نامه آقاي معزي درخصوص وضعيت زندانيان و حقوق شهروندي حجت الاعدام روحاني!

”رئیس جمهور نظام حجه الاعدام روحانی در چارچوب دیکتاتوری ولایت مطلقه از روی کاغذ حقوق شهروندی اعلام کرده است بیاد امام راحلشان می افتیم که اوایل سال 58 با استفاده از نام مستعار اسلام برای خود، می گفت: " اسلام بیش از هر چیز به آزادی عنایت دارد..." اما چندی بعد زود پشیمان میشد و می گفت" "از اول باید چوبه های اعدام را برپا می کردیم، از اول باید قلم ها را می شکستیم و مطبوعات را می بستیم..." ، یا پس از آن همه کشتار و اعدام برای حفظ ظاهر فرمان 8 ماده ای اعلام می کرد و چندی بعد دوباره آن را پس می گرفت.

بلی، همه می دانیم چیزی بنام حقوق شهروندی وجود دارد ولی به رژیم آخوندی چه ربطی دارد؟ هنگامی که مردم از اصلی ترین حق خود یعنی حق حاکمیت مردمی و تعیین سرنوشت خود محروم باشند، حقوق شهروندی چه جایی دارد و بر چه مبنایی استوار است؟ مثل اینکه شما آب نداشته باشید ولی درباره رعایت بهداشت و نظافت داد سخن بدهید.

این همه زندانی سیاسی که طی این سالها اعدام شده اند و به زندان افتاده اند و یا الان در زندان هستند محکومیت هیچکدام پایه و اساس حقوقی و قانونی و حقوق بشری نداشته است، در طول سال همیشه تعدادی زندانی در حال اعتصاب غذا هستند، آنها که هیچ راهی برای دادخواهی و رسیدگی به وضع خود نمیابد، به ناچار از تن و جان خود مایه می گذارند. در همین زندان گوهردشت در بند ما، فرزند برومندم سعید شیرزاد روزهاست که با لبان دوخته در مقابل چشممان، تحلیل می رود و آب می شود، مطالباتش هم اکثرا مراعات همان آئین نامه زندان و قوانین موجود است، خودش هم سه سال است که بلاتکلیف است، ولی در عین حال تا چند روز حتی حاضر نبودند نامه اعتصاب غذایش را تحویل بگیرند. یا آن فرزند غیور آرش صادقی در زندان اوین که به احکام و آراء ظالمانه و فرمایشی معترض است و پس از شصت روز اعتصاب غذا با مرگ دردناک دست و پنجه نرم می کند و همینطور مرتضی مرادپور در زندان تبریز که اعتراض خانواده و بستگانش هم با سرکوب پاسخ داده می شود. آخر شما که نه زبان قانون سرتان می شود، نه زبان دادخواهی، نه زبان اعتصاب غذا، نه زبان تجمع و اعتراض و نه زبان حقوق بشر و سازمان ملل و نه از خدا می ترسید، معلوم هست که چه زبانی می فهمید؟ آیا هنوز فکر می کنید مخاطبی برایتان باقی مانده که با وقاحت و شیادی برای مصرف انتخابات دم از حقوق شهروندی بزنید. کور خوانده اید که انتخاباتی در کار باشد. از این ورطه جان سالم به در نخواهید برد. باید به فکر کفن و دفن تمامیت رژیم ولایت باشید.

علي معزی زندانی سیاسی زندان گوهردشت(رجایی شهر کرج)”.

شنبه 4 دي 95 ( 24 دسامبر 16)