۱۳۹۵ تیر ۷, دوشنبه

پیامدهای خروج انگلستان از اتحادیه اروپا









منبع : همبستگی ملی ایران ، 27ژوئن 2016

لینک 
پیامدهای خروج انگلستان از اتحادیه اروپا، هم چنان در کانون خبرهاست و تحلیل ها و گمانه زنی ها پیرامون تاثیرات آن در سیاست و اقتصاد جهانی به ویژه در کشورهای اروپایی ادامه دارد.
در انگلستان این واقعه به مثابه یک زلزله سیاسی تمامی احزاب و اجزای تشکیل دهنده این کشور را دستخوش آشفتگی و عدم تعین کرده است.
در حالیکه فراخوان به برگزاری رفراندوم مجدد در انگلستان از مرز سه میلیون نفر فراتر رفته، اسکاتلند درپی ابقای خود در اتحادیه اروپاست ودر مسیر جدایی و استقلال از انگلستان حرکت می کند. ولز نیز از چنین تاثیرات و پیامدهایی مستثنی نخواهد بود. ایرلندشمالی و جنوبی نیز در معرض تنش های شدید اقتصادی و سیاسی هستند.
به دنبال اعلام استعفای  دیویدکامرون و عدم تعین سیاسی در حزب حاکم محافظه کار، بوریس جانسون شهردار پیشین لندن واز موافقان خروج انگلستان از اتحادیه اروپا، خود را نامزد رهبری حزب محافظه و برعهده گرفتن سمت نخست وزیری کرده است.
شقه و اختلاف به حزب محافظه کار محدود نمیشود. حزب کارگر نیز دستخوش آشفتگی و فروپاشی است. اعضای دولت سایه حزب کارگر تلاش خود برای وادار کردن جرمی کوربین به استعفا را تشدید کرده اند، ولی کوربین گفته است در رقابت برای رهبری جدید حزب کارگر مجددا خود را نامزد خواهد کرد.
وضعیت اقتصادی و بانک ها نیز بی ثبات است. جورج ازبورن وزیر دارایی، برای مهار پیامدهای سقوط ارزش پوند، بر آمادگی این کشور برای مواجهه با تحولات تاکید کرده، ولی او نیز می گوید اقتصاد بریتانیا باید خود را با تغییرات منطبق کند.
در همین حال اتحادیه اروپا مصرانه از انگلستان خواستار تسریع در تعین نخست وزیر جدید و اجرایی کردن خروج این کشور از اتحادیه اروپاست تا پیامدهای منفی اقتصادی و سیاسی این موضوع هرچه سریعتر کنترل شود.
از سوی دیگر نیویورک تایمز بر عواقب امنیتی خروج انگلستان از اتحادیه اروپا دست گذاشت و در سرمقاله خود نوشت:
رأی فاجعه بار انگلستان به ترک اتحادیه اروپا به جز آشفتگی اقتصادی، در زمینه سیاست خارجی نیز عواقب جدی دارد. امری که بهم پیوستگی نهادها و اتحادهای غربی را تضعیف میکند. شبکه ای که به تضمین صلح و ثبات بین المللی به مدت 70 سال کمک کرده است. این امر همچنین یک لحظه آزمایش برای باراک اوباماست. او که به دنبال اتحادهای جدید در آسیاست یکبار دیگر باید اروپا و آنسوی اقیانوس اطلس را در اولویت قرار دهد. والا، بزرگترین بهره برداران از این شرایط روسیه و چین خواهند بود، این دو کشور نظم پایه گذاری شده توسط غرب را، به چالش میکشند.