه مأموران اطلاعات وخیم گردیده و اورژانس در محل حاضر گردیده و وضعیت
جسمی این دو مادر را رسیدگی کرده است.
مأموران آقای
کریم کهندل و همسرش اعظم مددزاده (خواهر مجاهدان شهید، مهدیه و اکبر مددزاده) و فرزند
۱۳ساله
آنان را بازداشت و به اطلاعات کرج بردهاند. فرزند خردسال این خانواده را جنایتکاران
اطلاعات ساعت ۴ صبح
روز ۲۰ فروردین آزاد کردهاند، اما آقای کریم کهندل و اعظم مددزاده را
بدون هیچ دلیلی در بازداشت اطلاعات آخوندی نگهداشتهاند.
به گفته اهالی
محل، مأموران اطلاعات آخوندی طی سه روز قبل از ۱۹ فروردین خانه این خانواده را تحت نظر
داشتهاند و تمامی ترددات آنان را کنترل میکردهاند و حتی دوربینی که بالای درب منزل
نصب بوده را شکستهاند تا ترددات مزدوران ثبت نشود. مزدوران با بیاحترامی و توهین
به پدر شهیدان مهدیه و اکبر مددزاده گفتهاند که ما که گفته بودیم، نبایستی مراسم سالگرد
بگیرید، آقای مددزاده با ایستادگی در مقابل مزدوران به آنان گفته است که شما فرزندان
مرا کشته اید، الآن هم میخواهید که من سالگرد برای آنان نگیرم!
خاطرنشان میشود
در روز ۱۹ فروردین ۹۰ که مهدیه و اکبر مددزاده با ۳۴ مجاهد دیگر بهشهادت رسیدند خامنهای
ولیفقیه ارتجاع، مالکی را موظف کرده بود تا مجاهدین را با حمله متمرکز گردانهای زرهی
و پیاده و پیاده – مکانیزه، قتلعام کند.
بر اساس اسناد
بهکلی سری، مالکی در دستور عملیاتی مربوط به این تهاجم جنایتکارانه از مجاهدین بهعنوان
دشمن نام برده و باید که «با استفاده از زور» در قرارگاهشان سرکوب شوند.
در حقیقت آن
یک دستور عملیاتی برای انهدام اشرف بود که مالکی و سخنگویانش تلاش میکردند آن را تحت
عنوان مسخره بازپسگیری زمینهای کشاورزی از مجاهدین جا بزنند. بهانهیی رسوا که هر
چه میگذرد، رسوایی آن بیشتر آشکار میشود، چرا که تا امروز یعنی پنج سال بعد از آن
حمله، هیچ زمینی به هیچ کشاورزی بازگردانده نشده است.
مالکی برای
حمله ۶ و
۷مرداد
«حاکمیت عراق» و برای حمله ۱۹فروردین پس گرفتن زمینهای کشاورزی را
علم کرد. اما واقعیت این بود که این کشتار در بیت خامنهای طراحی شده بود و نیاز رژیم
ولایتفقیه را برآورده میکرد. به همین دلیل مجاهدان آزادی در برابر آن ایستادند و
پرچم هیهات و تسلیم ناپذیری را در برابر فاشیسم سیاه دینی، در اهتزار نگهداشتند. آنها
با دست خالی به یکانهای زرهی دشمن «بیا، بیا» گفتند و درسهای جدیدی از ایستادن بر سر
حقوق مسلم و قانونی را برای بشریت معاصر عرضه کردند.