اولین نمودهای انزوا سیاسی وبین المللی رژیم ولایت فقیه در سال نو
اولین روزهای سال نو با دو ضربه سیاسی در صحنه بین‌المللی بر رژیم ولایت‌فقیه همراه بود؛ یکی تمدید مأموریت گزارشگر ویژه جدید ملل‌متحد برای نقض حقوق‌بشر در ایران و دیگری بیانیه وزارت‌خارجه آمریکا مبنی بر اعلام تحریم و لیست‌گذاری 30نهاد و شخصیت حقیقی و حقوقی به‌خاطر نقض قانون تحریمهای رژیم ایران و کمک به برنامه موشکی آن.
همزمانی این دو رویداد، البته اتفاقی است؛ اما در عین‌حال روح و مضمون واحدی
بر آنها حاکم است که آنها را در ارتباط با یکدیگر قرار می‌دهد. این روح و مضمون واحد، مرحله تغییر دوران است. هر دو حاکی از تشدید انزوای بین‌المللی رژیم هستند و پایه‌های اصلی نگه‌دارنده رژیم، یعنی سرکوب و اختناق در داخل و صدور تروریسم در خارج را هدف قرار می‌دهند.
این تغییر دوران را رژیم آخوندی به‌خوبی گرفته است چرا که از خود ولی‌فقیه ارتجاع ـ که از مقطع انتخاب ترامپ تاکنون کلمه‌یی علیه او بر زبان نرانده ـ تا سایر سردمداران رژیم تلاش می‌کنند خود را با آن انطباق دهند.
یکی از رسانه‌های رژیم (ٰ1) با اشاره به اولین اقدام عملی دولت جدید آمریکا علیه رژیم، آن را «کنار گذاشتن دودلی» دولت ترامپ توصیف کرده و با اشاره به مرحله‌یی که این‌گونه اقدامات را ایجاب می‌کند، می‌افزاید: «وقتی کشور ۲.۵۸۶ کیلومتر مربعی لوکزامبورگ با 500هزار نفر جمعیت به‌راحتی با مصادره یک میلیارد و 600میلیون دلار دارایی ایران به تمامیت برجام دهن‌کجی می‌کند، اقدامات ضد برجامی آمریکا چندان نباید موجب شگفتی... شود».
یکی دیگر از رسانه‌های حکومتی (2) در این باره به شکل صریح‌تر می‌نویسد: «کل حاکمیت در ایران به این نتیجه رسیده است که نباید بهانه‌یی به دست آنها بدهیم». البته این به‌معنای دست برداشتن از ماهیت این دیکتاتوری قرون‌وسطایی نیست و لااقل بخشی از حاکمیت چنین تصور می‌کنند که می‌توانند با زرنگی و بندبازیهای سیاسی این مرحله را از سر بگذرانند؛ همین رسانه می‌افزاید: «این به‌معنای عقب‌نشینی از برنامه‌های خودمان نیست. کار خود را ادامه می‌دهیم، اما دنبال تنش و تشنج نیز نیستیم».
بر مبنای همین سیاست، رژیم از موضعگیری رسمی در قبال اقدام وزارت‌خارجه آمریکا خودداری کرده و تنها نسبت به اقدام شورای حقوق‌بشر سازمان ملل واکنش نشان داده و سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم با احتیاط بسیار، آن را «سیاسی‌کاری و سوءاستفاده تعداد محدودی از کشورها از ساز و کارهای حقوق‌بشری» و «فاقد وجاهت» خوانده است.
رژیم می‌کوشد تمدید مأموریت گزارشگر ویژه را در عداد 6مورد قبلی جلوه دهد؛ اما آنچه آن را از موارد پیشین متمایز می‌کند این است که گزارشگر جدید در گزارش خود برای اولین بار به قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال67 و ضرورت حسابرسی از عاملان و آمران آن اشاره نموده است و این یک پیشروی بزرگ برای جنبش دادخواهی و برای مجاهدین و مقاومت ایران محسوب می‌شود و رژیم را از تمدید مأموریت گزارشگر ویژه، بسیار وحشت‌زده کرده است؛ کمااین‌که لیست‌گذاری جدید دولت آمریکا نیز از آن رو که سپاه پاسداران و توان موشکی آن را هدف قرار می‌دهد، برای رژیم وحشتی مضاعف به همراه دارد؛ چرا که در راستای خواسته‌یی است که مجاهدین و مقاومت ایران برای در لیست قرار دادن سپاه پاسداران، به‌عنوان بازوی اصلی جنگ‌افروزی و صدور تروریسم رژیم ولایت فقیه ، پیگیری می‌کنند.
پس از بیانیه وزارت‌خارجه آمریکا، سنای این کشور نیز با ارائه یک لایحه دو حزبی با عنوان «مقابله با فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده رژیم ایران» تحریمهای مربوط به‌توسعه موشکهای بالستیک آن و حمایتش از تروریسم را گسترش داد. سناتور منندز از سناتورهای ارشد حامی این لایحه، با اشاره به «روح دو حزبی حاکم بر این لایحه مهم» پیام آن به رژیم را این‌گونه بیان کرد که «سران (این رژیم)... باید یک بار برای همیشه درک کنند که اگر مسیرشان را تغییر ندهند، وضعیتشان فقط وخیم‌تر خواهد شد». (3) اما آیا رژیم ولایت فقیه قادر به «تغییر مسیر» یا در حقیقت «تغییر ماهیت» خود هست؟!
پانویس: ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ سایت حکومتی جوان آنلاین ـ 5فروردین 96
2 ـ سایت حکومتی آریا ـ 4 فروردین 96
3 ـ سایت کمیته امور خارجی سنای آمریکا ـ 3فروردین 96.
