وضعيت بن بستي كه رژيم در آن گرفتار است
لینک منبع :
بهرغم دود و دم های ولیفقیه ارتجاع، سرکردگان سپاه و امام جمعههای خامنهای در حمله به عربستان سعودی و.. ، اخیراً بعضی مهرههای شاخص باند خامنهای در مورد رابطه رژیم با عربستان، سخنانی گفتهاند که در تناقض با گفتههای خامنهای و سرکردگان سپاه است.
حسین امیرعبداللهیان مشاور علی لاریجانی رئیس مجلس ارتجاع و پیش برنده سیاست منطقهیی رژیم در یک دهه گذشته، در یک عقبنشینی آشکار از مواضع رژیم در زمینه رابطه با عربستان گفت: ”ما با عربستان گفتگو داشتهایم و در آینده نیز خواهیم داشت چون همسایه هستیم و در یک منطقه مشترک قرار داریم. سعودی امکانات زیادی دارد که میتواند در خدمت جهان اسلام و منطقه باشد“ (سایت انتخاب11مهر95)
پیش از این نیز پاسدار رحیم صفوی مشاور عالی علی خامنهای در زمینه رابطه با عربستان گفت: «پیشنهاد من این است که ما باید روابطمان را با کشورهای عمان، کویت، حتی قطر بیشتر کنیم و در رابطه با سعودیها مدارا کنیم. ما به هیچوجه نباید به سمت تنش سعودیها حرکت کنیم.» (سایت دیپلوماسی ایرانی 22شهریور95)
اگر چه امیرعبداللهیان و رحیم صفوی وابسته به باند خامنهای هستند، اما موضعگیریهای اخیر آنها در مورد عربستان، به موضعگیری باند رفسنجانی - روحانی و سیاست دولت روحانی برای بهبود رابطه با عربستان، و خوراندن جام زهرمنطقهیی به حلقوم علی خامنهای نزدیکتر است.
بر اساس گفتههای امیر عبداللهیان و پاسدار رحیم صفوی چنانچه رژیم به سمت تنش زدایی با عربستان حرکت کند، ناگزیر است به شروط عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس تن بدهد.
عادل جبیر در جریان سفر جانشین ولیعهد عربستان در یک کنفرانس خبری شروط برقراری رابطه عادی با رژیم آخوندی را چنین بیان کرد: ”موضع ما در مورد ایران تغییری نکرده است. ایران از تروریسم حمایت میکند و ثبات منطقه را به خطر انداخته است. اگر ایران میخواهد با کشورهای منطقه روابط عادی داشته باشد، باید اصل صدور انقلاب را که در قانون اساسیاش وجود دارد کنار بگذارد... . در این صورت، هیچ مانعی برای برقراری رابطه دوستانه میان ایران و کشورهای منطقه وجود ندارد... در واقع همه دشمنیها از سوی ایران بوده است و کشورهای منطقه رفتار خصمانهیی نداشتهاند! ایران باید رفتار خود را که از ۳۵ سال قبل داشته تغییر دهد.» (سایت باشگاه خبرنگاران جوان29خرداد95)
حرف عربستان و همه کشورهای خلیج فارس در این خلاصه میشود که رژیم از مواضع مداخلهجویانه و توسعهطلبانه خود در منطقه عقبنشینی کند.
در چنین شرایطی رژیم بر سر یک دوراهی قرار گرفته است، چنانچه به شرایط عربستان و سایر کشورهای حوزه خلیج فارس تن بدهد و جام زهر منطقهیی را بنوشد، این امر برای رژیم بسیار گران تمام خواهد شد. زیرا باید از خاکریزهای منطقهیی خود بهویژه در سوریه و عراق دست بردارد و نظارهگر فروریختن این خاکریزها باشد.
که دراین صورت به قول خامنهای و سرکرده سپاه و... . جنگ به داخل مرزها کشیده میشود که این یعنی درگیری در داخل شهرها که ادامهاش روشن است به کجا میکشد.
راه دوم ادامه وضع موجود با کشورهای منطقه است، که این وضعیت نیز برای رژیم بسیار خطرناک است. زیرا اضافه بر ادامه انزوای منطقهیی و بینالمللی برای رژیم و شدت یافتن تنش با کشورهای منطقه، باید در انتظار تحریمهای بیشتر و ادامه یافتن وضعیت خفگی و... باشد که طبعاً ادامه این سیاست رویاروییهای بیشتر و خطرناکتری را با جامعه بینالمللی برای رژیم به همراه دارد.
این همان وضعیت بنبستی است که رژیم در آن گرفتار است.