منبع : 27سپتامبر 2016
لینک
اينگريد بتانكور کاندید سابق ریاست جمهوری کلمبیا وفعال حقوق بشر فرانسه واز یاران همیشگی مقاومت : كمك كنيد از تکرار آنچه در 1988 اتفاق افتاد، جلوگیری کنیم
اينگريد بتانكور-كانديداي پيشين رياست جمهوري كلمبيا
متشکرم، من ابتدا میخواهم از همه شما به خاطر اينكه بما پيوستيد تشكر كنم. ما گروهی از افراد با آگاهيها و تجارب زیاد در زندگی هستیم. افرادي از ارگانهای غیردولتی، قربانیان و نجات یافتگان از این قتل‌عام، وکلا، اعضایی از ارگانهای غیردولتی مدافع حقوق بشر و من خودم كه یک قربانی و همچنین یک نجات‌یافته از یک واقعه تروریستی و جنایتکارانه هستم. بنابراين برای ما این موضوع تبديل به يك موضوع شخصی شده است تا به مصونیت افرادي كه مسئول اين جنايات هستند پایان دهیم و مطمين شویم که آنها به پای میز عدالت کشیده شوند.
چند سال پیش در همینجا شهادتي داده شد که خیلی مرتبط با این موضوع (قتل عام) بود، شاهد یک مرد ایرانی بود که در یک گورستان در ایران کار ميكرد. اين شهاد عيني شهادت داد كه چگونه در اوت 1988 کامیونهاي پراز اجساد از طرف حكومت ایران به گورستاني كه او در آن كار مي كرده میامدند و اجساد را در گورهای دسته جمعی مي ريختند. این عکسي است که میتوانید به آن دسترسی داشته باشید، كه نشان مي دهد پيكرهاي تعدادي از افراد کشته شده به علت ناكافي بودن خاکی که سعی میکردند اجساد را بپوشانند، از زير خاک بیرون زده بودند که نشانی است از وحشیگری و اقدامات ضدبشری كه در آن لحظه اتفاق میافتاد. واقعیت این است که آنها بعد از محاکمه و محکوم شدن به زندان، اعدام شدند، زمانی که دوران محکومیت‌شان را می‌گذراندند. پس، این نه تنها بيعدالتي در سیستم اين رژيم، بلکه همچنین بيانگر وحشیگری ضدانساني در اتفاقات آن چند ماه است برای مقایسه و براي اينكه بفهميم چه گذشته، این مورد را برای خودم مثال میزنم. در آرژانتین، چند سال پیش، ۳۰۰۰۰ نفر توسط دیکتاتور نظامی در آن زمان کشته شدند، طی مدت یک دهه. این اشخاص (مجرم) محاکمه شده‌اند، این موضوع البته زمان برد ولی الان در زندان هستند. اینجا (در ايران) ما 30000 نفر داریم که در عرض چند ماه اعدام شده‌اند، فقط حساب کنید. چند نفر را باید در یک روز می‌کشتند تا به آن عدد برسند؟ این نفرات دستگیر می‌شدند نه فقط بخاطر باورهای سیاسی، بلکه برای ایمانشان. اینها مسلمان بودند ولی به نوع ديگري از اسلام اعتقاد داشتند. آنها باور داشتند که میتوان مسلمان بود و دموکرات هم بود. مي توان به برابری جنسيتی احترام گذاشت و در عين حال مسلمان بود. میتوان اعدام را نفي كرد و مسلمان بود، و میتوان به طرز تفکر سیاسی افراد احترام گذاشت و مسلمان بود. این اشخاص به خاطر اینکه مسلمان بودند ولی مسلمانان از نوع دیگری بودند. اعدام شدند،نسل‌کشی‌ای که نمونه مشابهی در تاریخ ایران ندارد. از شما میخواهم برای یک ثانیه فکر کنید که دنیا امروز چگونه می‌بود اگر این اتفاق نمی‌افتاد. برخورد ما امروز با مشکل تروریسم که ناشی از بنیادگرایی مذهبی است چگونه مي بود، اگر این 30000 نفر اجازه داشتند تا دیدگاهشان كه به نوع دیگری از اسلام معتقد بودند را نشان بدهند و از آن دفاع کنند. و البته برای من خیلی واضح است چیزی که در ایران اتفاق افتاد امروز نه تنها در ایران، بلکه به دنیا و به خصوص به همسایگان صادر شده است و برای همین است که من از قتل‌عام 1988 رابطه مي زنم با انفجار بمبها در پاریس ، نیس و بروکسل، و حملات تروریستی در تمام دنیا و همچنين در آمریکا،
من بجد از همه شما مي خواهم كه كمك كنيد تا بتوانیم از تکرار آنچه که در 1988 اتفاق افتاد، جلوگیری کنیم، امروز دهها مورد ديگر همچنان اتفاق میافتد و ما می‌توانیم او وقوع آن جلوگیری کنیم تا بچه‌های ما و نوه‌های ما، مشمول وحشیگری مشابه نشوند. به خاطر همین تفکر ، من پذيرفتم که جزیی از این کمیته باشم. چون واقعا فکر می‌کنم این شامل حال همه ماست، این مهم نیست از کجا آمده‌ایم، کجا متولد شده‌ایم، چه مذهبی داریم یا از چه جنسیتی هستیم. این موضوع شامل حال همه ماست. آزادی ما، ارزشهای ما، عدالت و حقیقت. خیلی متشکرم.
دكتر آلخو ويدال كوادراس ـ رئيس كميتة بين‌المللي در جستجوي عدالت
با تشکر فراوان از شما، باعث مسرت فراوان براي من است که رياست اين جلسه را بعهده داشته باشم. من از سال 1999 تا سال 2014 معاونت پارلمان اروپا را بر عهده داشتم، يعني به مدت 15 سال. طي 9 سال گذشته در پارلمان اروپا به‌همراه ساير همکارانم يک کميتة بين‌المللي به‌نام در جستجوي عدالت تشکيل داديم تا از مبارزات مقاومت ايران در دادگاه‌هاي عدالت حمايت کند و از ليست اروپا خارج شود. اين پلاتفرم بين‌المللي از حمايت هزاران نمايندة پارلمان در دو سوي آتلانتيک برخوردار بود. امروزه اين کميته يک سازمان غير دولتي مستقر در بروکسل است تحت نام کميتة بين‌المللي در جستجوي عدالت و در ماه‌هاي اخير ما گزارش‌هاي مختلفي توليد کرده‌ايم، از جمله در زمينة برنامة اتمي (رژيم) ايران و ساير مسائل سياسي و درگيري‌ها در خاورميانه و انتخابات در ايران. در تاريخ 16 اوت کميتة بين‌المللي در جستجوي عدالت يک گزارش جامع تنظيم کرد که راجع به نوار صوتي گفتگوي آيت‌الله منتظري با سران کميتة مرگ را ضبط کرده بود؛ آنها مسئول اعدامها بودند و 30000 زنداني سياسي را قتل عام کردند که وابسته به سازمان مجاهدين خلق ايران بودند. گفتگوها بسيار دردناکند. آيت‌الله منتظري در اين نوار وحشت خود را نسبت به کشتار ابراز مي‌کند و طي صحبت‌هايي مي‌گويد، اين بزرگ‌ترين جنايتي است که تاريخ معاصر ايران شاهد آن بوده است. ولي ما گفتيم که آيت‌الله منتظري هوادار سازمان مجاهدين خلق نبود و بخشي از خود رژيم بود و تخمين او به‌طور واقع حداقل تعداد است. شهادت او بسيار معني دارد.
اجازه بدهيد به‌طور خلاصه چند نکته را تأکيد کنم؛ اولاً فتواي خميني که حکم نابودي هواداران مجاهدين خلق را ميدهد، جاي هيچ ترديدي را باقي نمي‌گذارد که فرمان او، يک جنايت عليه بشريت است. در نتيجه، کلية کساني که اين حکم را به‌اجرا مي‌گذارند نيز، مرتکب جنايت عليه بشريت مي‌شوند. نکتة دوم اين‌که اين قتل عام در سال 1988 متوقف نشد بلکه تا به امروز ادامه داشته است. اخيراً در دوم اوت، 25 زنداني سياسي سني اعدام شدند. بنابراين، اين ماشين كشتار رژيم ايران همچنان كار ميكند. نكتة سوم اين است كه همان مقاماتي كه در قتل عام 1988 مسئول بودند، همچنان در رأس جمهوري اسلامي هستند. آنها درگير سركوب و ويران‌كردن اپوزيسيون، همة اپوزيسيون دمكراتيك و صلح‌جو در جامعة ايران هستند. اين افراد شامل پورمحمدي ميشود كه همان‌طور كه قبلاً گفتم، اكنون وزير دادگستري است. ولي بايد گفته شود كه پور محمدي وزير دادگستري در همين روزها گفته است، خيلي به كاري كه كرده، يعني قتل عام 30000 زنداني سياسي، افتخار ميكند. يك دولت مدره كه يك جنايتكار عليه بشريت را وزير ميكند، مفهوم عجيبي از مدراسيون است. حداقل به‌نظر من چنين است.
البته ما فراخوان داده‌ايم كه قتل عام 1988 در برنامة كار اجلاس جاري شوراي حقوق بشر قرار گيرد. كميسير عالي حقوق بشر بايد فراخوان به يك تحقيقات در اين رابطه بدهد. اجلاس آتي مجمع عمومي در نيويورك بايد قطعنامه‌يي صادر كند كه در آن خواستار تحقيق در مورد اين قتل عام شود و اين پرونده را به شوراي امنيت ملل متحد ارجاع دهد. ما همچنين از شوراي امنيت ملل متحد ميخواهيم كه دادگاه جنايي بين‌المللي به بررسي اين پرونده و مجازات كساني فرا بخواند كه مرتكب جنايت عليه بشريت شده‌اند. اجازه بدهيد نتيجه‌گيري كنم، با درخواست از همة كساني كه دارند نگاه مي‌كنند و يا از طريق اينترنت دنبال مي‌كنند تا اطمينان حاصل كنند كه فداكاري‌هاي اين 30000 زنداني سياسي كه وحشيانه به‌دار آويخته شدند فراموش نشود و جنايتكاراني كه امروز بر ايران حكومت مي‌كنند، مورد پيگرد قرار گيرند و در مقابل عدالت قرار داده شوند. مي‌خواهم با اين جمله تمام كنم كه ما از دولت‌هاي غربي ميخواهيم، روابط با حكومت ايران را مشروط به تعليق اعدامها كنند.
ژيلبر ميتران رئيس بنياد فرانس ليبرته
فرانس ليبرته، بنياد دانيل ميتران، جزو پنج سازمان غيردولتي است كه اين برنامه را سازماندهي كرده بود (تا عموم را) نسبت به وضعيت حقوق بشر (درايران) مطلع و حساس كرده و آن را افشا كند . (وضعيتي كه) توجه شوراي سازمان ملل را مي طلبد
فرانس ليبرته همچنين در نظر دارد از حق قربانيان و خانواده قربانيان براي رسيدن به حقيقت فاجعه جنايت رژيم ايران است دفاع كند. عدم همكاري عامدانه و آشكار مقامات رژيم ايران با جوامع بين المللي، رسيدن به حقيقت را به تعويق انداخته است
15 سال پيش وقتي كه در سال 2001 ساندي تلگراف به فتواي سال 1988 خميني كه به قيمت جان سي هزار نفر تمام شد اشاره كرد توجه ما را بايد جلب مي كرد. اين رقم قربانيان در سال 2004 بوسيله يك شاهد اين قتل عام در يك روزنامه كانادايي و همچنين بوسيله گزارش ديدبان حقوق بشر درسال 2005 كه با اشاره به اين قتل عام آن را ”جنايت عليه بشريت” توصيف كرد و نيز گزارش جفري رابرتسون رئيس دادگاه ويژه سازمان ملل براي سيرالئون كه اين كشتار را بروشني ”جنايت عليه انسانيت” توصيف كرده (بطوري كه) ميشود آن را بعنوان نسل كشي طبقه بندي كرد، تاييد شده است.
همچنين در 20 سپتامبر 2013 فدراسيون بين المللي حقوق بشر بنوبه خود حادثه 1988 را اعدامهاي خودسرانه و خارج از روند قضايي توصيف كرده بود.
برغم همه اينها ... قتل عام و نسل كشي سال 1988 تا به امروز تداوم يافته است. اعدام 25 سني در دوم اوت 2016 تازه ترين نمونه آن است. آيا بايد بازهم بانتظار مدارك بيشتري بود؟ و تا كي؟
امروزه اين حادثه از اهيميت فوق العاده اي برخوردار شده است زيرا كه در نهم اوت 2016 يك مدرك محرمانه علني شد كه شامل يك نوار كاست از جلسه 15 اوت 1988 آيت الله منتظري و اعضاي وزارت دادگستري و اطلاعات (رژيم.م) ايران بعد از بيست و هشت سال بود.
اين مدرك با صداي عاملين اين قتل عام رسما تاييد ميكند كه اين اعدامها كه از همان سال 1981 در ايران آغاز شده بوضوح دخالت مسولين آن زمان رژيم را كه همين امروز درعالي ترين مسوليتهاي دستگاه حكومتي در ايران و بطورخاص در زمينه قضايي قرار دارند را نشان ميدهد. از جمله وزير دادگستري كه وقتي در مورد اين قتل عامها مورد سوال قرار گرفت با افتخار اعتراف كرد و بعهده گرفت كه حكم خدا را عليه دشمنان خدا اجرا نموده است.
اين مدرك اضافه ميشود به ويدئويي كه پيشتر از اين از داخل يك زندان بطور مخفيانه بوسيله رضا ملك يك مسول عاليرتبه وزارت اطلاعات براي بانكي مون فرستاده شده بود. كه برملا ميكند كه در عرض چند روز 33700 نفر طي قتل عام 1988 كشته شده اند.
بايستی بدون تردید گفت که باید به طور عاجل همه این عناصر را به عنوان عواملی مد نظر قرار داد که امیدواریم امروز به این انتظار غیر قابل قبول خاتمه بدهد.
بنا بر كنوانسيونهاي بين المللي، جنايات عليه بشريت مشمول مرور زمان نميشود. خوشبختانه اينكه مشمول زمان نميشود مطلقا ضروري است اما اين نميتواند تاخير در عمل را توجيه كند. اين بر عهده جامعه بين المللي منجمله شوراي حقوق بشر و شوراي امنيت سازمان ملل است كه اين پرونده را بدست گرفته و عاملان اين قتل عام را به عدالت بسپارند. اين فوريت دارد.
نتيجه اينكه در يك اطلاعيه مشترك ما توصيه ميكنيم كه كميسرعالي حقوق بشر سازمان ملل، شوراي حقوق بشر سازمان ملل و مجمع عمومي سازمان ملل اين قتل عام را در دستور كار خود قراردهند. و در وهله اول يك كميسيون بين المللي تشكيل دهند كه عهده دار تحقيق روي اين قتل عام بوده و اين پرونده را به شوراي امينيت سازمان ملل ارائه دهد. ما از شوراي امنيت سازمان ملل ميخواهيم كه يك دادگاه بين المللي تشكيل دهد تا عاملين اين قتل عام به آن فراخوانده شوند ومورد قضاوت قرار بگيرند
