واكنشهاي ذليلانه آخوندها به گسترش جنبش دادخواهي وحمایتهای گسترده هموطنان از آن
به دنبال گسترش جنبش دادخواهي براي محاكمه آمران و عاملان قتلعام سال 67، در اواسط آبان ماه عفو بينالملل طي يك بيانيه فوري به انجام تحقيقات كامل، مؤثر و مستقل و محاكمه و به دست عدالت سپردن مسئولان قتلعام 67 و توقف آزار و اذيت خانوادههاي قربانيان اعدامهاي جمعي سال 67 فراخوان داده و خواهان آزادي بدون قيد و شرط مريم اکبري منفرد از زندانيان سياسي و محاکمه عاملان قتلعام سال 67 شد. عفو بينالملل طي همين بيانيه فوري اعلام كرد: «زنداني سياسي مريم اکبري منفرد به خاطر اعلام شکايت و دادخواهي رسمي قتلعام زندانيان سياسي در سال 67 ازجمله سه خواهر و برادرش توسط رژيم آخوندي از درمان محروم شده است».
در چنين شرايطي «دلسوزي» آخوندها براي ما مجاهدين تحت پوش عواطف خانوادگي بههيچوجه تازگي ندارد. بعد از انتقال بزرگ و سالم و امن مجاهدين كه رژيم شكست سختي خورده و يکبار ديگر بور و کور شده، اميد و آرزوي حربه نابودي با موشك و اقدامات تروريستي با اعوانوانصار مزدور و وحوش برونمرزياش در عراق را هم ازدستداده است؛ به ترفند كثيف و نخ نماي نامهنگاري براي ارگانهاي حقوق بشري تحت عنوان «خانواده» متوسل شده است.
پرواضح است كه اين رژيم زهر خورده با ولايت طلسم شكسته در غرقاب بحرانهاي دروني و جنگ گرگها و در اوج رسوايي و انزواي روزافزون منطقهاي، بهويژه با گسترش جنبش دادخواهي و تغيير شرايط بينالمللي هر چه بيشتر سرنگوني و مرگ و زوال تاريخي و محتوم خود را در حضور و سيماي تنها هماورد انقلابي و اين مقاومت پولادين و سرفراز و خللناپذير با بيش از پنجاه سال نبرد بيامان با فداي بيكران يکصد و بيست هزار خون سرخ و جوشان از پاکترين رشيدترين فرزندان انقلابي خلق قهرمان و سي هزار مجاهد سربدار قتلعام شصتوهفت ميبيند.
پس به اين رژيم جهل و جنايت و خونريز آخوندي و به اين تيره مغزان دينفروش و نابودکنندگان ايران و ايراني بايد گفت: ديگر دوران شما بسر آمده است. منتظر باشيد تا بند از بندتان بگسليم و ريش و ريشهتان را در ايرانزمين بسوزانيم و آن روز نزديك است.