آیا رورسیه بدنبال ترکمانچای دیگری است وایران را قربانی میکند !!
منبع : برگرفته از روزنامه مردم
سالاري رژیم
بدعهدي‌هاي
روسيه ، تحليل المانيتور از آينده روابط تهران- مسكو:
المانيتور نوشت: دونالد ترامپ
و رويكردهاي سياست خارجي‌اش بزرگترين علامت سوال اين روزهاست. با توجه به نامزد
پست وزارت خارجه ترامپ بسياري اميدوارند كه ترديدها كمي‌كاسته شود ولي هنوز تصوري
روشن از ديپلماسي دوران ترامپ خيلي سخت است. بسياري در خاورميانه كنجكاوند بدانند كه چه اتفاقي قرار است بيافتد. به
گزارش انتخاب؛ ركس تيلرسون رييس اكسون موبيل شركت بزرگ نفتي آمريكايي نامزد وزارت
خارجه ترامپ در رسانه‌هاي آمريكا به عنوان يك دوست ولاديمير پوتين معرفي شده است. تيلرسون
به مدت طولاني اي رييس شركت نفتي آمريكايي روسي در باهاماس بوده و همين امر ترديدها را درباره تاثير انتصاب
او به نفع روسيه افزايش داده است. برخي حتي از اين هم فراتر رفته و درباره اينكه
وزارت خارجه آمريكا قرار است يكي از ابرازهاي دست پوتين باشد گمانه‌زني مي‌كنند.
جان
مك كين روابط تيلرسون و پوتين را يكي از موضوعات باعث نگراني خوانده و گفته حتي
اگر اين دو با هم روابط نزديكي هم داشته باشند باز هم روابط آنها به تنهايي
اختلافات استراتژيك بين واشنگتن و مسكو را حل و فصل نخواهد كرد. انتخاب احتمالي تيلرسون مي‌تواند خبر خوبي
براي ايران باشد. بويژه زماني كه ديگر گزينه وزارت خارجه مي‌توانست رودي جيولاني
باشد كه نام سازمان منافقين را از ليست گروه‌هاي تروريستي حذف كرده بود و با
پرداخت پول به اين گروه موافقت كرده بود يا جان بولتون كه سرسختانه با بمباران
ايران به عنوان بهترين راه براي توقف برنامه هسته‌اي ايران موافق بود.
تيلرسون كمي منصفانه‌تر
درباره ايران اظهار نظر مي‌كند. وي در مصاحبه‌اي با سي ان بي سي با احتياط گفته
بود كه رقباي اروپايي آمريكا از باز شدن بازارهاي ايران منتفع شدهاند در حالي كه
شركت‌هاي آمريكايي به دليل تحريم‌ها اين فرصت را از دست مي‌دهند. البته او بر چالش‌هاي
بالقوه و سختي‌هاي حضور يك آمريكايي در بخش انرژي ايران نيز اشاره كرده بود. اما
به هر حال حضور او براي روابط نزديك تهران و مسكو نمي‌تواند بد باشد.همزمان احمقانه است اگر فقدان نتايج منفي
رويكردهاي تيلرسون در قبال ايران را نيز درنظر نگيريم. علي‌رغم همكاري‌هاي رو به
افزايش ايران و روسيه در منطقه‌ايراني‌ها تصوير مثبتي از روسيه ندارند. علي بيگدلي استاد
علوم سياسي در تهران به پايگاه انتخاب گفته: روسها هميشه نشان داده‌اند براي رسيدن
به اهدافشان حاضرند نزديكان خود را قرباني كنند.
اين تصويري است كه مدتهاست نخبگان
ايراني در مورد روسها دارند و شايد به سابقه تاريخي درگيري‌هاي نظامي روسيه و
ايران در زمان قاجارها و قراردادهاي تركمنچاي و گلستان بازگردد كه در اين
قراردادها ايران بخش زيادي از خاكش را به روسيه بخشيده است. يكي از مقامات ايراني
كه در سازمان ملل در نيويورك در سال 2006 و زماني كه قطع نامه 1696 در شوراي امنيت
عليه ايران تصويب شده حضور داشته گفته: در
آن زمان روسيه قول داده بود كه اين تحريم‌ها و قطعنامه را كه عليه ايران صادر شده
بود وتو خواهد كرد. با اين حال ما از واشنگتن به تهران هشدار داده بوديم كه مسكو
اين كار را نخواهد كرد. اما احمدي نژاد روي قول روسها حساب كرد. روسيه ارسال
سامانه اس-300 را براي مدت طولاني تعليق كرده بود. اين درحالي بود كه مسكو در
قراردادي 800 ميليون دلاري در سال 2007 قول ارسال اين سامانه را به تهران داده
بود. اين سامانه در نهايت در سال 2016 به ايران داده شد يعني 9سال بعد از توافق
اين دو كشور و بعد از شكايت ايران از روسيه در دادگاه بين المللي. ساخت و ساز
نيروگاه اتمي بوشهر كه قرار است توسط روسها انجام بگيرد اوايل دهه 1990 مورد
توافق قرار گرفته بود و تقريبا 2 دهه به تعويق افتاد. اينها مثال‌هايي از مواردي
است كه مسكو در قبال ايران زير قول‌هايش زده است. در بحران سوريه دو كشور بار ديگر
به هم نزديك شدهاند.
ديدار
پوتين از تهران در سال 2015 حسن مطلع اين روابط دوجانبه بود است. بايد تاكيد كرد
كه روابط دو كشور در خلال جنگ سوريه تقويت شده و اين با مجوز ايران براي استفاده
روسها از پايگاه هوايي نوژه در واقع بيش از گذشته تقويت شد. با اين حال روسيه اميدوار است كه نقش اصلي را در اقتصاد ايران بعد از
توافق هسته‌اي بازي كند. در حقيقت لوان جاگاريان سفير روسيه در تهران نسبت به خريد
هواپيما از بويينگ و ايرباس توسط ايران شكايت كرده و گفته بايد به جاي اين دو
كمپاني از كمپاني‌هاي روسي خريد مي‌كردند. آيا ايران بايد با وجود روابط تيلرسون و
روسيه نگران سياست‌هاي فريبكارانه روسها باشد؟ آيا تهران بايد در صورتي كه روسيه
به سمت به دست آوردن اهرمي در اروپاي غربي با كمك واشنگتن برود بايد آماده بي
اعتنايي از سوي مسكو باشند.
آيا ايران براي اين مساله راه
حلي دارد؟ آيا ايران به دنبال روسيه خواهد رفت؟ يك ديپلمات برجسته ايراني به
المانيتور گفته: اين مباحث غلط است چرا كه ما بازيگران مستقلي هستيم و بعد از
آغاز بحران سوريه اين روسها بودند كه به دنبال ما آمدند. زماني كه بهار عربي آغاز
شد روسيه بر اين باور بود كه آينده سوريه شبيه به مصر و ليبي خواهد شد در حالي كه
ما باور داشتيم كه اعتراضات در سوريه از منابع خارجي هدايت مي‌شود و به همين دليل
هم به بشار اسد كمك كرديم. به تدريج روسيه هم فهميد كه بايد حضور جدي تري در
درگيري‌ها داشته باشد.
اين
ديپلمات افزود: ما هيچ اتحاد استراتژيكي با روسيه نداريم, در نتيجه نبايد نگران
اين باشيم كه اقدامي از سوي مسكو در آينده صورت بگيرد يا روابط احتمالي روسيه و
آمريكا چه تاثيري خواهد گذاشت. ايران و روسيه منافع مشترك بسيار زيادي دارند حال
اين منافع چه درمورد روسيه باشد يا هر چيز ديگري.
