هافينگتون
پست-می2016-برتراند دوله
ايران انتخاب تك تازي
چهاردهم و پانزدهم آوريل گذشته گردهمايي نمايندگان 56 كشور هاي عضوال او سه اي (سازمان همكاري
اسلامي) در استانبول براي سيزدهمين اجلاس سران، جلسه اي با عنوان ”اتحاد و همكاري
براي عدالت و صلح” شركت داشتند و رياست آن با رييس جمهور تركيه رجب تيب اردوغان
بود. يك نكته برجسته اين كنفرانس كه هدفش تقويت همبستگي و اتحاد كشورهاي اسلامي، و
انتقاد تقريبا با اتفاق ارا از دخالت رژيم ايران در امور داخلي كشورهاي منطقه بود.
عليرغم اعتراض رييس جمهور رژيم ايران حسن روحاني، اين انتقاد در اطلاعيه پاياني
كنفرانس، كه در ميان درگيريهاي شديد منطقه اي برگزار شد كه در آنها كشورهايي شامل
ايران و تركيه منافع متضادي دارند. اگر موضوع مورد علاقه كشورهاي سازمان همكاري
اسلامي اين است كه از مردم فلسطين حمايت كند، اين موضوع اساسي يعني ضرورت عدم
دخالت، ريشه در اصول دارد و تكيه بر منشور
سازمان. در بخش يك منشور اصل سوم مي گويد:
”احترام به حق تعيين سرنوشت و عدم دخالت در امور داخلي واحترام به حاكميت، استقلال
و تماميت ارض هر كشور عضو”.
بند دوم گزارش اقدامهايي كه بايد
اتخاذ شود از سوي كشورها براي اينكه در تضاد با اهداف و اصول كشورهاي همكاري
اسلامي نباشد.
- تمامي كشورهاي عضو به حاكميت ملي
، استقلال و تماميت ارضي ساير كشورهاي عضو
احترام بگذارند و از دخالت در امور داخلي آنها خودداري كنند.
- همه كشورهاي عضو متعهد به شركت
در حفظ صلح و امنيت بين المللي هستند و از هر گونه دخالت در امور داخلي ساير
كشورهاي عضو، همانطور كه در اين منشور اشاره شده است، منشور سازمان ملل و قوانين
بين المللي و قانون حقوق بشر دوستانه بين المللي.
- همانطور در منشور ملل متحد ذكر
شده، هيچ مفاد در منشور كنوني اجازه دخالت به كشورهاي عضو سازمان همكاري
اسلامي و يا مراكز وابسته به آنها در
مواردي كه اساسا در صلاحيت داخلي هر كشور و يا در رابطه با آن كشور است را نمي دهد.
اما كشورهاي عضو سازمان همكاري اسلامي در نظر گرفتند كه ايران در كشورهاي مختلف منطقه
يك دخالت غير قابل قبول نشان داده است، بطوريكه عليرغم فشاري كه از سوي مقامات
برجسته رژيم ايران وارد شد، آنها در سي و سومين بند بيانيه خاطر نشان كردند: ”
كنفرانس از دخالت ايران در امور داخلي كشورهاي منطقه و ساير كشورها شامل بحرين،
يمن، سوريه و سومالي اظهار تاسف كرد و حمايت وي از تروريزم را محكوم كرد”.
اين دخالت از زمان به حالت تعليق
درآمدن برنامه تسليحات هسته اي كه توسط غرب بعنوان بخشي از توافقنامه در ژوييه
2015 به تصويب رسيد تشديد شده است. از آن هنگام رژيم ايران در فرستادن نيرو به
سوريه در حمايت از بشار اسد يا در حمايت از شورشيان حوثي در يمن ادامه داده است.
اين انتقاد از جمله به دنبال
يادآوري سازمان همكاريهاي اسلامي مطرح شد كه بر ضرورت ” نياز براي همكاري بين كشورهاي اسلامي و
جمهوري اسلامي ايران بر اساس اصول حسن همجواري، عدم دخالت در امور داخلي احترام به
استقلال و تماميت ارضي كشورها، بيانيه حل اختلافات بطور مسالمت آميز بر اساس منشور
سازمان همكاري اسلامي و سازمان ملل متحد و اصول قوانين بين المللي و خودداري از هر
گونه استفاده از تهديد يا استفاده از زور”، تاكيد مي كند. حسن روحاني رييس جمهور
رژيم ايران كه با اين محكوميت هاي مستقيم
مورد تحقير قرار گرفته بود كه ظاهرا دركش از امر اتحاد و همكاري به همان شكل كه
همتايان سازمان همكاري اسلامي اش دارند، نيست، از حضور در آخرين نشست امتناع كرد.
اين انزواي معني دار نشان دهنده موقعيت رژيم ايران نسبت به ساير جهان اسلامي است و
اين بايد اولين قدم قبل از اخراج رژيم از
سازماني باشد كه منشورش را نقض كرده و ارزشهايش را بطور مستمر زير مي گذارد.اين
همچنين نشان مي دهد كه ايران قصد دارد در رويارويي اش با همسايگانش تكتازي كند.
